Antoni Jabłoński-Jasieńczyk
polski architekt
Antoni Jabłoński-Jasieńczyk (ur. 1854, zm. 14 maja 1918) – polski architekt i budowniczy, wykładowca historii architektury w szkole technicznej K. Świecimskiego.
| ||
| Data urodzenia | 1854 | |
| Data śmierci | 14 maja 1918 | |
| Narodowość | polska | |
| Praca | ||
| Styl | historyzm | |
ŻyciorysEdytuj
W 1881 ukończył studia Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu ze stopniem budowniczego kl. I. W 1883 objął stanowisko budowniczego Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1888 budowniczego rządu guberni warszawskiej. W latach 1900–1902 w szkole technicznej K. Świecimskiego prowadził wykłady z historii architektury. Autor wielu projektów architektonicznych w Warszawie i w Polsce.
Ważniejsze praceEdytuj
- biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego razem ze Stefanem Szyllerem (1894)
- gmach prosektorium u zbiegu ul. Oczki i Chałubińskiego (1899–1901) - obecnie Akademia Medyczna w Warszawie
- gimnazjum przy ul. Kapucyńskiej 21 razem ze Stefanem Szyllerem (1892–1902)
- gmach Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej przy ul. Lwowskiej 12, pierwotnie gimnazjum nr 5 (1900)
- przebudowa w stylu neobarokowym pałacu Dietla w Sosnowcu (po 1900)
- Gmach Poczty Głównej przy pl. Wareckim 8 w Warszawie (1912–1916)
- dom własny, ul. Mokotowska 12 w Warszawie
- i inne.
BibliografiaEdytuj
- Polski Słownik Biograficzny tom X wyd. 1964