Arene Candide
Arene Candide – jaskiniowe stanowisko archeologiczne, znajdujące się na wybrzeżu Morza Śródziemnego we włoskiej Ligurii.
 Szkielet chłopca | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Data odkrycia |
1864 |
Położenie na mapie Ligurii  | |
Położenie na mapie Włoch  | |
| 44,1623257°N 8,3282707°E/44,162326 8,328271 | |
Jaskinia została odkryta w 1864 roku. W trakcie prac archeologicznych odsłonięto szereg następujących po sobie poziomów graweckich i epigraweckich. Z warstw 1–7 wydobyto ostrza z zadziorem, zaś z warstw 8–12 ostrza liściowate. Po epoce epigraweckiej następuje przerwa osadnicza, ponownie jaskinia zamieszkana była w okresie neolitu. Z warstw neolitycznych wydobyto przedmioty ceramiczne wytworzone przez ludność, której gospodarka oparta była na myślistwie oraz zbieractwie małży i ślimaków, w mniejszym stopniu także hodowli owiec, kóz i bydła[1].
Przy ścianie skalnej, w warstwie 5, poniżej warstwy epigraweckiej, w 1942 roku znaleziony został pochówek chłopca nazwanego „Księciem”. Dziecko zmarło w wieku około 12–14 lat i zostało pochowane 19–22 tysięcy lat temu. Szkielet ułożono w pozycji wyprostowanej i posypano ochrą. Na jego głowę nałożono czapkę z naszytymi muszelkami mięczaka z gatunku Nassa neritea, na piersi złożono cztery kościane berła (bâton de commandement), zaś w prawą dłoń włożono krzemienne ostrze o długości 23 cm[1][2][3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Encyklopedia historyczna świata. T. I. Prehistoria. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999, s. 473. ISBN 83-85909-48-6.
- ↑ Wielka Historia Świata. T. 1. Świat przed „rewolucją” neolityczną. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2004, s. 478. ISBN 83-85719-81-4.
- ↑ Paul G. Bahn: Religion and Ritual in the Upper Paleolithic. W: The Oxford Handbook of the Archaeology of Ritual and Religion. edited by Timothy Insoll. Oxford: Oxford University Press, 2011, s. 344. ISBN 978-0-19-923244-4.