Arion ater
Arion ater – gatunek ślimaka z rodziny ślinikowatych (Arionidae). Występuje w Europie Północnej oraz północnej części Europy Zachodniej; stwierdzenia z hiszpańskich Pirenejów niekiedy podawane były w wątpliwość, ale najprawdopodobniej gatunek tam też występuje[3]. Został introdukowany do Ameryki Północnej[3].
Arion ater[1] | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Arion ater | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki[2] | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Biotop
edytujŻyje na łąkach i polach.
Wygląd
edytujDorosły ślimak mierzy ok. 15 cm. Młode osobniki są koloru pomarańczowego. Gdy mierzą ok. 2,5 cm, zmieniają barwę na czarną.
Tryb życia
edytujProwadzą nocny tryb życia. Żywią się głównie roślinami i grzybami, ale czasem zjadają także robaki, owady i odchody innych zwierząt.
Rozmnażanie
edytujŚlimaki te są obojnakami. Po kopulacji składają 20–50 jaj w szczelinach ziemi lub pęknięciach w drewnie. Młode wykluwają się po ok. 6 tygodniach.
Korelacje z ludźmi
edytujArion ater jest uważany za najbardziej niszczycielski gatunek ślimaków nagich. Jego przedstawiciele czynią duże szkody w uprawach warzyw, zwłaszcza sałaty. Z drugiej strony gatunek ten, jak wszystkie ślimaki, pełni ważną rolę w użyźnianiu gleby.
Zagrożenia
edytujZ powodu wydzielanego przez nie śluzu i paskudnego smaku ślimaki te mają niewielu naturalnych wrogów. Polują na nie jeże, borsuki, ryjówki, myszy, żaby i ropuchy, węże, a także niektóre chrząszcze i ptaki.
Przypisy
edytuj- ↑ Arion ater, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e MolluscaBase eds., Arion ater (Linnaeus, 1758), [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-04-03] (ang.).
- ↑ a b c Arion ater, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
Bibliografia
edytuj- Arion ater. Animal Diversity Web. [dostęp 2010-05-23]. (ang.).