Arni azjatycki
Arni azjatycki[1], arni, bawół indyjski[4] (Bubalus bubalis arnee) – duży ssak z rodziny wołowatych. Jest zwierzęciem zaadaptowanym do klimatu tropikalnego. Zjada roślinność bagienną, trawy i turzyce[5]. Gatunek zagrożony wyginięciem (EN, Endangered)[3].
| ||
| Bubalus bubalis arnee[2] | ||
| Kerr, 1872 | ||
_(cropped).jpg)
| ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | parzystokopytne | |
| Rodzina | wołowate | |
| Podrodzina | bawoły | |
| Plemię | Bovini | |
| Rodzaj | wół | |
| Gatunek | arni azjatycki | |
| Synonimy | ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | ||
 | ||
SystematykaEdytuj
Po raz pierwszy arni azjatycki opisany został przez Johna Grahama Kerra w 1872 jako Bubalus arnee. W Mammal Species of the World (2005)[6] oraz Polskim nazewnictwie ssaków świata (2015)[1] arni azjatycki nie jest uznawany za odrębny gatunek, a za podgatunek wołu domowego (B. bubalis).
Zasięg występowaniaEdytuj
Pierwotnie występował w Indiach i Azji Południowo-Wschodniej[5]. Współcześnie występuje wyspowo w zaledwie kilku niewielkich populacjach rozsianych po południowo-wschodniej Azji: w Bhutanie, Kambodży, Mjanmie, Nepalu i Tajlandii. Wymarły w Bangladeszu, Indonezji, Laosie i Sri Lance[3].
OpisEdytuj
- Rozmiary
- długość ciała 2,4–3,6 m[7], wysokość 1,5–1,9 m (w kłębie), masa ciała 700–1200 kg[8]. Udomowione woły osiągają mniejsze rozmiary[7].
- Rozmnażanie
- dojrzałość płciowa w wieku 18–24 miesięcy u samic, 3 lata u samców; ciąża 300-340 dni; rodzi się jedno młode, bardzo rzadko dwa[7]
- Biotop
- pierwotnie rosnące w strefie tropikalnej i subtropikalnej nadrzeczne lasy, podmokłe tereny trawiaste i mokradła. Współcześnie bagniste tereny trawiaste i szuwary[8]
UdomowienieEdytuj
Udomowioną formą bawołu wodnego jest wół domowy[1] (Bubalus bubalis bubalis).
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 180. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Bubalus bubalis arnee, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i R. Kaul i inni, Bubalus arnee, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2008 [online], wersja 3.1 [dostęp 2019-03-16] (ang.).
- ↑ Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ a b Water buffalo. Encyclopaedia Britannica, 4 maja 2014. [dostęp 16 marca 2019].
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Bubalus bubalis arnee. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 6 sierpnia 2020]
- ↑ a b c Peter Jesser, Anna Markula & Steve Csurhes: Water buffalo Bubalus bubalis. State of Queensland, 2016. [dostęp 16 marca 2019]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 marca 2019)].
- ↑ a b 8. W: Alexandra van der Geer: Animals in Stone: Indian Mammals Sculptured Through Time. BRILL, 2008, s. 119–120.