Arnold II (biskup poznański)

Arnold (ur. ? – zm. 15 stycznia 1211) – biskup Kościoła rzymskokatolickiego.

Arnold II

Kraj działania	Polska
Data śmierci	15 stycznia 1211
Biskup poznański
Okres sprawowania	1196/1201–1211
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	diecezja poznańska

pieczęć biskupa Arnolda II

Życiorys

Prawdopodobnie już od 1196 (data śmierci jego poprzednika) był biskupem poznańskim, jednak pierwszy raz wspominany jest na tym urzędzie dopiero w bulli papieża Innocentego III z 2 sierpnia 1201. Od 1206 Arnold II był stronnikiem księcia Władysława Laskonogiego w jego sporze z arcybiskupem gnieźnieńskim Henrykiem Kietliczem, stając na czele wrogiej reformie części duchowieństwa. Nie zwracając uwagi na interdykt, jaki nałożył na jego diecezję arcybiskup – dalej udzielał posług religijnych wyklętemu księciu. Skończyło się to rzuceniem klątwy na Arnolda, zatwierdzonej bullą papieską 10 stycznia 1207. Brał udział w zjeździe książąt w Głogowie 25 grudnia 1208, gdzie zdjęto z niego kary kościelne. Wziął jeszcze udział w 1210 w zjeździe w Borzykowej. Zmarł 15 stycznia 1211.

Według niektórych badaczy jest identyczny z udokumentowanym w 1191 r. biskupem lubuskim i dopiero z tego biskupstwa został przeniesiony do Poznania. Hipoteza ta jest jednak niemożliwa do udowodnienia i wydaje się raczej mało prawdopodobna.

Literatura uzupełniająca

• Władysław Semkowicz, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 160–161. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0