Arthur Max Archilles Kickton (ur. 28 maja 1861 w Kwidzynie, zm. 22 kwietnia 1944 w Neubabelsbergu, w Poczdamie) – niemiecki architekt.

Arthur Kickton
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1861
Kwidzyn

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia
Neubabelsberg

Narodowość

niemiecka

Alma mater

Królewska Wyższa Szkoła Techniczna w Berlinie

Praca
Styl

neoromanizm, neogotyk

Odznaczenia
IV Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy)

Życiorys edytuj

 
Kościół w Philippsbourgu
 
Kościół śś. Piotra i Pawła w Opolu
 
Dawny kościół św. Krzyża w Królewcu

Był synem leśniczego książąt Hohenlohe, Carla Adolfa Ewalda Kicktona. Studiował na Politechnice w Charlottenburgu i po jej ukończeniu został zatrudniony w pruskim Ministerstwie Robót Publicznych (niem. Ministerium der öffentlichen Arbeiten) w Berlinie. Z ramienia ministerstwa kierował pracami budowlanymi w zamku malborskim w 1889. W 1893 został rządowym radcą budowlanym (niem. Regierungsbaumeister) w biurze technicznym oddziału budowlanego ministerstwa. W latach 1896–1903 kierował budową wielu kościołów. Za zasługi związane ze wznoszeniem Kaiserin-Augusta-Stiftung w Poczdamie, szkoły z internatem dla panien z "wyższych sfer", został odznaczony przez cesarza Wilhelma II orderem Czerwonego Orła IV klasy. 23 maja 1901 został członkiem Towarzystwa Architektów (niem. Architekten-Verein) w Berlinie. Otrzymał złoty medal na wystawie światowej w St. Louis (1904). Był inspektorem budowlanym i referentem w swoim ministerstwie. W latach 1910–1913 decernentem budowlanym rejencji poznańskiej, a w latach 1913–1915 rejencji poczdamskiej. W 1915 został referentem do spraw budownictwa kościelnego w Prusach.

Jednocześnie, od 1906 jako docent prywatny wykładał ochronę i konserwację zabytków na Politechnice Berlińskiej i w 1918 został jej senatorem honorowym. W 1916 został mianowany tajnym radcą budowlanym. Od 1917 był honorowym członkiem urzędu do spraw państwowych egzaminów budowlanych. Od 1919 członek zwyczajny Berlińskiej Akademii Budowlanej (niem. Berliner Bauakademie), a od 1939 członek nadzwyczajny. Od 1920 tajny nadradca budowlany (niem. Geheimes Oberbaurat).

W latach 1918–1926 zajmował się odbudową kościołów w Prusach Wschodnich zniszczonych podczas I wojny światowej. W tym samym czasie prezentował na wystawach projekty polichromii architektonicznych. W 1926 przeszedł w stan spoczynku.

Z żoną Magdaleną, poślubioną w 1893, miał troje dzieci. Córka Erika Kickton (1896–1967) była kompozytorką, teoretykiem muzyki i pisarką.

Publikacje edytuj

  • Die Marienburg. „Die Denkmalpflege”, 1921–1922. (niem.). 

Dzieła edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Dzieła Arthura Kicktona.

Bibliografia edytuj

  • Kaiserin-Augusta-Stift zu Potsdam. Potsdam: 2006. ISBN 3-00-019343-X. (niem.).
  • Die Marienburg. „Die Denkmalpflege”, 1921–1922. (niem.). 
  • Richard Jepsen Dethlefsen. Arthur Kickton zum 75. Geburtstag. „Ostdeutsche Monatshefte”, 1936. (niem.). 

Linki zewnętrzne edytuj