Arthur Lee (muzyk)
Arthur Lee, właśc. Artur Porter Taylor[1] (ur. 7 marca 1945 w Memphis, zm. 3 sierpnia 2006 tamże)[1] – amerykański muzyk rockowy, pionier psychodelicznego rocka; wokalista, twórca piosenek i gitarzysta, lider grupy Love.
| |
| Imię i nazwisko |
Arthur Porter Taylor |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 marca 1945 |
| Data i miejsce śmierci |
3 sierpnia 2006 |
| Instrumenty |
wokal, gitara, harmonijka ustna, perkusja, instrumenty perkusyjne, tamburyn, pianino, organy, konga |
| Gatunki | |
| Zawód |
muzyk, kompozytor, autor tekstów, producent muzyczny |
| Aktywność |
1963–2006 |
| Wydawnictwo | |
| Zespoły | |
| Love | |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujUrodził się w Memphis. W wieku 5 lat przeniósł się z rodziną do Los Angeles. W roku 1965 założył grupę rockową Love, z którą był związany do 1969 roku, późniejsze projekty Lee wraz z Love i próby wspólnego zaistnienia na rynku, były już tylko incydentalne[2]. Największym sukcesem artysty było nagranie z Love płyty Forever Changes, wydanej w listopadzie 1967 roku, która została oceniona przez krytyków za jeden z najbardziej wpływowych albumów wszech czasów. Album znalazł się na 40 miejscu 500 najlepszych albumów w rankingu magazynu Rolling Stone w 2003 roku[3][4]. W 1972 roku nagrał solową płytę Vindicator.
W 1996 roku został aresztowany za strzelanie z pistoletu w powietrze podczas kłótni z sąsiadem i skazany za nielegalne posiadanie broni palnej na okres od 8 do 12 lat. 12 grudnia 2001 Lee został zwolniony z więzienia, po odsiedzeniu sześciu lat pierwotnego wyroku[5].
Na początku 2006 roku u Lee zdiagnozowano ostrą białaczkę. Mimo intensywnego leczenia, w tym trzy chemioterapie i przeszczepy szpiku kostnego przy użyciu komórek macierzystych z pępowiny, zmarł 3 sierpnia 2006 w Memphis, w Methodist University Hospital z żoną u boku[5][6].
Jego kompozycja „Everybody’s Gotta Live” w wersji solowej z płyty Vindicator została wykorzystana w filmie prod. Francja – Wielka Brytania z 2016 roku pt. Jutro będziemy szczęśliwi w reżyserii Hugo Géllina i ta sama piosenka w wykonaniu Arthura Lee z zespołem Love została użyta w filmie Jojo Rabbit z 2019 roku w reżyserii Taika Waititi.
Dyskografia
edytuj- albumy solowe[7]
- Everybody Jerk (1964, Del-Fi)
- Vindicator (1972, A&M)
- Arthur Lee (1981, AMG Track Picks)
- Live in Liverpool (2000, Viper)
- Live in Paris 1992 (2009, Last Call)
- Forever Changes Tour: Liverpool Jan 2003 (2009, Viper)
- albumy z Love[8]
- Love (1966, Elektra)
- Da Capo (1967, Elektra, Rhino)
- Forever Changes (1967, Elektra, Rhino)
- Four Sail (1969, Elektra)
- Out Here (1969, Blue Thumb (USA), Harvest (UK))
- False Start (1970, Blue Thumb (USA), Harvest (UK))
- Reel to Real (1975, RSO)
- Love Live (1982, Rhino)
- Studio/Live (1982, One Way)
- Electrically Speaking (2001, Yeaah)
- Five String Serenade (2002, Naïve)
- The Forever Changes Concert (2003, Snapper)
- Love Lost (2009, Sundazed)
- Black Beauty (2011, High Moon)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Arthur Lee na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).
- ↑ Richie Unterberger: Biografia Love na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).
- ↑ Ben Sisario: Arthur Lee, 61, Pioneer Psychedelic Rock Is Dead. nytimes.com, 2006-08-05. [dostęp 2012-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-30)]. (ang.).
- ↑ 500 GREATEST ALBUMS OF ALL TIME. rollingstone.com. [dostęp 2011-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-04)]. (ang.).
- ↑ a b Tim Sendra: Biografia Arthura Lee na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).
- ↑ James Montgomery, Jem Aswad: Love Frontman Arthur Lee, Psychedelic Pioneer, Dies At 61. mtv.com, 2006-08-04. [dostęp 2015-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-21)]. (ang.).
- ↑ Dyskografia Arthura Lee na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).
- ↑ Dyskografia Love na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Arthur Lee w bazie Discogs.com (ang.)
- Arthur Lee w bazie IMDb (ang.)