RSO Records (skrót od Robert Stigwood Organisation Records) – brytyjska wytwórnia płytowa, założona w 1973 roku przez Roberta Stigwooda, a zlikwidowana w 1983 roku. Wylansowała takie gwiazdy rocka i muzyki pop jak: Bee Gees, Cream, Blind Faith, Eric Clapton i Yvonne Elliman. Sprzedała w wielomilionowych nakładach albumy Saturday Night Fever: The Original Movie Sound Track i Grease: The Original Soundtrack from the Motion Picture.

RSO Records
Rok powstania

1973

Założyciel

Robert Stigwood, Al Coury

Dystrybucja

Atlantic, Polydor, PolyGram

Gatunki

Pop, rock

Siedziba

Londyn

Kraj pochodzenia

Wielka Brytania

Historia

edytuj

Reaction Records (1966–1967)

edytuj

Założyciel RSO Records, Robert Stigwood, urodził się w Australii. Po przyjeździe do Wielkiej Brytanii pracował jako niezależny producent. Po poznaniu Briana Epsteina został współdyrektorem jego wytwórni, NEMS Enterprises, a w 1966 roku założył własną wytwórnię, Reaction Records, której dystrybucją zajmował się Polydor Records. Wśród pierwszych wydawnictw tej wytwórni znalazły się single The Who: „Substitute”, „I'm A Boy” i „Happy Jack” oraz album zespołu, A Quick One a także dwa pierwsze albumy Cream: Fresh Cream i Disraeli Gears. 24 lutego 1967 roku Stigwood, zachęcony sukcesem Cream podpisał kontrakt z innym zespołem, Bee Gees, którego członkowie, bracia Gibb przybyli do Wielkiej Brytanii, podobnie jak on, z Australii, Wyprodukował szereg singli tego zespołu, poczynając od „New York Mining Disaster 1941” (12. miejsce na liście przebojów w Wielkiej Brytanii i 14. w Stanach Zjednoczonych) i „To Love Somebody” (17. miejsce na liście przebojów w Wielkiej Brytanii)[1].

RSO (1967–1972)

edytuj

Po śmierci Epsteina w 1967 roku Stigwood założył firmę Robert Stigwood Organisation, która wypromowała takich artystów jak David Bowie i Rod Stewart. Dystrybucją płyt RSO w Europie zajmował się również Polydor, a w Stanach Zjednoczonych Atco Records z adnotacją: „na mocy porozumienia z RSO”[1]. Gdy w 1968 roku zespół Cream rozpadł się, Stigwoodowi udało się przekonać Claptona do utworzenia supergrupy Blind Faith, a po jej rozpadzie pokierować jego solową karierą[2].

RSO Records (1973–1983)

edytuj

W 1973 roku Stigwood założył własną wytwórnię płytową, RSO Records (Robert Stigwood Organisation Records)[3]. Decyzja zapadła podczas pobytu z zespołem The Who w Japonii. Projektanci opracowali logo nowej wytwórni, ale Stigwood nie był z niego zadowolony. Dopiero gdy kilku z jego japońskich przyjaciół podarowało mu wykonaną z masy papierowej krowę, która w kulturze japońskiej jest symbolem dobrego zdrowia i szczęścia, zaakceptował nowe logo[4]. Do współpracy pozyskał producenta Al Coury’ego, pracującego przedtem dla Capitol Records; Al Coury został prezesem nowego wydawnictwa. W jego ramach intensywnie współpracował z Bee Gees, flagową grupą wytwórni i kierował marketingiem albumów zespołu ze ścieżkami dźwiękowymi Saturday Night Fever: The Original Movie Sound Track i Grease: The Original Soundtrack from the Motion Picture, przyczyniając do tego, iż stały się one jednymi z najlepiej sprzedających się albumów wszech czasów[5].

Pierwszym albumem wydanym pod szyldem nowej wytwórni był Derek and the Dominos in Concert (styczeń 1973), a jednym z pierwszych sukcesów – szlagier Erica Claptona, „I Shot the Sheriff” (cover przeboju Boba Marleya), pochodzący z albumu 461 Ocean Boulevard[6]. Utwór osiągnął 14 września 1974 roku 1. miejsce na liście przebojów Hot 100 tygodnika Billboard[7]. W tym samym roku Stigwood wyprodukował filmową wersję rock-opery Tommy zespołu The Who, obsadzonej przez takie gwiazdy rocka, jak Eric Clapton, Elton John i Tina Turner; Rock-opera odniosła sukces, a album ze ścieżką dźwiękową z niej znalazł się na szczycie list przebojów[8].

Jesienią 1977 roku Stigwood wyprodukował film Gorączka sobotniej nocy z Johnem Travoltą w roli głównej. Piosenki do filmu napisał zespół Bee Gees[8]. Cztery z nich zdobyły pierwsze miejsca na listach przebojów; trzy wykonane przez zespół: „How Deep Is Your Love”, „Stayin’ Alive” i „Night Fever” oraz czwarta, „If I Can’t Have You”, wykonana przez Yvonne Elliman[9]. Album ze ścieżką dźwiękową, Saturday Night Fever: The Original Movie Sound Track, sprzedano w Stanach Zjednoczonych w ponad 10 milionach egzemplarzy, a na świecie – w około 25 milionach. Był to największy sukces w karierze Stigwooda[8] oraz najlepiej sprzedający się album w tamtym czasie[9].

Latem 1978 roku Stigwood zaprezentował się na Broadwayu filmową wersję musicalu Grease, z Johnem Travoltą i Olivią Newton-John w rolach głównych. Był to jego kolejny sukces komercyjny[8]. Album ze ścieżką dźwiękową filmu został sprzedany w liczbie 25 milionów egzemplarzy[10].

W 1978 roku dziewięć kolejnych singli RSO Records znalazło się na pierwszych miejscach amerykańskich list przebojów[2].

Na początku lat 80., wraz z przeminięciem mody na muzykę disco, dochody RSO Records spadły[1]. W 1983 roku Robert Stigwood sprzedał swoją wytwórnię PolyGramowi, który od listopada 1981 roku zajmował się dystrybucją jego wydawnictw. Przedtem zadanie to realizowały wytwórnie: Atlantic (marzec 1973 – grudzień 1975) i Polydor (styczeń 1976 – grudzień 1977). Od stycznia 1978 do października 1981 RSO Records sprzedawała samodzielnie własne wydawnictwa[3].

Artyści

edytuj

Zobacz też

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Albumy RSO Records.

Przypisy

edytuj
  1. a b c Patrice Eyries, David Edwards, Mike Callahan: RSO Album Discography, Part 1: The RSO Story & Pre-RSO Releases. www.bsnpubs.com. [dostęp 2020-07-17]. (ang.).
  2. a b Garth Cartwright w The Guardian: Robert Stigwood obituary. www.theguardian.com. [dostęp 2020-07-17]. (ang.).
  3. a b CVINYL.COM: Label Guide: RSO. www.cvinyl.com. [dostęp 2020-07-17]. (ang.).
  4. Paul Sexton. Q&A With Robert Stigwood: The Group’s Mentor Reflects On His Time With The Brothers Gibb. „Billboard”. Nr 12. 113, s. 56, marzec 2001. BMG Music Publishing. ISSN 0006-2510. (ang.). 
  5. Phil Gallo w: Billboard: Al Coury, Promotions Man Who 'Worked His Magic' with Beatles, Beach Boys, and Pink Floyd, Dead at 78. www.billboard.com. [dostęp 2020-07-17]. (ang.).
  6. Patrice Eyries, David Edwards, Mike Callahan: [http://www.bsnpubs.com/rso/rso.html RSO Album Discography, Part 2: The RSO Releases]. www.bsnpubs.com. [dostęp 2020-07-17]. (ang.).
  7. Billboard: The Hot 100 – Week of September 14, 1974. billboard.com. [dostęp 2020-07-27]. (ang.).
  8. a b c d William Ruhlmann w: AllMusic: Robert Stigwood. www.allmusic.com. [dostęp 2020-07-17]. (ang.).
  9. a b Best Classic Bands Staff: Jan. 4, 2016: Bee Gees, Cream Manager Robert Stigwood Dies. bestclassicbands.com. [dostęp 2020-07-18]. (ang.).
  10. Spencer Leigh w: The Independent: Robert Stigwood: Impresario who managed the Bee Gees and helped to create 'Saturday Night Fever'. www.independent.co.uk. [dostęp 2020-07-17]. (ang.).
  11. CVINYL.COM: Label: RSO. www.cvinyl.com. [dostęp 2020-07-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj