Aureli Turski
Aureli Turski (ur. 29 czerwca 1893 w Nowym Sączu, zm. 13 października 1919 w Wilnie) – żołnierz Legionów Polskich, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 plutonowy
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 czerwca 1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 października 1919 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1919 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Jana i Rozalii z Galarusów. Absolwent szkoły powszechnej w Nowym Sączu i kursów zegarmistrzowskich. W 1914 wstąpił do Legionów Polskich i w składzie 1 pułku piechoty przeszedł bojowy szlak legionowy[1].
Od 1919 w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej. W czasie walk na froncie litewsko-białoruskim, podczas ataku na wieś Woronicze, na czele dwóch sekcji atakiem wręcz zdobył linię bronioną przez liczniejszego nieprzyjaciela[1]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2].
Podczas ataku na jeden z fortów Dźwińska został ciężko ranny. Zmarł w wileńskim szpitalu[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 7987)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Polak (red.) 1991 ↓, s. 154.
- ↑ Pomarański 1931 ↓, s. 106.
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Stefan Pomarański: Zarys historii wojennej 1-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.