Bagieniec

wieś w województwie dolnośląskim

Bagieniecwieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Jaworzyna Śląska.

Bagieniec
wieś
Ilustracja
Dwór w Bagieńcu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

świdnicki

Gmina

Jaworzyna Śląska

Liczba ludności (III 2011)

107[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

58-100[3]

Tablice rejestracyjne

DSW

SIMC

0852482

Położenie na mapie gminy Jaworzyna Śląska
Mapa konturowa gminy Jaworzyna Śląska, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bagieniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bagieniec”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bagieniec”
Położenie na mapie powiatu świdnickiego
Mapa konturowa powiatu świdnickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bagieniec”
Ziemia50°53′19″N 16°29′08″E/50,888611 16,485556[1]

Historia edytuj

Miejscowość ma swoje korzenie sięgające drugiej połowy XIII wieku, a pierwsza znana wzmianka na jej temat pochodzi z roku 1307. W roku 1366 Bagieniec znajdował się w posiadaniu Konrada von Rohnau. W kolejnych okresach wioska była własnością rodzin: Hulfrich, Schleuer, Herdan, von Sachenkirch, von Kolditz, von Saulcz. W latach 1545-1633 majątek w Bagieńcu znowu przeszedł w ręce rodziny von Rohnau. Następnie, w okresie 1633-1754, dobra należały do rodziny von Luck. W roku 1754 Carl Gottlieb von Luck sprzedał Bagieniec baronowi Heinrichowi Wilhelmowi von Zedlitz. W roku 1834 posiadłość nabyła rodzina von Lierse, jednak Zedlitzowie odkupili ją od nich w 1872 roku[4].

Podział administracyjny edytuj

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Demografia edytuj

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczył 107 mieszkańców[2]. Jest najmniejszą miejscowością gminy Jaworzyna Śląska.

Zabytki edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:

  • zespół dworski, z XVI-XX w.:
    • park, zaniedbany w otoczeniu pałacu, pozostałości
    • dwór – pałac na wyspie z XVI w.; pierwotne założenie to prawdopodobnie dwór obronny. W drugiej połowie XVI w. przekształcony w renesansowy zamek. Kolejna przebudowa w połowie XVIII w. nadała budowli wystrój barokowy. Ostatecznie przebudowany na początku XX w. w stylu neorenesansowym. Obecnie – pałac, trójkondygnacyjny, podpiwniczony, powstały na planie regularnym. Zbudowany jest głównie z cegły, z niewieloma dodatkami kamienia, kryty dachem czterospadowym. Kubatura obiektu to niespełna 5000 m³. Zabytek znajduje się w centrum wsi Bagieniec, otoczony jest jeziorem, które kiedyś pełniło rolę fosy. Do pałacu można się dostać kamiennym mostem wybudowanym w miejscu mostu zwodzonego. Zachowały się m.in. XIX-wieczny kamienny portal, kartusz herbowy oraz pomieszczenia ze sklepieniami kolebkowymi. W pałacu gościło wiele znanych osobistości takich jak: Johann Wolfgang Goethe czy Friedrich Bogislav von Tauentzien. Własność prywatna w odbudowie.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 1709
  2. a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 10 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Super User, Bagieniec [online], www.palaceslaska.pl [dostęp 2023-08-05] (pol.).
  5. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 160. [dostęp 2012-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia edytuj

  • Rezydencje ziemi świdnickiej, zespół redakcyjny: W. Rośkowicz, S. Nowotny, R. Skowron, Świdnica 1997, s. 5.