Bara brith
Bara brith – tradycyjny walijski słodki chleb o smaku herbaty, suszonych owoców i przypraw.
| chleb | |
.jpg) Bara brith, tradycyjny chleb walijski | |
| Rodzaj | |
|---|---|
| Kuchnia |
walijska |
| Miejsce powstania | |
| Odmiany | |
|
bez drożdży, zamiast nich używa się mąki samorosnącej | |
| Składniki | |
|
drożdże piekarnicze, mieszanka owoców (rodzynki, koryntki, owoce kandyzowane) | |
Spadek jego popularności doprowadził do tego, że w roku 2006 supermarket Morrisons usunął go ze swoich półek, a rok później badanie wykazało, że 36% nastolatków w Walii nigdy go nie próbowało. Został on następnie powtórnie rozpowszechniony przez znanych szefów kuchni. Powstało kilka wariacji na temat bara brith, w tym przekształcenie go w czekoladę i lody.
Historia edytuj
Bara brith wywodzi swoją nazwę z języka walijskiego: bara oznacza „chleb” i brith tłumaczy się jako „nakrapiany”. Twierdzi się, że został wynaleziony przez walijskiego szefa kuchni, który dodał suszone owoce i przyprawy do ciasta chlebowego, tworząc pierwszą wersję tradycyjnego chlebka do herbaty[1]. Później używano tego słowa jako kolokwializmu – ang. over spice the bara brith („nadmierne przyprawienie bara brith”) oznacza zrobienie czegoś w nadmiarze[2].
W 2006 roku brytyjska sieć supermarketów Morrisons wycofała bara brith ze sprzedaży w 19 swoich sklepach w Walii. W prasie pojawiły się skargi, ale firma upierała się, że chleb został usunięty z powodu braku sprzedaży[3]. Ankieta przeprowadzona przez brytyjską sieć supermarketów Sainsbury’s w 2007 roku wykazała, że 36% ankietowanych nastolatków w Walii nigdy nie próbowało bara brith. Kiedy przeglądano odpowiedzi w całej Wielkiej Brytanii, około 85% nastolatków nigdy nie próbowało tradycyjnego walijskiego chleba[4].
Słynny szef kuchni Phil Vickery w roku 2011 przygotował bara brith w Brynsiencyn, na wyspie Anglesey, dla odcinka serialu telewizyjnego ITV This Morning. Użył tradycyjnego przepisu, który został przekazany lokalnemu szefowi kuchni Nerys Roberts przez jej rodzinę[5]. Jej piekarnia wcześniej zaopatrywała w bara brith brytyjską sieć supermarketów Safeway, zanim ta została wykupiona przez Morrisons[6]. Beca Lyne-Pirkis upiekła bara brith podczas jednej z konkurencji w czwartej serii serialu telewizyjnego BBC „The Great British Bake Off” w 2013 roku. Chociaż oparła go na przepisie swojej babci, trudno było jej ukończyć konkurencję w ciągu trzech godzin przeznaczonych na tę rundę. Wypiek jednak zdobył uznanie sędziów Paula Hollywooda i Mary Berry[7].
Przepis edytuj
Chleb jest wyrabiany ze zmieszania mąki (białej lub samorosnącej), drożdży (jeśli nie używa się mąki samorosnącej), masła, suszonych owoców (takich jak rodzynki, koryntki i sułtanki), mieszanych przypraw i jajka[7]. Niektóre przepisy faworyzują moczenie przez noc przed pieczeniem suszonych owoców w herbacie[1]. Ta mieszanina jest następnie zostawiana do wyrośnięcia, aby umożliwić fermentację. Po początkowym okresie powietrze jest wybijane z mieszanki, i ta może ponownie wyrosnąć. Ten okres przygotowania może zająć do dwóch godzin, wliczając w to czas odpoczynku dla mieszanki chlebowej. Następnie piecze się ciasto w piekarniku[7]. Bara brith jest tradycyjnie podawany na „tea time”, obok herbaty. Zwykle podaje się go w plastrach posmarowanych masłem z jednej strony[1].
Odmiany edytuj
W Argentynie bara brith jest również znany jako torta negra („czarne ciasto”). Jedna z najbardziej tradycyjnych potraw pochodzących z dolin prowincji Chubut, została przywieziona przez osadników walijskich, którzy zaczęli przybywać do Argentyny w 1865 roku[8]. W Walii występują również inne odmiany. Lyne-Pirkis w „The Great British Bake Off” zastąpiła olejkiem herbacianym całonocny proces moczenia owoców[7]. W książce E. Smith Twiddy „The Little Welsh Cookbook”, filiżanka zimnej herbaty jest dodana do mikstury, a marmolada jest używana jako glazura[9]. Sławny walijski szef kuchni Bryn Williams używa smalcu w swoim przepisie oraz kombinacji rodzynek i skórki kandyzowanej jako mieszanych owoców[10].
Smaki bara brith zostały również wykorzystane w innych rodzajach żywności. Firma Pemberton's Victorian Chocolates w Llanboidy, Carmarthenshire opracowała w 2009 roku czekoladę inspirowaną bara brith, używając nadziewanej czekolady o smaku herbaty, uzupełnionej suszonymi owocami i mającej konsystencję ciasta[1]. Kiedy ówczesny książę Walii odwiedził Ammanford, Carmarthenshire w 2011 roku, spróbował lodów bara brith. Zostały one wytworzone przez lokalną lodziarnię, która wiedziała o zamiłowaniu księcia do tego chleba[11].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Sally Williams: Crumbs. Chocolate Inspired by Bara Brith. [w:] Western Mail [on-line]. 2009-04-11. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).
- ↑ Martin Shipton: Is Ieuan Over-Spicing the Bara Brith with Barnett as Pounds 300m in Cuts Loom?. [w:] Western Mail [on-line]. 2010-04-14. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).
- ↑ Give Us Back Our Bara Brith. [w:] Daily Post [on-line]. 2006-02-04. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
- ↑ Sally Williams: 'Junk-fed' teenagers shun traditional British dishes. [w:] Western Mail [on-line]. 2007-07-05. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).
- ↑ TV Chef Tries Hand at Firm's Bara Brith. [w:] Western Mail [on-line]. 2011-11-15. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).
- ↑ Ian Parri: Feedback. [w:] Daily Post [on-line]. 2006-02-15. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).
- ↑ a b c d Beca's Bara Brith with a Twist Is a Bake off Hit. [w:] South Wales Echo [on-line]. 2013-09-16. [dostęp 2022-09-27]. (ang.).
- ↑ Andrew Bain: Lonely Planet's 1000 Ultimate Experiences. Victoria: Lonely Planet, 2009, s. 291. ISBN 978-1-74179-945-3. (ang.).
- ↑ Sarah Hershey: Bannocks. [w:] Countryside and Small Stock Journal [on-line]. 2001-07-01. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).
- ↑ Wales on a Plate. [w:] Western Mail [on-line]. 2012-03-03. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).
- ↑ Antony Stone: Charles Tastes End of His Tour – with Bara Brith Ice-Cream. [w:] Western Mail [on-line]. 2011-07-02. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).