Bartolomeo Platina

Bartolomeo Platina, właśc. Bartolomeo Sacchi (ur. 1421 w Piadenie, zm. 1481) – włoski żołnierz, pisarz i bibliotekarz Biblioteki Watykańskiej.

Sykstus IV mianuje Bartolomea Platinę prefektem Biblioteki Watykańskiej, fresk Melozzo da Forliego, ok. 1477

Do 1456 Bartolomeo zdobył doświadczenie żołnierskie, które pozwoliło mu zostać nauczycielem synów władcy Mantui, Ludwika II Gonzagi. W 1457 przybył do Florencji, gdzie pobierał nauki u bizantyjskiego filozofa Jana Argyropulosa. W 1462 przeprowadził się do Rzymu, najprawdopodobniej razem z dworem kardynała Francesca Gonzagi. W maju 1464 został wybrany przez papieża Piusa II do kolegium abrewiatorów (odwołany później przez papieża Pawła II). Między 1469 a 1479 napisał Vitae Pontificum, pierwsze dzieło systematyzujące historię papiestwa. Po 1474 został mianowany przez papieża Sykstusa IV bibliotekarzem Biblioteki Watykańskiej. W 1481 sporządził pierwszy pełny spis zbiorów biblioteki – zawierał on wówczas 3500 woluminów (największy zbiór w ówczesnej Europie).

Bartolomeo Platina jest także autorem traktatu De honesta voluptate et valetudine, będącego pierwszą wydrukowaną książką kucharską. Dzieło to ukazało się w Rzymie ok. 1470 roku, a następnie w Wenecji w 1475 roku. Zawarte w nim przepisy kulinarne są autorstwa Martina da Como, kuchmistrza na dworze weneckiego kardynała Ludovica Trevisana.

Linki zewnętrzne

• De honesta voluptate et valetudine, wydanie 1498 roku
• Żywoty Papieży w wydaniu 1485 roku