Bastarda – typ pisma gotyckiego, stanowiący połączenie cech pism kaligraficznych oraz kursywnych[1]. Stosowano ją m.in. do pisania kodeksów[1].

Bastarda

Bastarda powstała we Francji[1], gdy w XIV i XV stuleciu pojawiła się tendencja do łagodzenia i zaokrąglania ostrych kątów tekstury, do rozjaśniania kolumny tekstu przez wprowadzenie światła – rozsunięcie liter, powiększenie odstępów między wyrazami i rozszerzenie interlinii[potrzebny przypis]. Silne są również wpływy kursywy.

Cechami charakterystycznymi bastardy, różniącymi ją od tekstury, są (oprócz wskazanych wyżej):

  • poszerzenie liter,
  • wydłużenie trzonków pionowych liter wysokich,
  • brak romboidalnych zakończeń łamiących linie pionowe.

Badacze wskazują kilka odmian pisma bastardowego, tj. oprócz bastardy właściwej, gotyko-antykwę oraz szwabachę.

Przypisy

edytuj
  1. a b c Szymański 2012 ↓, s. 336.

Bibliografia

edytuj