Batalion KOP „Dolina”
Batalion Korpusu Ochrony Pogranicza "Dolina" – pododdział piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujBatalion został sformowany w roku 1938, po przejęciu przez KOP ochrony dawnej granicy z Czechosłowacją od Straży Granicznej. Wchodził w skład 1 pułku piechoty KOP „Karpaty”. Pierwotnie batalion stacjonował w Dolinie. Po przedyslokowaniu do Delatyna zmienił nazwę na Delatyn[1]. Szef sztabu KOP zawiadamiał pismem nr 106-1/og.org./39 z 10 marca 1939 roku, że: w dniu 7 marca b.r. zostało przeniesione dowództwo batalionu KOP „Delatyn” z Nadwórnej do Delatyna.
Struktura organizacyjna
edytuj- 1 kompania graniczna KOP „Ludwikówka”
- strażnica KOP „Seneczów”
- strażnica KOP „Wyszków”
- 2 kompania graniczna KOP „Osmołoda”[a]
- samodzielny posterunek KOP „Hycza”
- samodzielny posterunek KOP „Czarna Rika”
- samodzielny posterunek KOP „Długa Polana”
- samodzielny posterunek KOP „Darów magazyn”
- samodzielny posterunek KOP „Ospłoj”
- samodzielny posterunek KOP „Brustuny”
Żołnierze batalionu
edytuj- Dowódcy batalionu
- mjr Augustyn Swaczyna (był I 1939)
Obsada personalna w marcu 1939 roku
edytujOstatnia „pokojowa” obsada personalna batalionu[2][b](*)[c]
- dowódca – mjr Augustyn Swaczyna
- adiutant – kpt. piech. Orlik Mieczysław
- kwatermistrz – kpt adm. (piech.) Kowalczyk Adam I
- oficer materiałowy – por. Lankiewicz Władysław
- oficer płatnik – vacat
- lekarz medycyny – kpt lek. Malczewski Szczepan
- dowódca 1 kompanii granicznej – kpt. Matusiewicz Aleksander II
- dowódca 2 kompanii granicznej – kpt. Tadeusz Tomkiewicz
- dowódca kompanii odwodowej – por. Adam Szajna
- dowódca plutonu – por. Domaradzki Jerzy Stanisław Jakub
- dowódca kompanii km – por. Wiekierski Jan
- dowódca plutonu łączności – por. Wańtuch Wiktor Józef
Uwagi
edytuj- ↑ kompania nie posiadała typowych półplutonowych strażnic (ok 20 żołnierzy). Jej posterunki liczyły około 10 żołnierzy
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[3].
- ↑ Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Prochwicz i 4/1994 ↓, s. 6.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 931.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
Bibliografia
edytuj- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Iwona Wiśniewska, Katarzyna Promińska, Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Brygada Korpusu Ochrony Pogranicza «Podole»”, Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2013.