Beskid Orawsko-Żywiecki
Beskid Orawsko-Żywiecki – położone na granicy polsko-słowackiej pasmo górskie, które granica państwowa dzieli na dwa formalne mezoregiony[1]:
- po polskiej stronie jest to właściwy Beskid Żywiecki (513.51), w regionalizacji polskiej zaliczany do Zewnętrznych Karpat Zachodnich, a w ich obrębie do Beskidów Zachodnich[1],
- po słowackiej stronie są to Beskidy Orawskie (słow. Oravské Beskydy), w regionalizacji słowackiej zaliczane do Wewnętrznych Karpat Zachodnich (Vonkajšie Západné Karpaty), a w ich obrębie do pasma Stredné Beskydy, które nie jest odpowiednikiem polskich Beskidów Środkowych[2].
 Zasięg regionu w obrębie Polski | |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Beskid Żywiecki |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
Polska część (właściwy Beskid Żywiecki) ciągnie się od Przełęczy Zwardońskiej po przełęcz Głuchaczki i ma następujące granice[1]:
- zachodnia: od Przełęczy Zwardońskiej wzdłuż potoków Roztoka i Czerna oraz rzeki Soła po Kotlinę Żywiecką
- północna i wschodnia: od Kotliny Żywieckiej doliną Koszarawy do ujścia potoku Przybyłka, nim w górę na przełęcz Głuchaczki
- południowa biegnie polsko-słowackim grzbietem granicznym od przełęczy Głuchaczki po Przełęcz Zwardońską.
Według regionalizacji słowackiej północną granicę Beskidów Orawskich tworzy główny grzbiet i granica polsko-słowacka na odcinku od przełęczy Przysłop na zachodzie po szczyt Babiej Góry na wschodzie, wschodnią granica polsko-słowacka na odcinku od szczytu Babiej Góry po Jezioro Orawskie, zachodnią spływająca spod przełęczy Przysłop Vychylovka, południową zbiornik wodny Nová Bystrica i uchodzący do niego potok Harvelka, dalej Biała Orawa i Jezioro Orawskie[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
- ↑ GEOMORFOLOGICKÉ ČLENENIE SLOVENSKA [online] [dostęp 2014-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-28].
- ↑ Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji [online] [dostęp 2014-04-01].