William Lindsey „Bill” Erwin (ur. 2 grudnia 1914 w Honey Grove, zm. 29 grudnia 2010 w Los Angeles) – amerykański aktor telewizyjny, filmowy i teatralny mający na koncie ponad 250 ról filmowych. Weteran wśród aktorów charakterystycznych[1].

Bill Erwin
Ilustracja
Bill Erwin (1918)
Imię i nazwisko

William Lindsey Erwin

Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1914
Honey Grove, Stany Zjednoczone

Data i miejsce śmierci

29 grudnia 2010
Los Angeles

Zawód

aktor

Współmałżonek

Fran MacLachlan (jej śmierć)

Lata aktywności

1941–2006

Strona internetowa

Wczesne życie edytuj

Bill Erwin urodził się w Honey Grove w stanie Teksas. Uczęszczał do San Angelo College przed zdobyciem w 1935 roku tytułu licencjata na University of Texas w Austin na kierunku dziennikarstwa, a w 1941 roku uzyskał tytuł magistra sztuk teatralnych na Pasadena Playhouse. Potem służył jako kapitan w United States Army Air Corps podczas II wojny światowej, a po wojnie Erwin wrócił do Hollywoodu w celu kontynuowania kariery aktorskiej.

Wygrał nagrody: Los Angeles Drama Critics Circle Award, cztery Drama-Logue Awards, Gilmore Brown Award for Career Achievement, Pacific Pioneer Broadcasters' Diamond Circle Award i Distinguished Alumnus Award na Angelo State University.

Kariera edytuj

Film edytuj

Bill Erwin na wielkim ekranie zadebiutował w 1941 roku w filmie pt. Always Tomorrow: The Portrait of an American Business, gdzie grał postać Sama Tompkinsa. W 1949 roku grał chorążego w filmie pt. Pole bitwy, a w 1951 roku w filmie pt. Tramwaj zwany pożądaniem. W 1980 roku wystąpił w jedną z głównych ról wraz z Christopherem Reevem i Jane Seymour w filmie pt. Gdzieś w czasie – Arthura Biehla, portiera Grand Hotel.

Grał także w wielu filmach Johna Hughesa takich jak m.in.: Samoloty, pociągi i samochody (1987), Kevin sam w domu (1990), Dennis rozrabiaka (1993).

Telewizja edytuj

Bill Erwin jednak znacznie bogatszy dorobek ma w produkcjach telewizyjnych. Na małym ekranie zadebiutował w 1950 roku w filmie pt. The Silver Theatre. Grał w latach 50., 60. gościnnie w wielu serialach takich jak m.in.: Alfred Hitchcock przedstawia, Kocham Lucy, Gunsmoke, Nietykalni, Strefa mroku, Lassie, Koń, który mówi, Ścigany.

W latach 70., 80. i 90. występował gościnnie w serialach takich jak m.in.: Barnaby Jones, Diukowie Hazzardu, Who’s the Boss?, Autostradą do nieba, Dzieciaki, kłopoty i my, Świat według Bundych, Na wariackich papierach, Star Trek: Następne pokolenie, gdzie grał postać doktora Dalene Quaice'a – przyjaciela i mentora doktora Beverly’ego Crushera.

W 1993 roku Bill Erwin wystąpił w 58 odcinku serialu pt. Kroniki SeinfeldaStarszy Mężczyzna (The Old Man), za co otrzymał nominację do nagród Emmy. Wystąpił potem w serialach takich jak m.in.: Nowe przygody Supermana, Naga prawda, Detektyw na tropie, Prezydencki poker, Detektyw Monk, Diabli nadali, Everwood, Na imię mi Earl.

Inne media edytuj

Bill Erwin rozpoczął karierę jako menedżer teatralny brzuchomówcyEdgara Bergena w 1941 roku. Erwin sucho przypomniał: „Byłem odpowiedzialny za manekinów”.

Bill Erwin był także samoukiem, rysownikiem. Pracował dla takich czasopism jak m.in.: The New Yorker, Playboy, Los Angeles[1].

Filmografia edytuj

Film edytuj

Seriale edytuj

Dubbing edytuj

Życie prywatne edytuj

Bill Erwin mieszkał w Hollywood Hills wraz żoną, aktorką i dziennikarkąFran MacLachlan Erwin (zmarła przed nim). Mieli razem dwóch synów: Michaela i Timothy’ego i dwie córki: Lindsey Thomas Erwin i Kelly. Erwin miał także siostrę, Gene Cosper[1].

Bill Erwin zmarł dnia 29 grudnia 2010 roku w swoim domu w dzielnicy Los AngelesStudio City z przyczyn naturalnych, blisko planu produkcyjnego serialu pt. Kroniki Seinfelda[1]. Erwin został pochowany w Austin w stanie Teksas.

Przypisy edytuj

  1. a b c d Obituary: Bill Erwin [dostęp:2011-01-01] (ang.)

Linki zewnętrzne edytuj