Playboy
„Playboy” – ilustrowany magazyn erotyczny i publicystyczny dla mężczyzn, założony w 1953 r. w Stanach Zjednoczonych przez Hugh Hefnera. Jego logo to głowa króliczka z muszką. Właścicielem magazynu jest Playboy Enterprises.
| ||
| ||
| Częstotliwość | miesięcznik | |
| Państwo | Stany Zjednoczone 
| |
| Adres | Illinois, Chicago, North Lake Shore Drive 680 | |
| Wydawca | Playboy Enterprises | |
| Rodzaj czasopisma | erotyka, publicystyka | |
| Pierwszy numer | grudzień 1953 | |
| Redaktor naczelny | Hugh Hefner | |
| Format | A4 | |
| Liczba stron | ok. 150 | |
| ISSN | 0032-1478 | |
| Strona internetowa | ||
HistoriaEdytuj
Pierwszy numer „Playboya” w USA opublikowano w grudniu 1953, w wydaniu znalazły się zdjęcia Marilyn Monroe[1]. W latach 1970 „Playboy” osiągnął szczyt popularności. W 1975 sprzedawano ok. 5,6 mln egzemplarzy[1].
„Playboy” stał się także marką umieszczaną na wielu komercyjnych produktach. Najważniejszym przedsięwzięciem sygnowanym przez „Playboya” były popularne w latach 70. kluby „Playboya” z hostessami ubranymi w kostiumy króliczka[1].
Niektóre kraje jak np. Singapur, gdzie cenzura zdecydowała, iż społeczeństwo nie jest gotowe na tak liberalny stosunek do kobiecego ciała, zakazały wydawania „Playboya”.
W 2014 wydawca mocno ograniczył eksponowanie nagości w swoim serwisie internetowym, co w ciągu roku przyniosło czterokrotny wzrost odwiedzalności serwisu. Konsekwencją tego kroku było usunięcie nagości z amerykańskiej edycji magazynu w lutym 2016 r. Równocześnie nagie sesje pozostały w wielu edycjach pisma w innych krajach, m.in. polskiej. W 2016 sprzedaż pisma oscylowała ok. 700 tys. egzemplarzy[1].
W lutym 2017 zdecydowano o przywróceniu do magazynu nagich zdjęć, przyznając że całkowite usunięcie nagości było błędem[1]. W styczniu 2018 przedstawiciel większościowego udziałowca zapowiedział analizy w kierunku rezygnacji z wydawania czasopisma w formie papierowej[2]. W 2019 r. wydawca polskiej edycji zapowiedział zakończenie wydawania magazynu z końcem 2019 r. w związku z wycofaniem się z rynku prasy[3], podobnie jak wydawca wersji węgierskiej[4].
Edycje światoweEdytuj
Argentyna (1985–1995, od 2005)
Australia (1979–2000)
Brazylia (od 1975)
Bułgaria (od 2002)
Chorwacja (od 1997)
Czechy (od 1991)
Estonia (od 2007)
Francja (1973–2011)
Grecja (od 1985)
Gruzja (2007–2008)
Hiszpania (1978–2012)
Holandia (od 1983)
Hongkong (1986–1993)
Indonezja (2006–2008)
Japonia (1975–2009)
Meksyk (1976–1998, od 2002)
Niemcy (od 1972)
Norwegia (1997–1999)
Polska (1992–2019)
Południowa Afryka (1993–1996, od 2011)
Rosja (od 1995)
Rumunia (od 1999)
Serbia (od 2004)
Słowacja (1997–2003, od 2005)
Słowenia (od 2001)
Szwecja (1998–2009)
Tajwan (1990–2003)
Turcja (1986–1995)
Ukraina (od 2005)
Wenezuela (od 2006)
Węgry (1989–1993, 1999–2019)
Włochy (1972–2003, 2008–2014)
Litwa (2008–2013)
Portugalia (2009–2010[5])
Kolumbia (2008–2012)
Hongkong (1986–1993)
Belgia (1987–1998)
Macedonia Północna (2010–2011)
Łotwa (2010–2014)
„Playboy” – edycja polskaEdytuj
Ilustrowany magazyn erotyczny i publicystyczny dla mężczyzn w edycji polskiej.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d e „Playboy” znów z nagimi kobietami. „To był błąd” (pol.). Wirtualne Media. [dostęp 2017-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-02)].
- ↑ Właściciele „Playboya” rozważają rezygnację z wersji drukowanej (pol.). Wirtualne Media. [dostęp 2018-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-29)].
- ↑ Patryk Pallus i inni, "Playboy", "CKM", "Cosmopolitan" i inne tytuły znikają z rynku. Wydawca zwalnia 70 proc. załogi, Business Insider, 13 listopada 2019 [dostęp 2019-11-13] (pol.).
- ↑ Marquard Media Węgry zamyka węgierską edycję 'Playboya', www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-11-14] (pol.).
- ↑ Portugalski "Playboy" znika za Jezusa (pol.). Gazeta Wyborcza. [dostęp 2010-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-29)].