Bruno Taut

Bruno Julius Florian Taut
Data i miejsce urodzenia	4 maja 1880 ; Królewiec
Data i miejsce śmierci	24 grudnia 1938 ; Stambuł
Narodowość	niemiecka
Dziedzina sztuki	architektura
Epoka	modernizm
	Ważne dzieła
	Osiedle im. Carla Legiena; osiedle w Britz; Kolonia robotnicza kopalni „Wujek”
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bruno Julius Florian Taut (ur. 4 maja 1880 w Königsbergu zm. 24 grudnia 1938 w Stambule) – niemiecki architekt i urbanista modernistyczny, znany przede wszystkim jako autor osiedli Berlin-Britz (tzw. Osiedle Podkowa), Berlin-Zehlendorf (Chata wuja Toma) oraz Szklanego Pawilonu (Der Glashaus-Pavillon) na wystawę kolońskiego Werkbundu.

Życiorys edytuj

Studia architektoniczne w Królewcu ukończył w 1902. Następnie współpracował z Brunonem Möhringiem, a od 1904 z Theodorem Fischerem. Jego pierwszym, w pełni samodzielnym zleceniem była renowacja kościoła w Unterriexingen – niewielkiej wsi na południu Niemiec. W 1908 powrócił do Berlina, gdzie rozpoczął studia z historii sztuki i budownictwa na Politechnice w Charlottenburgu^[1]. Od 1909 wraz z Franzem Hoffmannem prowadził w Berlinie własne biuro architektoniczne. W początku lat 20. stał się główną postacią ruchu ekspresjonistycznego w architekturze. Wraz z Walterem Gropiusem był członkiem założycielem Sowietu Sztuki (Arbeitsrat für Kunst), który działał w latach 1919–1921. W 1932 pracował krótko w ZSRR, po czym wrócił do Berlina. Miesiąc po przejęciu władzy przez nazistów w 1933 wyemigrował – wpierw do Szwajcarii, potem do Japonii, a ostatecznie do Turcji.

B. Taut: Osiedle Podkowa w Berlinie-Britzu

Bruno Taut zmarł 24 grudnia 1938 roku w wieku 58 lat. Został pochowany na cmentarzu w Edirnekapı Şehitliği jako pierwszy i jedyny niemuzułmanin^[1].

B. Taut: Dom jednorodzinny w Worpswede

Młodszym bratem Brunona Tauta był Max Taut, również znany architekt.

Główne dzieła edytuj

Osiedle im. Carla Legiena

pawilon wystawowy „Träger-Verkaufs-Kontor Berlin GmbH” w Berlinie, 1910
dom przy Kottbusser Damm 90 w Berlinie, 1910
osiedle Falkenberg w Berlinie, 1913–1915
szklany pawilon na wystawie Werkbundu w Kolonii, 1914
projekt korony miasta, 1917
projekty architektury alpejskiej, 1917–1918
hala im. Hermanna Gieselera w Magdeburgu, 1921–1922
projekt konkursowy na budynek redakcji Chicago Tribune Tower, 1922
osiedle Britz w Berlinie (tzw. Hufeisensiedlung-Osiedle Podkowa), 1925–1927
dom własny w Berlinie-Marzahn, 1926
osiedle Onkels Tom Hütte (Chata wuja Toma) w Berlinie-Zehlendorfie, 1926–1932
dom własny w Dahlewitz koło Berlin, 1926–1927
dom na wystawie na Weißenhofie w Stuttgarcie, 1927
domy przy Grellstraße w Berlinie-Prenzlauer Bergu, 1927–1928
osiedle im. Carla Legiena w Berlinie-Prenzlauer Bergu, 1929
gimnasium w Senftenbergu, 1930–1931
szkoła zawodowa w Senftenbergu, 1931–1932
willa Hyuga w Atami (Japonia), 1935
wydział literatury Uniwersytetu w Ankarze, 1937–1940

Terytorium obecnej Polski edytuj

W Katowicach znajdują się dwa zespoły budynków zaprojektowanych przez Brunona Tauta na zlecenie Hohenlohe Werke:

kamienice, przy ulicach Barbary, Głowackiego i Skalnej (Kolonia miejska kopalni „Wujek”; Śródmieście), 1919–1920,
domy szeregowe przy ulicach Przodowników i Przekopowej (Kolonia robotnicza kopalni „Wujek”; Załęska Hałda), 1918–1920, projekt z 1915^[2].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Bruno Taut i Werkbund … od poduszki na sofę do urbanistyki [online] [dostęp 2017-09-21] (pol.).
↑ Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 1: Górny Śląsk, Łódź 2022, s. 106.

Linki zewnętrzne edytuj

[kbprojekt.pl-1] Bruno Taut i Werkbund … od poduszki na sofę do urbanistyki [online] [dostęp 2017-09-21] (pol.).

[2] Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 1: Górny Śląsk, Łódź 2022, s. 106.

[1]

[2]