Turzyca oścista

(Przekierowano z Carex atherodes)

Turzyca oścista (Carex atherodes Spreng.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Występuje w Eurazji oraz w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych[3]. W Polsce znana z kilkunastu współczesnych stanowisk, z których większość znajduje się w pasie pojezierzy[5].

Turzyca oścista
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

turzyca

Gatunek

turzyca oścista

Nazwa systematyczna
Carex atherodes Spreng.
Syst. Veg., ed. 16. 3: 828 (1826)[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Morfologia edytuj

 
Owoce
Pokrój
Roślina o wysokości od 30 do 120 cm.
Łodyga
Łodyga wzniesiona, pusta w środku.
Liście
Liście owłosione, szczególnie w niższej części, a pochwa liściowa jest zabarwiona na kolor rudawo-fioletowy.
Kwiaty
Kwiatostan złożony z kłosów, w górnej części z kwiatów męskich, w dolnej z żeńskich.
Owoce
Na szczycie każdego owocu znajdują się dwa długie, cienkie ząbki.

Biologia i ekologia edytuj

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na obszarach podmokłych, na bagnach i w płytkiej wodzie. Kwitnie w maju.

Zagrożenia i ochrona edytuj

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
  3. a b c Carex atherodes Spreng., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28].
  4. Carex atherodes, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. L. Rutkowski, J. Wilkoń-Michalska 2001. Turzyca oścista. s. 502-503. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
  6. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
  7. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.