Tarczyk różowoplamy
Tarczyk różowoplamy[1] (Cassida rufovirens) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny tarczykowatych. Zamieszkuje środkową część Europy, od Francji po Bałkany. Żeruje na rumiankach, rumianach i krwawnikach.
| Cassida rufovirens | |||
| Suffrian, 1844 | |||
.jpg) Imago | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj |
Cassida s.str. | ||
| Gatunek |
tarczyk różowoplamy | ||
| Synonimy | |||
| |||
Taksonomia edytuj
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1844 roku przez Christiana W.L.E. Suffriana[2].
Morfologia edytuj
Chrząszcz o ciele długości od 5,5 do 6 mm, nieco mniej krępym niż u podobnego C. sanguinosa. Grzbietowa strona ciała za życia owada ma tło ubarwione zielono, natomiast u wysuszonych okazów martwych jest ono żółte. Na przedzie pokryw obecna jest jaskrawoczerwona plama trójkątnego kształtu, która na boki sięga do barków, a ku tyłowi zwykle przekracza połowę długości pokryw, zajmując powyżej ⅓ ich powierzchni. W przeciwieństwie do w pełni wybarwionych osobników C. sanguinosa brak jest u C. rufovirens czerwonego obrzeżenia krawędzi pokryw czy przedplecza. Głowa ma mniej więcej tak szeroki jak długi nadustek oraz wąskie i płytkie wycięcie na przedzie wargi górnej. Przedplecze jest najszersze w nasadowej połowie i w tym miejscu nie jest węższe od pokryw. Brzegi przedplecza i pokryw są rozpłaszczone. Na bocznych brzegach pokryw brak jest wałeczkowatych nabrzmiałości. W widoku bocznym brak jest na międzyrzędach pokryw wyraźnego, sterczącego owłosienia. Spód tułowia i odwłoka są pozbawione metalicznego połysku i porośnięte skąpym owłosieniem. Odnóża wszystkich par mają czarne biodra. Stopy mają rozchylone, pozbawione ząbków przy nasadach pazurki wystające poza wieńce szczecinek na trzecich członach[3].
Ekologia i występowanie edytuj
Owad ten zasiedla m.in. stanowiska ruderalne[4] i kserotermiczne[5]. Zarówno osobniki dorosłe jak i larwy tego tarczyka są fitofagami żerującymi na roślinach z rodziny astrowatych. Wśród ich roślin żywicielskich wymienia się: krwawniki, rumian rzymski, rumianek pospolity, Matricaria indora, Matricaria perforata oraz Matricaria tzvelevii[6].
Gatunek palearktyczny, europejski[7][3]. Znany jest z Francji, Belgii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny[2]. W Polsce występuje w różnych częściach kraju, ale spotykany jest rzadko i sporadycznie[5][7].
Przypisy edytuj
- ↑ Cassida rufovirens – Tarczyk różowoplamy. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2023-08-31].
- ↑ a b Cassida (Cassida) rufovirens Suffrian, 1844. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2021-01-01].
- ↑ a b Andrzej Warchałowski: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze — Coleoptera. Zeszyt 94c Stonkowate — Chrysomelidae. Podrodziny: Halticinae, Hispinae i Cassidinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1978.
- ↑ Radosław Ścibior. Stonkowate (Coleoptera: Chrysomelidae) nowe dla Podlasia. Część II. „Wiadomości Entomologiczne”. 29 (3), s. 181-191, 2010.
- ↑ a b Radosław Ścibior. Stonkowate (Coleoptera: Chrysomelidae) nowe dla Wyżyny Lubelskiej i Niziny Sandomierskiej. „Wiadomości Entomologiczne”. 17 (3-4), 1999.
- ↑ Sanda Maican, Rodica Serafim. Catalogue of Cassidinae (Coleoptera: Chrysomelidae) from the New Leaf Beetles Collection from “Grigore Antipa” National Museum of Natural History (Bucharest) (Part II). „Travaux du Muséum National d’Histoire Naturelle “Grigore Antipa"Antipa””. 60 (2), s. 477–494, 2017. DOI: 10.1515/travmu-2017-0011.
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (17), 1991.