Ceftybuten

Ceftybuten
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	kwas (6R,7R)-7-[[(Z)-2-(2-amino-1,3-tiazol-4-ilo)-4-karboksybut-2-enoilo]amino]-8-okso-5-tia-1-azabicyklo[4.2.0]okt-2-eno-2-karboksylowy
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C15H14N4O6S2
Masa molowa	410,42 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	97519-39-6
PubChem	5282242
DrugBank	DB01415
SMILES
	C1C=C(N2C(S1)C(C2=O)NC(=O)C(=CCC(=O)O)C3=CSC(=N3)N)C(=O)O
InChI
	InChI=1S/C15H14N4O6S2/c16-15-17-7(5-27-15)6(1-2-9(20)21)11(22)18-10-12(23)19-8(14(24)25)3-4-26-13(10)19/h1,3,5,10,13H,2,4H2,(H2,16,17)(H,18,22)(H,20,21)(H,24,25)/b6-1-/t10-,13-/m1/s1
	InChIKey
	UNJFKXSSGBWRBZ-BJCIPQKHSA-N
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	hydrat
	Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana; jako niebezpieczna według kryteriów GHS; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	hydrat
	Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana; jako niebezpieczna według europejskich kryteriów; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
Dawka śmiertelna	LD50 >5 g/kg (pies, doustnie)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	J01 DD14
Stosowanie w ciąży	kategoria B
Farmakokinetyka
Działanie	przeciwbakteryjne
Okres półtrwania	2–4 h
Wiązanie z białkami; osocza i tkanek	65%
Wydalanie	z moczem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie
Objętość dystrybucji	0,21–0,5 l/kg
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ceftybuten, (łac. Ceftibutenum) – antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn III generacji. Działa bakteriobójczo. Łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego, dobrze przenika do płynów ustrojowych. Biologiczny okres półtrwania wynosi 2–4 godzin. Odporny na betalaktamazy bakteryjne.

Spektrum działania edytuj

Nieskuteczny w stosunku do Staphylococcus aureus. Niewielka skuteczność w stosunku do Streptococcus pneumoniae i Streptococcus agalactiae. Skuteczny w stosunku do Streptococcus pyogenes, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis i innych bakterii z grupy Enterobakterii.

Wskazania edytuj

zakażenia układu oddechowego
zapalenie ucha środkowego
zakażenie dróg moczowych
zakażenie przewodu pokarmowego
zakażenia kości, skóry i tkanek miękkich

Przeciwwskazania edytuj

nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe lub penicyliny
choroby przewodu pokarmowego
niewydolność nerek

Działania niepożądane edytuj

ból brzucha
nudności
wymioty
biegunka
ból głowy
skórne reakcje alergiczne
gorączka
zmiany w obrazie krwi

Preparaty edytuj

Cedax – kapsułki 0,4 g, proszek do przygotowania zawiesiny 0,036 g/ml

Dawkowanie edytuj

Doustnie. Dawkę oraz częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Zwykle osoby dorosłe raz dziennie 0,4 g, w ciężkich zakażeniach 0,2 g co 12 godzin.

Bibliografia edytuj

Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.