Charley Toorop, właściwie: Annie Caroline Pontifex Fernhout-Toorop (ur. 24 marca 1891 w Katwijk, zm. 5 listopada 1955 w Bergen[1]) – holenderska malarka i litografka.

Charley Toorop
Ilustracja
Charley Toorop i Maurits Uyldert w 1953
Imię i nazwisko

Annie Caroline Pontifex Fernhout-Toorop

Data i miejsce urodzenia

24 marca 1891
Katwijk, Holandia

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1955
Bergen, Holandia

Narodowość

holenderska

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika (litografia)

Epoka

modernizm

Ważne dzieła

Drie generaties

Życiorys

edytuj

Charley Toorop była córką malarza Jana Tooropa i Annie Hall. W maju 1912 wyszła za filozofa Henka Fernhouta. W 1917 rozwiodła się. Jej pierwszy syn, Edgar Fernhout (1912–1974) został malarzem a drugi, John Fernhout (1913–1987) – filmowcem, współpracującym często z Jorisem Ivensem. Jako filmowiec Charley Toorop czasem używała pseudonimu John Ferno. Jej synową została fotografka węgierskiego pochodzenia Eva Besnyö (1910–2003), która w 1933 wyszła za Johna. W 1916 Charley Toorop została członkinią ugrupowania artystycznego Het Signaal (Sygnal). Celem grupy było przedstawianie głębokiego odczucia rzeczywistości poprzez użycie kolorów, ich wyrazistego skontrastowania oraz mocno zaznaczonych linii. Był to jeden z powodów, dla których Toorop stała się zwolenniczką szkoły z Bergen (hol. Bergense School). Toorop była zaprzyjaźniona z innymi artystami jak Bart van der Leck i Piet Mondrian.

W 1926 Charlie Toorop przeniosła się do Amsterdamu, gdzie na jej malarstwo zaczął oddziaływać film; przedstawione przez nią z frontu postacie stały odizolowane od siebie, jakby pozowały do filmu w świetle lamp. Jej martwe natury wykazują pokrewieństwo do syntetycznego kubizmu Juana Grisa. Począwszy od lat 30. XX w. artystka namalowała wiele postaci kobiecych, w tym aktów i autoportretów, przedstawionych w mocnym, realistycznym stylu. Powszechnie znane jest jej wielkie malowidło Drie generaties (pol. Trzy pokolenia), namalowane w latach 1941–1950, znajdujące się w zbiorach Museum Boijmans Van Beuningen w Rotterdamie, będące zarazem autoportretem, portretem jej ojca i syna Edgara, łączącym w sobie zarówno realizm jak i rodzaj symbolizmu.

Toorop zaprojektowała i zamówiła dom zwany "De Vlerken",usytuowany przy Buerweg 19 w Bergen (Holandia Północna). Dom ten istnieje nadal, choć jego zniszczony w wyniku pożaru słomiany dach został pokryty dachówką.

Charley Toorop zmarła w Bergen. Jej prace znajdują się w wielu publicznych kolekcjach, zwłaszcza w Kröller-Müller Museum w Otterlo.

Wystawy (wybór)

edytuj

Zbiory publiczne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie: Toorop, Charley. [dostęp 2011-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-26)]. (niderl.).

Bibliografia

edytuj
  • Virginia Pitts Rembert. Charley Toorop. „Women's Art Journal”. Nr 26 (2), s. 26-32, 2005. (ang.). 
  • Jaap B.J. Bremer: Charley Toorop: works in the Kröller-Müller Museum collection. Otterlo: Kröller-Müller Museum, 1995. ISBN 90-74453-15-5. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj