Cleopus solanigatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych i plemienia Cionini.

Cleopus solani
(Fabricius, 1792)
Ilustracja
Imago
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Nadrodzina

ryjkowce

Rodzina

ryjkowcowate

Podrodzina

Curculioninae

Plemię

Cionini

Rodzaj

Cleopus

Gatunek

Cleopus solani

Synonimy
  • Curculio solani Fabricius, 1792

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1792 roku przez Johana Christiana Fabriciusa jako Curculio solani[1].

Morfologia edytuj

Chrząszcz o ciele długości od 2,3 do 2,8 mm. Ubarwienie ma brunatne do czarnobrunatnego z jaśniejszymi, czerwonobrunatnymi: goleniami, stopami, trzonkami czułków i ich biczykami. Jego pokrywy porastają dość przerzedzone, ciemne, nieaksamitne włosowate łuseczki, na nieparzystych międzyrzędach (zagonikach) tworzące słabo odgraniczone ciemne plamy; ponadto na pokrywach występują dość gęsto i równomiernie rozmieszczone, dłuższe od szerokości międzyrzędów, sterczące szczecinki, zarówno jasnej jak i ciemnej barwy[2].

Gruby, walcowaty i słabo zakrzywiony ryjek jest mniej więcej tak długi jak głowa i przedplecze razem wzięte. W przypadku obu płci ryjek jest na całej długości punktowany, a stosunkowo masywne czułki osadzone są w ⅓ jego długości licząc od wierzchołka. Płaskie lub niemal płaskie oczy złożone odróżniają ten gatunek od pokrewnego Cleopus pulchellus. Kształt przedplecza jest najszerszy blisko środka długości, a jego boki stosunkowo równomiernie wyokrąglone. Odnóża mają duże i ostre kolce na udach i parę równej długości pazurków na wszystkich stopach u obu płci. Samce ponadto cechują się cienkimi kolcami na wewnętrznej stronie wierzchołków goleni wszystkich par odnóży[2].

Biologia i ekologia edytuj

 
Kopulująca parka

Owad ten zasiedla suche i ciepłe stanowiska na otwartych terenach, np. nasłonecznione wzgórza i skarpy, poręby, przydroża, ugory i pastwiska. Jest fitofagiem, żerującym na dziewannie drobnokwiatowej i kutnerowatej. Larwy są ektofoliofagami, żerującymi głównie na spodniej stronie liści. Okres ich żerowania przypada na maj i czerwiec. Przepoczwarczenie następuje w czerwcu, w kokonie żółtobrunatnej barwy i owalnego kształtu, umieszczonym na roślinie[3].

Rozprzestrzenienie edytuj

Gatunek zachodniopalearktyczny[3], w Europie znany z Francji, Holandii, Niemiec, Austrii, Szwajcarii, Włoch, Estonii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Rumunii i Grecji[1]. Poza tym występuje w Algierii[3][2].

Przypisy edytuj

  1. a b Cleopus solani. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2020-04-06].
  2. a b c Stanisław Smreczyński: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 98f. Ryjkowce - Curculionidae. Podrodzina Curculioninae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1976, s. 52-63.
  3. a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Tom XXIII, zeszyt 21. Chrząszcze – Coleoptera. Ryjkowce – Curculionidae, część 3. Warszawa: 1997.