Cmentarz wojenny nr 49 – Blechnarka
Cmentarz wojenny nr 49 w Blechnarce – zabytkowy cmentarz z I wojny światowej, zaprojektowany przez Dušana Jurkoviča, znajdujący się w miejscowości Blechnarka w gminie Uście Gorlickie w powiecie gorlickim. Jeden z ponad 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. Należy do I Okręgu Cmentarnego Nowy Żmigród.
| ||
 nr rej. A-1222/M z 14.09.2010[1] | ||
.jpg)
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo |  małopolskie
| |
| Miejscowość | Blechnarka | |
| Typ cmentarza | wojenny | |
| Stan cmentarza | nieczynny | |
| Powierzchnia cmentarza | 1063 m² | |
| Liczba pochówków | 299 | |
| Architekt | Dušan Jurkovič | |
Położenie na mapie gminy Uście Gorlickie   Blechnarka, cmentarz wojenny nr 49 | ||
Położenie na mapie Polski  Blechnarka, cmentarz wojenny nr 49 | ||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  Blechnarka, cmentarz wojenny nr 49 | ||
Położenie na mapie powiatu gorlickiego  Blechnarka, cmentarz wojenny nr 49 | ||
 49°25′30,8″N 21°13′09,6″E/49,425222 21,219333
| ||
OpisEdytuj
Wystrój cmentarza zaprojektował słowacki architekt Duszan Jurkowicz. Pomnik centralny na osi tylnego ogrodzenia, w formie wysokiej kamiennej piramidy zwieńczonej krzyżem i tablicą inskrypcyjną z wykutym wierszem Hansa Haptmanna, współtwórcy całego zespołu zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych (tłum.): "Zajęci pokojową pracą/ Trwaliśmy w zażyłości/ Z ukochaną ziemią./ Z własnego, cichego świata/ Wyrwało nas wycie wojny/ Wiodąc przez nędzę, zgryzoty/ I upojenie zwycięstwem/ W ramiona śmierci", został zniszczony w czasie II wojny światowej. Pozostał tylko kopiec z kamiennym krzyżem[2].
Widok ogólny 
Kopiec z krzyżem na ścianie ogrodzenia 
Krzyż jednoramienny i wejście
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Na cmentarzu pochowano w 20 mogiłach zbiorowych i 15 grobach pojedynczych 299 żołnierzy:
- 103 austro-węgierskich i
- 196 rosyjskich,
poległych w okresie od grudnia 1914 do kwietnia 1915[2].
Żołnierze austriaccy pochodzili w zdecydowanej większości z T.K.J.R. 3 – 3. Tyrolskiego Pułku Strzelców Cesarskich (niem. 3. Regiment der Tiroler Kaiserjäger, okręg uzupełnień – Triest) oraz S.I.R. 87 – 87. Pułku Piechoty Austro-Węgier (niem. Steirisches Infanterieregiment Nr. 87, okręg uzupełnień – Celje (niem. Cilli) w Słowenii). Kilku znanych z nazwiska Rosjan pochodziło z 176. Perjewołoczenskiego Pułku Piechoty z garnizonem w Czernihowie na dzisiejszej Ukrainie oraz 196. Iskarskiego PP z garnizonem w Złatouście na południowym Uralu.[3]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie. 2018-09-30. [dostęp 2018-05-16].
- ↑ a b Oktawian Duda: Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914-1918 - Studia i materiały. Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, s. 118, 119.
- ↑ wg strony "Stare cmentarze" [1]
BibliografiaEdytuj
- Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne, tom I. Beskid Niski i Pogórze. Warszawa: Rewasz, 1995, s. 42. ISBN 83-85557-20-2.
- Cmentarze wojenne z I wojny światowej, Okręg I Nowy Żmigród [dostęp 27 sierpnia 2011]