Conon de Béthune
północnofrancuski truwer
Conon de Béthune (ur. ok. 1160 w Pas-de-Calais, zm. 17 grudnia 1219) – północnofrancuski truwer. Syn Roberta V Rudego i Adelajdy de Saint-Pol. Jego nauczycielem był Huon d'Oisy[1][2].
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1160 Pas-de-Calais | |
| Data i miejsce śmierci | 17 grudnia 1219 Artois | |
| Instrumenty | skrzypce | |
| Zawód | skrzypek, pedagog | |
Conon był uczestnikiem III i IV wyprawy krzyżowej do Ziemi Świętej. W 1219, po śmierci Jolanty Flandryjskiej, pełnił funkcję regenta cesarstwa łacińskiego w czasie rządów Roberta de Courtenay[1][2].
Do dziś zachowało się 11 pieśni Conona de Béthune, a wśród nich[1][2]:
- Bien me deusse targier
- Ahi, Amors, com dure departie (do pieśni tej w swej twórczości nawiązywali także inni trubadurzy)
- Moult mé semont Amors... (pieśń miłosna)
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 2: CD część biograficzna. Kraków: PWM, 1984, s. 235. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. A. Oxford University Press, 2004-01-00. ISBN 978-0-19-517067-2.