Kron (ang. Crown) – szkło optyczne o dużej zawartości tlenku potasu (K2O), charakteryzujące się dużą przejrzystością, stosowane do wyrobu soczewek i innych elementów optycznych. Ma niski współczynnik załamania światła (ok. 1,45–1,6; dla czystego szkła: 1,50–1,54) i niską dyspersję (liczba Abbego ok. 60). Razem ze szkłem flintowym stosowane jest do korekcji aberracji chromatycznej w układach optycznych np. achromatach.

Achromat, tworzony przez szkło crown i flint.

Przybliżony skład chemiczny

edytuj

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 78, ISBN 83-7183-240-0.