Cyklamen purpurowy, syn. cyklamen europejski (Cyclamen purpurascens Mill.) – gatunek rośliny należący do rodziny pierwiosnkowatych. Pochodzi z południowej i środkowej Europy[4]. W Polsce dziko rosnące okazy są rzadkością. Znane są dwa stanowiska w Górach Kaczawskich. Jest uprawiany jako roślina ozdobna, czasami dziczeje (kenofit)[5].

Cyklamen purpurowy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

pierwiosnkowate

Rodzaj

cyklamen

Gatunek

cyklamen purpurowy

Nazwa systematyczna
Cyclamen purpurascens Mill.
Gard. dict. ed. 8: Cyclamen no. 2. 1768
Synonimy
  • Cyclamen europaeum L.
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Morfologia edytuj

Łodyga
Osiąga do 15 cm wysokości.
Liście
Długoogonkowe, sercowate, ozdobne, zimozielne. Na spodniej stronie są purpurowe, na górnej często mają słabe, srebrzyste plamy.
Kwiaty
O kształcie kielicha, u podstawy wychylone ku górze.

Biologia i ekologia edytuj

Bylina, geofit. Siedlisko: miejsca półcieniste, cieniste. Kwitnie od lipca do września. Roślina trująca: zawiera trujący glikozyd.

 
Cyklamen purpurowy

Ochrona edytuj

Roślina objęta jest ścisłą ochroną gatunkową. Informacje o stopniu zagrożenia na podstawie:

Zastosowanie edytuj

Jest uprawiany jako ogrodowa roślina ozdobna, często w pojemnikach na balkonach, w altanach. Strefy mrozoodporności 5-9[8]. Wymaga gleb wapiennych i przepuszczalnych. Zimą potrzebne zabezpieczenie przed nadmiarem wilgoci.

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-12] (ang.).
  3. Cyclamen purpurascens, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-08-15].
  5. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  6. K. Zarzycki, R. Kaźmierczakowa: Polska Czerwona Księga Roślin. Kraków: IB PAN, 2001. ISBN 83-85444-85-8.
  7. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
  8. Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.

Bibliografia edytuj

  • Wilhelm Eisenreich, Alfred Handel, Ute E Zimmer: Rozpoznawanie roślin i zwierząt. Warszawa: Elipsa, 2005. ISBN 83-7265-073-X.
  • Beata Grabowska, Tomasz Kubala: Rośliny cebulowe. Kraków: Officina Botanica, 2005. ISBN 83-922115-3-7.