Dąb olcholistny
Dąb olcholistny (Quercus alnifolia Poech) – gatunek roślin z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje endemicznie na Cyprze – w południowo-zachodniej części wyspy (występowanie w północnej części jest kwestionowane)[5][6][7]. Do Europy (Francja) został introdukowany w 1815 roku[8]. Jest narodowym drzewem Cypru[9].
 Liście i żołędzie | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
dąb olcholistny | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Quercus alnifolia Poech Enum. Pl. Cypr. 12 1842[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
Morfologia edytuj
- Pokrój
- Zimozielone drzewo lub krzew. Dorasta do 2–8 m wysokości[7]. Kora jest pobrużdżona i ma ciemną, popielatoszarą barwę. Młode pędy są gęsto owłosione, z przetchlinkami o barwie od szarej do brązowej[8].
- Liście
- Blaszka liściowa jest skórzasta, owłosiona od spodu i ma odwrotnie jajowaty kształt[7]. Mierzy 3–6 cm długości oraz 2–5 cm szerokości, jest z 4–7 parami drobnych ząbków w połowie blaszki licząc od jej szczytu, często zawinięta na brzegu, ma zaokrągloną nasadę i tępy (czasami krótko spiczasty) wierzchołek. Jej górna powierzchnia jest błyszcząca, wypukła z zagłębieniami przy nerwach i ma ciemnozieloną barwę, natomiast od spodu jest złoto omszona (przynajmniej na młodych liściach). Ogonek liściowy jest gęsto owłosiony i osiąga 5–10 mm długości[8].
- Owoce
- Orzechy zwane żołędziami o stożkowato jajowatym kształcie, z ostrym wierzchołkiem, dorastają do 15–30 mm długości oraz 8–16 mm szerokości. Osadzone są w miseczkach o szerokości 20 mm, z długimi, szaro owłosionymi łuskami oraz wąską blizną u nasady. Orzechy otulone są w miseczkach do 25% ich długości. Kiełkują od podstawy[8].
- Gatunki podobne
- Roślina jest podobna do dębu ostrolistnego (Q. ilex). Ponadto jest czasami mylona z dębem skalnym (Q. coccifera)[8].
Biologia i ekologia edytuj
Rośnie na piargowych stokach[7]. Występuje na wysokości od 600 do 1525 m n.p.m.[6] Kwitnie od kwietnia do maja, natomiast owoce dojrzewają od listopada do grudnia[9]. Jest gatunkiem mrozoodpornym. Może rosnąć na różnych typach gleb. Charakteryzuje się powolnym tempem wzrostu[8].
Przypisy edytuj
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-03-13] (ang.).
- ↑ a b Quercus alnifolia Poech. The Plant List. [dostęp 2017-03-13]. (ang.).
- ↑ Quercus alnifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Discover Life: Point Map of Quercus alnifolia. Encyclopedia of Life. [dostęp 2017-03-13]. (ang.).
- ↑ a b Quercus alnifolia. Flora of Cyprus — a dynamic checklist. [dostęp 2017-03-13]. (ang.).
- ↑ a b c d Quercus alnifolia. Plantes & botanique. [dostęp 2017-03-13]. (fr.).
- ↑ a b c d e f Quercus alnifolia. Oaks of the World. [dostęp 2017-03-13]. (ang.).
- ↑ a b Quercus alnifolia. moa.gov.cy/forest. [dostęp 2017-03-13]. (ang.).