Wikipedia

Derrick Rose

koszykarz amerykański

Derrick Martell Rose Sr. (ur. 4 października 1988 w Chicago) – amerykański zawodowy koszykarz, występujący na pozycji rozgrywającego, dwukrotny mistrz świata, obecnie zawodnik Memphis Grizzlies.

Derrick Rose
Ilustracja
Rose w 2019.
#23 Memphis Grizzlies
rozgrywający
Pełne imię i nazwisko

Derrick Martell Rose Sr.

Pseudonim

D-Rose, Poohdini

Data i miejsce urodzenia

4 października 1988
Chicago

Wzrost

191[1] cm

Masa ciała

91[1] kg

Kariera
Aktywność

od 2008

Szkoła średnia

Simeon Career Academy (Chicago, Illinois)

College

Memphis (2007–2008)

Draft

2008, numer: 1
Chicago Bulls

  1. ↑ Mecze w lidze aktualne na 9 lutego 2021.
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Karierę koszykarską rozpoczynał podczas nauki w szkole średniej Simeon Career Academy, z której drużyną koszykarską dwukrotnie zdobywał mistrzostwo stanu. W 2007 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich – McDonald’s All-American[2].

W 2007 podpisał list intencyjny uniwersytetu Memphis, stając się tym samym zawodnikiem ich zespołu. Wraz z drużyną Tigers awansował do finału rozgrywek akademickich, gdzie jednak przegrali z drużyną koszykarską uniwersytetu Kansas. Po roku studiów postanowił zgłosić się do draftu NBA, w którym to został wybrany z pierwszym numerem przez Chicago Bulls[3].

Podczas pierwszych rozgrywek w zawodowej karierze, Rose został wybrany debiutantem roku, a także wybrano go do najlepszego składu pierwszoroczniaków[4]. W kolejnym sezonie po raz pierwszy w karierze został wybrany do meczu gwiazd NBA[5], oraz został powołany do reprezentacji Stanów Zjednoczonych na Mistrzostwa Świata 2010[6].

Dzieciństwo edytuj

Matka, Brenda Rose, wychowała go samotnie. Derrick ma trzech starszych braci i dorastał w najgorszej dzielnicy Chicago – Englewood. Od dziecka kibicował Chicago Bulls, a jego idolem jest Michael Jordan[7][8].

Kariera edytuj

High School edytuj

Derrick Rose poprowadził swój zespół z liceum Simeon Career Academy do dwóch mistrzostw stanowych z rzędu, tym samym jego zespół stał się pierwszym w historii okręgu Chicago, który tego dokonał. Zagrał w meczu Jordan Brand oraz McDonald’s All-American, który uważany jest za All-Star Game młodych koszykarzy z liceum. Rose reprezentował także zespół USA w Nike Hoop Summit[9].

College edytuj

W swoim jedynym sezonie na uniwersytecie, poprowadził swój zespół do pierwszego miejsca po sezonie regularnym dzięki czemu Uniwersytet Memphis, był rozstawiony z numerem 1. Szybko przeszli przez Sweet 16, by w Final Four awansować do finału, gdzie musieli uznać wyższość drużyny z Kansas po dogrywce 75:68.

NBA edytuj

25 maja 2008 zdeklarował się przystąpić do draftu NBA. Został wybrany z numerem pierwszym przez Chicago Bulls.

W 2009 roku wygrał konkurs Skills Challenge[10] i tym samym został najwszechstronniejszym rozgrywającym NBA. Na koniec sezonu 2008–09 został wybrany debiutantem roku[11]. W swoim debiucie w meczu fazy playoff zdobył 36 punktów i wyrównał rekord Kareema Abdul-Jabbara pod względem najwyższej zdobyczy punktowej w debiutanckim meczu playoff. 17 stycznia 2011, w meczu przeciwko Memphis Grizzlies zdobył swoje pierwsze w karierze triple-double, zdobywając 22 punkty, 10 zbiórek i 12 asyst w ciągu 40 minut gry. 17 lutego 2011, w meczu przeciwko San Antonio Spurs, rozgrywający Byków, zdobywając 42 punktów, ustanowił swój nowy rekord kariery[12]. 6 maja 2011, w meczu przeciwko Atlanta Hawks zdobył 44 punkty, czym ustanowił swój rekord w liczbie zdobytych punktów podczas playoffów.

3 maja 2011 został wybrany MVP sezonu zasadniczego 2010/2011. Tym samym stał się najmłodszym zawodnikiem, który odebrał tę nagrodę, a zarazem pierwszym od 1998 roku graczem Bulls.

25 lipca 2017 podpisał umowę z Cleveland Cavaliers[13]. 8 lutego 2018 trafił do Utah Jazz w wyniku wymiany z udziałem trzech drużyn (Jazz, Cavaliers, Kings)[14]. 2 dni później został zwolniony[15]. 8 marca zawarł kontrakt do końca sezonu z Minnesotą Timberwolves[16].

31 października 2018, podczas swojego pierwszego spotkania sezonu jako gracz pierwszej piątki, zdobył 50 punktów w wygranym 128–125 spotkaniu między Timberwolves a Utah Jazz, ustanawiając tym samym nowy rekord kariery[17].

6 lipca 2019 został zawodnikiem Detroit Pistons[18].

8 stycznia 2021 został zawodnikiem New York Knicks[19].

Kontuzje edytuj

29 kwietnia 2012, w meczu nr 1 fazy play-off, przeciwko Philadelphia 76ers, Rose doznał poważnej kontuzji – zerwał więzadło krzyżowe w lewej nodze. Do gry wrócił na początku sezonu 2013/2014, lecz kilka tygodni po powrocie, 22 listopada 2013 roku, doznał kolejnego urazu. Tym razem uszkodził łąkotkę w prawym kolanie.

Osiągnięcia edytuj

 
Rose w barwach Memphis Tigers.
 
Rose w sezonie debiutanckim.

Stan na 9 lutego 2021, na podstawie[20][21], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA edytuj

  • Wicemistrz NCAA (2008)*
  • Mistrz:
    • turnieju konferencji USA (2008)*
    • sezonu zasadniczego konferencji USA (2008)*
  • Najlepszy pierwszoroczny zawodnik konferencji C-USA (2008)
  • MVP turnieju Coaches vs. Classic Memphis Regional (2008)
  • Zaliczony do:
    • I składu:
      • NCAA Final Four (2008)[22]
      • debiutantów C-USA (2008)
      • C-USA (2008)
      • turnieju:
        • C-USA (2008)
        • Coaches vs. Classic (2008)
    • III składu All-American (2008 przez AP, NABC)

NBA edytuj

Reprezentacja edytuj

(*) – osiągnięcia anulowane przez NCAA

Statystyki edytuj

Legenda
   M Mecze   S5  Pierwsza piątka  MPG  Minuty na mecz
 FG%  Celność rzutów z pola  3P%  Celność rzutów „za 3”  FT%  Celność rzutów wolnych
 RPG  Zbiórki na mecz  APG  Asysty na mecz  SPG  Przechwyty na mecz
 BPG  Bloki na mecz  PPG  Punkty na mecz

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)
Stan na koniec sezonu 2019/20

Sezon regularny edytuj

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2008/09 Chicago 81 80 37,0 47,5% 22,2% 78,8% 3,9 6,3 0,8 0,2 16,8
2009/10 Chicago 78 78 36,8 48,9% 26,7% 76,6% 3,8 6,0 0,7 0,3 20,8
2010/11 Chicago 81 81 37,4 44,5% 33,2% 85,8% 4,1 7,7 1,0 0,6 25,0
2011/12 Chicago 39 39 35,3 43,5% 31,2% 81,2% 3,4 7,9 0,9 0,7 21,8
2013/14 Chicago 10 10 31,1 35,4% 34,0% 84,4% 3,2 4,3 0,5 0,1 15,9
2014/15 Chicago 51 51 30,0 40,5% 28,0% 81,3% 3,2 4,9 0,7 0,3 17,7
2015/16 Chicago 66 66 31,8 42,7% 29,3% 79,3% 3,4 4,7 0,7 0,2 16,4
2016/17 New York 64 64 32,5 47,1% 21,7% 87,4% 3,8 4,4 0,7 0,3 18,0
2017/18 Cleveland 16 7 19,3 43,9% 25,0% 85,4% 1,8 1,6 0,2 0,3 9,8
2017/18 Minnesota 9 0 12,4 42,6% 16,7% 100% 0,7 1,2 0,4 0,0 5,8
2018/19 Minnesota 51 13 27,3 48,2% 37,0% 85,6% 2,7 4,3 0,6 0,2 18,0
2019/20 Detroit 50 15 26,0 49,0% 30,6% 87,1% 2,4 5,6 0,8 0,3 18,1
Razem 596 504 32,6 45,6% 30,4% 82,7% 3,4 5,6 0,8 0,3 18,8

Play-offy edytuj

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2009 Chicago 7 7 44,7 49,2% 0,0% 80,0% 6,3 6,4 0,6 0,7 19,7
2010 Chicago 5 5 42,4 45,6% 33,3% 81,8% 3,4 7,2 0,8 0,0 26,8
2011 Chicago 16 16 40,6 39,6% 24,8% 82,8% 4,3 7,7 1,4 0,7 27,1
2012 Chicago 1 1 37,0 39,1% 50,0% 100% 9,0 9,0 1,0 1,0 23,0
2015 Chicago 12 12 37,8 39,6% 34,8% 89,7% 4,8 6,5 1,2 0,5 20,3
2018 Minnesota 5 0 23,8 50,9% 70,0% 85,7% 1,8 2,6 0,4 0,0 14,2
Razem 46 41 38,8 42,3% 31,1% 83,8% 4,5 6,6 1,0 0,5 22,7

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Derrick Rose [online], NBA [dostęp 2019-12-06] (ang.).
  2. ↑ 2007 McDonalds All-American Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-09]. (ang.).
  3. ↑ Bulls go with native Chicagoan Rose over Beasley. ESPN. [dostęp 2008-06-26]. (ang.).
  4. ↑ Chicago Bulls’ Derrick Rose named NBA Rookie of the Year. [w:] Chicago Tribune [on-line]. 22 kwietnia 2009. [dostęp 2009-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 kwietnia 2009)]. (ang.).
  5. ↑ Derrick Rose Named 2010 All-Star. ChicagoBulls.com. [dostęp 2010-01-31]. (ang.).
  6. ↑ Piotr Makulec: Kadra USA na MŚ 2010 w Turcji. Probasket. [dostęp 2013-01-19]. (pol.).
  7. ↑ Derrick Rose’s MVP speech a slam dunk. espn.com. [dostęp 2014-11-29]. (ang.).
  8. ↑ Rose on his idol and on playing at Simeon. chicagotribune.com. [dostęp 2014-11-29]. (ang.).
  9. ↑ 2007 Nike Hoop Summit Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
  10. ↑ Top pick Rose finishes Skills Challenge with a flair. nba.com, 15 lutego 2009. [dostęp 2010-01-16]. (ang.).
  11. ↑ Rose named NBA’s top rookie. espn.com, 22 kwietnia 2009. [dostęp 2010-01-16]. (ang.).
  12. ↑ Bulls win 4th straight behind Rose’s career-high 37 points. nba.com, 15 stycznia 2010. [dostęp 2010-01-16]. (ang.).
  13. ↑ Cavaliers Sign Derrick Rose. nba.com. [dostęp 2017-07-26]. (ang.).
  14. ↑ Jazz Acquire Jae Crowder and Derrick Rose in Three-Team Trade. nba.com. [dostęp 2018-02-09]. (ang.).
  15. ↑ Jazz Waive Derrick Rose. nba.com. [dostęp 2018-02-11]. (ang.).
  16. ↑ Timberwolves Sign Derrick Rose. nba.com. [dostęp 2018-03-09]. (ang.).
  17. ↑ Rose scores career-high 50 as Timberwolves top Jazz 128-125. espn.com. [dostęp 2018-11-01]. (ang.).
  18. ↑ Detroit Pistons Sign Free Agent Derrick Rose. nba.com. [dostęp 2019-07-08]. (ang.).
  19. ↑ KNICKS ACQUIRE DERRICK ROSE [online], nba.com, 8 lutego 2021 [dostęp 2021-02-09] (pol.).
  20. ↑ Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-05-23]. (ang.).
  21. ↑ Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2017-05-23]. (ang.).
  22. ↑ NCAA All-Tournament Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-03]. (ang.).
  23. ↑ NBA MVP & ABA Most Valuable Player Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
  24. ↑ NBA & ABA Rookie of the Year Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
  25. ↑ 2019 NBA Awards: Complete list of winners. nba.com. [dostęp 2019-06-26]. (ang.).
  26. ↑ Year-by-year NBA All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).
  27. ↑ 2020 Taco Bell Skills Challenge. nba.com. [dostęp 2020-02-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Derrick_Rose&oldid=72619534”