Doktorowo – dawna wieś w Wielkopolsce, położona na zachód od Grodziska Wielkopolskiego.

Doktorowo
Dzielnica Grodziska Wielkopolskiego
Ilustracja
Ul. Winna
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

grodziski

Gmina

Grodzisk Wielkopolski

Miasto

Grodzisk Wielkopolski

W granicach Grodziska Wielkopolskiego

1896

Kod pocztowy

62-065

Tablice rejestracyjne

PGO

Położenie na mapie Grodziska Wielkopolskiego
Mapa konturowa Grodziska Wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Doktorowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Doktorowo”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Doktorowo”
Położenie na mapie powiatu grodziskiego
Mapa konturowa powiatu grodziskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Doktorowo”
Położenie na mapie gminy Grodzisk Wielkopolski
Mapa konturowa gminy Grodzisk Wielkopolski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Doktorowo”
Ziemia52°13′40″N 16°21′15″E/52,227778 16,354167

Wzmiankowana po raz pierwszy w 1563 roku jako własność Ostrorogów. Wieś Doctorowo położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[1]. Pod koniec XIX wieku wieś miała 905 mieszkańców.[2]

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) Doktorowo należało do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[3]. Doktorowo należało do okręgu grodziskiego i stanowiło część majątku Grodzisk (Grätz), którego właścicielami byli wówczas Szolc i Łubieński[3]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 739 mieszkańców i 100 dymów (domostw)[3].

W czasie Wiosny Ludów, w 1848 roku, Doktorowo było jednym z miejsc w Grodzisku Wlkp., gdzie doszło do walki kosynierów grodziskich z wojskiem pruskim. Powstańcy uzbrojeni przeważnie w kosy, siekiery i broń myśliwską oraz dowodzeni przez miejscowego lekarza Marcusa Mosse próbowali bezskutecznie zatrzymać atak niemieckiej kawalerii od tej strony na miasto. Po rozbiciu barykady byli spychani do centrum Grodziska[4]. O wydarzeniu tym przypomina głaz z tablicą pamiątkową przy ulicy Zbąszyńskiej.

Piotr Berger pisał, że przedmieście Doktorowo zaczynało się na rozstaju dróg do Nowego Tomyśla i Buku, o czym świadczy stojąca tam do dziś figura Chrystusa Króla. Działało tutaj wielu rzemieślników m.in. kowali, kołodziei, ślusarzy i młynarzy. Jeszcze przed II Wojną Światową stały tutaj liczne wiatraki m.in. przy ulicach Młyńskiej, Winnej, Nowotomyskiej i Zbąszyńskiej[5].

W 1896 wieś włączono w granice miasta Grodziska.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 68.
  2. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom II
  3. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.
  4. Dariusz Matuszewski, „Powiat Grodziski wczoraj i dziś”, Grodzisk Wielkopolski, Starostwo Powiatowe i Towarzystwo Miłośników Ziemi Grodziskiej, 2014, Str. 17
  5. Piotr Berger, Ulice i patroni Grodziska Wlkp., Grodzisk Wlkp. 1997, ISBN 83-904694-3-X, s. 53

Bibliografia

edytuj
  • Paweł Anders, Grodzisk Wielkopolski, Poznań: Wydawnictwo WBP, 1995, ISBN 83-85811-26-5, OCLC 749137713.
  • "Grodzisk Wielkopolski - Zarys Dziejów" - Bogusław Polak, Grodzisk Wlkp. 1990