Dwór z otoczeniem parkowym w Karniowicach
Dwór z otoczeniem parkowym w Karniowicach – zespół dworski znajdujący się w Karniowicach, w gminie Zabierzów, w powiecie krakowskim. Wybudowany w połowie XVIII wieku w stylu późnobarokowym, przebudowany w 1860 roku przez Stanisława Mieroszewskiego.
 nr rej. A-324 z 15.11.1971[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Karniowice |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
połowa XVIII wieku |
| Ważniejsze przebudowy |
1860 |
| Kolejni właściciele |
Stanisław Wojeński, Stanisław z Mieroszewic Miroszewski, Marian Skrzyński |
Położenie na mapie gminy Zabierzów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
 50°08′57″N 19°46′39″E/50,149167 19,777500
| |
Dwór wraz z kaplicą i parkiem wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.
Historia edytuj
Na początku XVII wieku właścicielem Karniowic był Jerzy Pipan (1569–1648) lekarz i aptekarz, rajca krakowski, a w drugiej połowie XVII wieku Stanisław Wojeński (1619–1685) biskup kamieniecki. Karniowice przechodziły później prawem sukcesji lub kupna do: Morsztynów, Ossolińskich, Meciszewskich, Bartynowskich i Lewickich.
Dwór pochodzi z połowy XVIII wieku. W 1856 roku majątek kupił Jan Stanisław Mieroszewski (1827–1900), radny miasta Krakowa i w 1860 dwór przebudował. Od lat 70. XVIII wieku we władaniu Sobiesława Mieroszewskiego (1820–1890), potem rodziny Skrzyńskich, a od końca lat 20. właścicielem był Marian Skrzyński[2]. W 1988 roku Krakowski Ośrodek Postępu Rolniczego (obecnie Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Karniowicach) przeprowadził renowację obiektu i w 1997 sprzedał właścicielowi prywatnemu[3].
Architektura edytuj
Dwór podpiwniczony, murowany, parterowy, na planie kwadratu, dach łamany kryty gontem. Lukarny oraz ganek z neorokokowym szczytem, herbem Ślepowron i łacińską sentencją: „Miłość ojczyzny naszym obowiązkiem” dobudowane w 1860 roku przez Stanisława Mieroszewskiego.
Po bokach ośmioboczne alkierze w kształcie wieżyczek. Obok dworu kaplica z XVII wieku[4].
Park edytuj
W otoczeniu zadbany park krajobrazowy ze śladami tarasowego założenia, zaprojektowany na przełomie XVIII i XIX wieku[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023. s.36
- ↑ Libicki 2012 ↓, s. 158.
- ↑ https://zabierzow.org.pl/wp-content/uploads/2013/05/Monografia-wydanie-2010.pdf
- ↑ Libicki 2012 ↓, s. 157.
- ↑ Leksykon 2013 ↓, s. 73.
Bibliografia edytuj
- Osadnictwo i krajobraz od schyłku średniowiecza po współczesność, Zdzisław Noga (red.), Kraków: Zarząd Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych, 1997, ISBN 83-901471-7-3, OCLC 749579407.
- Monografia Gminy Zabierzów, Piotr Hapanowicz (red.), Stanisław Piwowarski (red.), Kraków: wyd. Urząd Gminy Zabierzów, 2009, s. 81, ISBN 978-83-913222-2-2, OCLC 751142908.
- Piotr Libicki: Dwory i pałace wiejskie w Małopolsce i na Podkarpaciu. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS Sp. z o.o., 2012. ISBN 978-837510-597-1. (pol.).
- Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.