Echel

Echel
	Echelus myrus
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	kostnoszkieletowe
Gromada	promieniopłetwe
Podgromada	nowopłetwe
Infragromada	doskonałokostne
Rząd	węgorzokształtne
Rodzina	żmijakowate
Rodzaj	Echelus
Gatunek	echel
Synonimy
	Muraena myrus Linnaeus, 1758; Echelus punctatus Rafinesque, 1810; Muraena longicollis Cuvier, 1816; Muraena vulgaris Kaup, 1856;
	Muraena myrus Linnaeus, 1758; Echelus punctatus Rafinesque, 1810; Muraena longicollis Cuvier, 1816; Muraena vulgaris Kaup, 1856;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Echel^[3] (Echelus myrus) – gatunek morskiej ryby węgorzokształtnej z rodziny żmijakowatych (Ophichthidae). Typ nomenklatoryczny rodzaju Echelus. Został opisany naukowo w 1758 przez Karola Linneusza w Systema Naturae pod nazwą Muraena myrus, ale znane są wcześniejsze opisy tego gatunku, m.in. Petera Artediego z 1738^[4]. Nie ma znaczenia gospodarczego. Jego ciało zawiera ciguatoksynę.

Naturalny zasięg występowania tego gatunku obejmuje Morze Śródziemne i wschodni Ocean Atlantycki od Zatoki Biskajskiej po Pointe-Noire w Kongu. W Morzu Śródziemnym jest szeroko rozprzestrzeniony, a w całym zasięgu występowania uważany za gatunek pospolity^[2]. Zasiedla wody morskie i słonawe w estuariach i przybrzeżnych lagunach, głównie nad miękkim piaszczysto-błotnistym dnem^[4]^[5]. Lubi przebywać w zaroślach dennych^[3]. Spotykany zwykle na głębokościach od 3 do 150 m. Do tarła przystępuje w głębszych partiach wód^[3]. Według danych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) spotykany jest na głębokościach do 1490 m^[2] p.p.m.

Dorosłe osobniki tego gatunku osiągają przeciętnie ok. 60 cm, maksymalnie 100 cm długości całkowitej (TL)^[5]. Echel prowadzi przydenny tryb życia, zakopuje się w piasku tak, że wystaje mu tylko głowa. Larwy po wylęgu przechodzą stadium listkowe, podobnie jak u węgorzowatych i kongerowatych^[3].

Ryba ta nie ma znaczenia użytkowego. Jej ciało zawiera niebezpieczną dla ludzi ciguatoksynę^[6]. Chociaż jest chwytana we włoki przy połowach dennych, jest ogólnie odrzucana^[2].

Echel figuruje w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN w kategorii najmniejszej troski (LC). Nie stwierdzono dla niego istotnych zagrożeń^[2].

Przypisy edytuj

↑ Echelus myrus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Echelus myrus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 228. ISBN 83-215-2103-7.
↑ ^a ^b R. Fricke, W. N. Eschmeyer, R. van der Laan (eds): Catalog of Fishes: genera, species, references (electronic version). California Academy of Sciences. [dostęp 2019-01-12]. (ang.).
↑ ^a ^b Echelus myrus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 12 stycznia 2019]
↑ Bagnis et al.. Problems of toxicants in marine food products. „Bull World Health Organ”. 42 (1), s. 69-88, 1970. (ang.).

[itis-1] Echelus myrus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Echelus myrus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Rutkowicz-3] Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 228. ISBN 83-215-2103-7.

[E-4] R. Fricke, W. N. Eschmeyer, R. van der Laan (eds): Catalog of Fishes: genera, species, references (electronic version). California Academy of Sciences. [dostęp 2019-01-12]. (ang.).

[FB-5] Echelus myrus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 12 stycznia 2019]

[Bagnis-6] Bagnis et al.. Problems of toxicants in marine food products. „Bull World Health Organ”. 42 (1), s. 69-88, 1970. (ang.).

[3]

[4]

[1]

[2]

[5]

[6]