Elenia żółtobrzucha
Elenia żółtobrzucha[4] (Elaenia flavogaster) – gatunek małego, osiadłego ptaka z rodziny tyrankowatych (Tyrannidae). Zasiedla północną i środkową część Ameryki Południowej, Amerykę Środkową oraz południowo-wschodni Meksyk. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Elaenia flavogaster[1] | |||
(Thunberg, 1822) | |||
Registro, Brazylia | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
elenia żółtobrzucha | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
Podgatunki i zasięg występowania
edytujWyróżnia się cztery podgatunki E. flavogaster[5][2]:
- E. f. subpagana P. L. Sclater, 1860 – południowo-wschodni Meksyk do Kostaryki, Coiba (południowo-zachodnia Panama)
- E. f. pallididorsalis Aldrich, 1937 – Panama
- E. f. flavogaster (Thunberg, 1822) – Kolumbia, Wenezuela, Trynidad i Małe Antyle, region Gujana, Brazylia (oprócz zachodniej i środkowej Amazonii), południowo-wschodnie Peru, Boliwia, Paragwaj i północno-wschodnia Argentyna
- E. f. semipagana P. L. Sclater, 1862 – południowo-zachodnia Kolumbia, zachodni i południowy Ekwador oraz północno-zachodnie Peru
Charakterystyka
edytujElenię żółtobrzuchą łatwo rozpoznać po charakterystycznym głosie i czubie. Mierzy ona 17 cm, osiąga masę ciała 20–30 g. Wierzch ciała oliwkowobrązowy, spód bladożółty. Na skrzydle dwa białe paski.
Ekologia i zachowanie
edytujŚrodowiskiem życia tego gatunku są niegęste lasy, zadrzewienia wtórne, zarośla i sawanny.
Pożywienie stanowią owady i drobne owoce.
Gniazdo czarkowate, zbudowane zazwyczaj na niskiej gałęzi. 2 płowożółte jaja wysiadywane są przez 16 dni[6].
Status
edytujW Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN elenia żółtobrzucha klasyfikowana jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Partners in Flight z 2008 roku, mieści się w przedziale 5–50 milionów osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Elaenia flavogaster, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Yellow-bellied Elaenia (Elaenia flavogaster). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-19)]. (ang.).
- ↑ a b Elaenia flavogaster, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Elaeniini Cabanis & Heine, 1859-60 (wersja: 2021-01-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-15].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tyrant flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
- ↑ R.G. Santiago: Yellow-bellied Elaenia (Elaenia flavogaster). Guia Interativo de Aves Urbanas, 06/12/2006. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (port. • ang.).
Bibliografia
edytuj- David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 341. ISBN 978-83-01-15733-3.
Linki zewnętrzne
edytuj- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).