Eliasz Parmeński

Eliasz Robert Barlo Maria Pius Burbon-Parmeński (ur. 23 lipca 1880 w Biarritz; zm. 27 czerwca 1959 w Friedbergu) – tytularny książę Parmy, głowa rodziny Burbonów-Parmeńskich.

Elias von Bourbon-Parma (1903)

Życiorys

Był synem Roberta Parmeńskiego, ostatniego księcia Parmy, i jego pierwszej żony – Marii Pia Burbon (córki króla Ferdynanda II Sycylijskiego). Miał 12 rodzonego rodzeństwa i 12 rodzeństwa przyrodniego. Był regentem podczas tytularnych rządów swoich dwóch braci: Henryka i Józefa. 6 jego rodzeństwa zostało pozbawione prawa do dziedziczenia, ponieważ było opóźnione umysłowo, a Eliasz został ogłoszony ich opiekunem – mimo że był najmłodszym synem Roberta z pierwszego małżeństwa. Później jego przyrodni bracia – Sykstus i Ksawery, domagali się podzielenia między nich rodzinnej fortuny, ale przegrali sprawę we francuskim sądzie.

Małżeństwo

25 maja 1903, w Wiedniu, Eliasz poślubił Marię Annę Habsburg, arcyksiężniczkę austriacką (1882–1940), córkę Fryderyka Habsburga, księcia cieszyńskiego, i Izabeli von Croÿ-Dülmen. Para miała 8 dzieci:

• Elżbietę (1904–1983), zmarłą bezdzietnie,
• Karola (1905–1912), zmarłego na chorobę Heinego-Medina,
• Marię (1906–1994), zmarłą bezdzietnie,
• Roberta (1909–1974), tytularnego księcia Parmy jako Robert II, który jednak zmarł bezdzietnie,
• Franciszka (1913–1939), zmarłego bezdzietnie,
• Joannę Izabelę (1916–1949), postrzeloną śmiertelnie w La Toledana, w Hiszpanii, zmarłą bezdzietnie,
• Alicję (1917–2017), żonę swojego kuzyna – infanta Alfonsa, księcia Kalabrii, oficjalnego pretendenta do tronu Obojga Sycylii,
• Marię Krystynę (1925–2009), zmarłą bezdzietnie.