Elipsoida naprężeń Lamégo

Elipsoida naprężeń Lamégo – graficzna reprezentacja stanu naprężenia w pewnym punkcie ośrodka, alternatywna do koła Mohra. Elipsoida ta jest miejscem geometrycznym końców wektorów naprężenia Jej pojęcie zostało wprowadzone przez Cauchy’ego i Lamego w okresie powstawania teorii sprężystości (około 18201830)[1].

Konstrukcja edytuj

Wektor naprężenia   (gdzie   jest wektorem normalnym) w dowolnym punkcie   może być zapisany jako:

 

gdzie  naprężenia główne.

Zgodnie z własnością wektora normalnego możemy napisać:

 

Otrzymujemy równanie elipsoidy o środku zgodnym z zadanym układem współrzędnych i półosiach  

Interpretacja edytuj

W odniesieniu do powstałej konstrukcji niezmienniki stanów naprężenia       można interpretować następująco:

  •   – jest sumą trzech półosi elipsoidy naprężeń,
  •   – jest proporcjonalne do sumy pól trzech przekrojów głównych elipsoidy,
  •   – jest proporcjonalne do objętości elipsoidy.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Fung, Yuan-cheng: Podstawy mechaniki ciała stałego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969.