Eliza Branicka
Eliza (Elżbieta Franciszka) z hrabiów Branickich Krasińska (ur. 15 stycznia 1820 w Tomaszpolu[1], zm. 15 maja 1876 w Krakowie) – polska arystokratka, żona Zygmunta Krasińskiego.
| ||
| Elżbieta Franciszka z Branickich Krasińska | ||
 Franz Xaver Winterhalter, Portret Elizy z Branickich Krasińskiej z 1857 roku | ||
 Korczak | ||
| Data i miejsce urodzenia | 15 stycznia 1820 Tomaszpol | |
| Data i miejsce śmierci | 15 maja 1876 Kraków | |
| Ojciec | Władysław Grzegorz Branicki | |
| Matka | Róża Potocka | |
| Mąż | ||
| Dzieci |
Władysław Wincenty Krasiński | |
Za Zygmunta Krasińskiego wyszła 26 lipca 1843 roku w Dreźnie. Krasiński ożenił się z Elizą pod naciskiem ojca. Nie przerwał jednak romansu z Delfiną Potocką. Wakacje 1846 roku spędzili we Włoszech w trójkącie: poeta, kochanka i żona w ciąży z drugim dzieckiem. Eliza urodziła dwóch synów i dwie córki. Dopiero pod koniec życia schorowany Krasiński docenił jej dobroć i wyrozumiałość. Po śmierci pierwszego męża wyszła ponownie za mąż za Ludwika Józefa Krasińskiego.