Ellen Wester
Ellen Sofia Wester; pseud. E. Weer (ur. 1860, zm. 1936) – szwedzka tłumaczka literatury polskiej.
Działalność przekładową rozpoczęła z inicjatywy Henryka Bukowskiego. W związku z podróżą po Polsce w latach 1898–1899 napisała relację z podróży oraz wiele artykułów prasowych dla czasopism szwedzkich dotyczących ruchu kobiecego oraz historii i kultury Polski. Dokonała przekładów m.in. utworów Józefa Ignacego Kraszewskiego, Gabrieli Zapolskiej, Zofii Kossak, prawie wszystkich esejów Kazimierza Chłędowskiego oraz poezji (np. Hymn Juliusza Słowackiego czy Rozmowa wieczorna Adama Mickiewicza). W 1910 stworzyła antologię nowelistyki młodopolskiej pt. Det unga Polen (w tym Stefana Żeromskiego, Władysława Reymonta i Kazimierza Przerwy-Tetmajera)[1].
Nie założyła rodziny[2].
- Meir Ezofowicz Elizy Orzeszkowej (1895)
- Nad Niemnem Elizy Orzeszkowej (1897)
- Potop Henryka Sienkiewicza (1901)
- Pan Wołodyjowski Henryka Sienkiewicza (1902)
- Krzyżacy Henryka Sienkiewicza (1903)
- Wierna rzeka Stefana Żeromskiego (1921)
- Uroda życia Stefana Żeromskiego (1922)
- Popioły Stefana Żeromskiego (1923)
- Chłopi Władysława Reymonta (1924)
- Pan Tadeusz Adama Mickiewicza (przekład prozą, 1926)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Ciesielski 1991 ↓, s. 574.
- ↑ Ewa Teodorowicz-Hellman: „Pan Tadeusz” w szwedzkich przekładach. 2001, s. 168.
Bibliografia
edytuj- Zenon Ciesielski: Wester Ellen. W: Literatura polska: przewodnik encyklopedyczny. red. Julian Krzyżanowski, Czesław Hernas. T. 2: N-Ż. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1991. ISBN 83-01-05369-0.
Linki zewnętrzne
edytuj- Książki w tłumaczeniu Ellen Wester w bibliotece Polona (szw.)