Enjijus megacephalus

Enjijus megacephalus – gatunek błonkówki z rodziny Pergidae, jedyny przedstawiciel rodzaju Enjijus.

Enjijus megacephalus
(Benson, 1940)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	owady uskrzydlone
Infragromada	nowoskrzydłe
Nadrząd	skrytoskrzydłe
Rząd	błonkoskrzydłe
Podrząd	rośliniarki
Nadrodzina	pilarzowe
Rodzina	Pergidae
Podrodzina	Acordulecerinae
Rodzaj	Enjijus D.R. Smith, 1990
Gatunek	Enjijus megacephalus
Synonimy
Acordulecera megacephala (Benson, 1940) Acorduleceros megacephalus Benson, 1940

Taksonomia

Gatunek ten został opisany w 1940 roku przez Roberta Bensona jako Acorduleceros megacephalus. Jako miejsce typowe podano brazylijski stan Pernambuco. Holotypem był samiec. W 1990 roku David Smith przeniósł go do osobnego rodzaju Enjijus.

Zasięg występowania

Ameryka Południowa, notowany w Brazylii, w stanach Pernambuco, São Paulo i Sergipe we wsch. części kraju.

Biologia i ekologia

Odżywianie

Rośliną żywicielską jest gujawa pospolita z rodziny mirtowatych. Gąsienice drążą korytarze wewnątrz młodych pędów od wierzchołka w dół.

Rozród

Samice składają jaja pojedynczo, we wnętrzu młodych pędów w pobliżu ich wierzchołków. Zerowanie gąsienic trwa ok. 9 dni, po czym wygryzają one dziurę w gałązce i spadają do gleby gdzie następuje przepoczwarczenie. Imago pojawiają się po upływie 9–17 dni. Aktywność larw zaobserwowano na początku pory deszczowej.