Eremogonerodzaj roślin z rodziny goździkowatych obejmujący ok. 80[4]–100[5] gatunków. Występują one na półkuli północnej w strefie klimatu umiarkowanego. Największe zróżnicowanie osiągają w Ameryce Północnej, liczne gatunki występują także na obszarach górskich Eurazji[4]. We florze Polski rodzaj reprezentowany jest przez jeden gatunek – piaskowiec trawiasty Eremogone saxatilis, w polskiej literaturze podawany pod nazwą synonimicznąArenaria graminifolia Schrad.[6]

Eremogone
Ilustracja
Eremogone capillaris
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

goździkowate

Rodzaj

Eremogone

Nazwa systematyczna
Eremogone Fenzl
Vers. Darst. Verbr. Alsin. 13. 1833[3]
Kwiat Eremogone capillaris
Eremogone macradenia
Eremogone congesta

Morfologia edytuj

Pokrój
Byliny tworzące zwykle gęste poduchy, u nasady drewniejące i silnie rozgałęzione. Korzeń palowy często masywny[4].
Łodyga
Wegetatywne pokładające się, generatywne są wzniesione[4].
Liście
Najczęściej skupione gęsto u nasady pędu. Blaszka liściowa z jedną wiązką przewodzącą, równowąska, igłowata do równowąskiej, czasem gruboszowata, na szczycie zaostrzona, czasem kłująco[4].
Kwiaty
Wyrastają pojedynczo lub częściej zebrane w gęste kwiatostany szczytowe. Przysadki w parach, zredukowane, drobne, błoniaste lub łuskowate. Kwiaty siedzące lub jeśli na szypułach, to wzniesionych. Działek kielicha 5, zielonych (czasem purpurowo nabiegłych), na brzegu białawych, błoniastych. Płatków 5, białych, żółtawych lub rzadko różowych. Pręcików 10. Szyjki słupka 3, nitkowate, do 3 mm długości[4].
Owoce
Torebki owalne, otwierające się 6 ząbkami. Zawierają od 1 do 10 nasion[4].

Systematyka edytuj

Rodzaj zaliczany jest do plemienia Alsineae i podrodziny Alsinoideae w obrębie rodziny goździkowatych[7]. W niektórych ujęciach zaliczany jest jako sekcja do rodzaju Arenaria sect. Eremogone (ew. podrodzaj). Badania molekularne potwierdzają monofiletyzm tego rodzaju[4], przy czym na klad składa się ok. 70 gatunków tradycyjnie zaliczanych do Arenaria subg. Eremogone (Fenzl) Fenzl, 22 gatunków z podgatunku Eremogoneastrum F.N. Williams oraz trzy gatunki tradycyjnie zaliczane do Minuartia subg. Spergella (Fenzl) McNeill. Niejasną pozycję zajmują dwa gatunki zwykle wyodrębniane w rodzaj Thylacospermum Fenzl[8].

Wykaz gatunków[5]

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-10-10] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum (ING). [w:] Smithsonian National Museum of Natural Sciences [on-line]. [dostęp 2012-10-10]. (ang.).
  4. a b c d e f g h Eremogone. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2012-10-10]. (ang.).
  5. a b Eremogone Fenzl. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-04-21].
  6. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 35, ISBN 978-83-62975-45-7.
  7. Eremogone. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2012-10-10]. (ang.).
  8. Richard K. Rabeler, Warren L. Wagner. Eremogone (Caryophyllaceae): new combinations for Old World species. „PhytoKeys”. 50, s. 35–42, 2015. DOI: 10.3897/phytokeys.50.4736.