Eustache Du Caurroy
François Eustache Du Caurroy[1] (ur. w Gerberoy[2], ochrzczony 4 lutego 1549[1][3] w Beauvais[1], zm. 7 sierpnia 1609 w Paryżu[1][2]) – francuski kompozytor.
Imię i nazwisko |
François Eustache Du Caurroy |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Życiorys
edytujPochodził ze stanu rycerskiego, od około 1569 roku był śpiewakiem kapeli królewskiej w Paryżu[1]. W 1578 roku otrzymał tytuł sous-maître de la chapelle, a od 1595 roku był nadwornym kompozytorem królewskim[1]. Trzykrotnie, w 1575, 1576 i 1578 roku, został nagrodzony w konkursie muzycznym w Évreux za swoje chansons i motety[1]. Był duchownym, a dzięki swojej pozycji na dworze otrzymał liczne intratne beneficja: pełnił funkcję kanonika w kościołach Sainte-Chapelle w Dijon, Sainte-Croix w Orleanie oraz przeora klasztorów St-Ayoul w Provins, w Passy-sur-Seine i Saint-Cyr-en-Bourg[1].
Twórczość
edytujPrzedstawiciel stylu Musique mesurée à l’antique[1][2], nawiązywał do dorobku Claude’a Le Jeune[1], Josquina des Prés, Adriana Willaerta i Gioseffo Zarlino[3]. Jego twórczość ma znaczenie głównie lokalne, jest jednak istotny jako jeden z czołowych kompozytorów instrumentalnej muzyki zespołowej przełomu XVI i XVII wieku oraz pierwszy przedstawiciel stylu wielochórowego w muzyce francuskiej[1]. Opublikowany w 1610 roku w Paryżu zbiór Meslanges de la musique zawiera 10 psalmów, 35 chansons i 15 pieśni bożonarodzeniowych, wszystkie na 4–6 głosów[2][3]. Pozostałe prace, w tym m.in. zawierające 53 motety na 3–7-głosów Preces ecclesiasticae, ukazały się w większości pośmiertnie[3]. Du Caurroy jest również autorem napisanej w 1606 roku mszy żałobnej[2]. Utwór ten został wykonany po raz pierwszy podczas pogrzebu króla Henryka IV w 1610 roku[2], a później był elementem uroczystości pogrzebowych kolejnych monarchów francuskich w bazylice Saint-Denis aż do końca XVII wieku[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 454. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c d e f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 228. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d Melvin P. Unger: Historical Dictionary of Choral Music. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 106. ISBN 978-0-8108-5751-3.
Linki zewnętrzne
edytuj- Eustache Du Caurroy – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- ISNI: 0000000108556239
- VIAF: 17407277
- LCCN: n83158672
- GND: 122848926
- BnF: 13893461v
- SUDOC: 066828961
- NKC: xx0125994
- BNE: XX1770737
- NTA: 073257826
- BIBSYS: 10018866
- CiNii: DA12066301
- PLWABN: 9810693230105606
- NUKAT: n2010076258
- J9U: 987007284210205171
- PTBNP: 1543112
- LNB: 000067409
- CONOR: 163947363
- RISM: people/30010778