Fallicyzm lub kult falliczny – kult bogów związanych z płodnością (także z rolnictwem) za pośrednictwem symboli wyobrażających męskiego członka w stanie wzwodu, czasem w połączeniu z odpowiadającym mu symbolem żeńskim. Symbole falliczne, symbolizujące potęgę twórczą, zazwyczaj umieszczano w świątyniach, czasem także przy drogach i placach. Kulty falliczne są szeroko rozpowszechnione w kulturach tradycyjnych:

  • pradawnym bóstwem płodności starożytnych Egipcjan był ityfaliczny bóg Min[1];
  • starogrecki bóg płodności Priap był też przedstawiany z wyraźnie zaznaczoną erekcją;
  • skandynawskiego boga Freyra również wyobrażano w postaci fallicznej;
  • charakter falliczny miały poświęcone Hermesowi przydrożne hermy w starożytnej Grecji;
  • w starożytnym Egipcie podczas świąt ku czci Ozyrysa kobiety obnosiły lalki o długości 1 łokcia, z równie długim penisem poruszanym za pomocą sznurka;
  • w państwie Chazarów przed przyjęciem judaizmu;
  • w Kanadzie i w USA od lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku – Kościół św. Priapa;
  • domniemywany jest także falliczny charakter słowiańskiego Wołosa (Welesa) poprzez odniesienia do polskiego wał (wulg. „członek męski”)[2].
Egipski bóg Min w postaci ityfallicznej

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. J. Lipińska, M. Marciniak: Mitologia starożytnego Egiptu. Warszawa; WAiF, 1986, s. 199.
  2. Andrzej M. Kempiński: Słownik mitologii ludów indoeuropejskich. Poznań: KW SAWW, 1993, s. 137. ISBN 83-85066-91-8.