Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1951

Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1951
1926	1952
Dyscyplina	piłka nożna
Turniej	Puchar Polski 1950/1951
Unia Chorzów	Gwardia Kraków
2	0
Obiekt	Stadion Wojska Polskiego; Warszawa
Data	16 września 1951
Sędzia	Władysław Przybysz

Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1951 – mecz piłkarski kończący rozgrywki Pucharu Polski 1950/1951 oraz mający na celu wyłonienie triumfatora tych rozgrywek, który został rozegrany 16 września 1951 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie, pomiędzy Unią Chorzów a Gwardią Kraków. Trofeum po raz 1. wywalczył Unia Chorzów.

Droga do finału

Unia Chorzów			Runda	Gwardia Kraków
Data	Przeciwnik	Wynik	Runda	Data	Przeciwnik	Wynik
25.03.1951	LZS Grzybowice	5:2	1/16 finału	25.03.1951	Flota Gdynia	3:2
13.05.1951	Zarząd Portu Szczecin	5:1	1/8 finału	13.05.1951	Włókniarz Pabianice	8:0
21.08.1951	Włókniarz Łódź	2:0	Ćwierćfinał	21.08.1951	Włókniarz Kraków	2:0
08.09.1951	Budowlani Chorzów	4:2 pd	Półfinał	09.09.1951	Kolejarz Warszawa	2:1

Tło

W finale rozgrywek zmierzyli się ze sobą Unia Chorzów i Gwardia Kraków. Faworytem meczu była Gwardia Kraków, która była wówczas liderem ekstraklasy, natomiast Unia Chorzów zajmowała wówczas 7. miejsce, tym bardziej, że w ostatnich 7 meczach pomiędzy tymi klubami trzykrotnie wygrywała Gwardia Kraków, a cztery mecze zakończyły się remisem^[1]. Zwycięzca meczu otrzyma również tytuł Mistrza Polski^[2].

Mecz

Przebieg meczu

Mecz odbył się 16 września 1951 roku (ostatni dzień Ogólnopolskiej Spartakiady^[3]) o godz. 16:00 na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie. Sędzia głównym spotkania był Władysław Przybysz. Przez cały mecz przewaga w grze była po stronie Unii Chorzów. W 7. minucie napastnik Unii Chorzów Henryk Alszer pięknym i dalekim strzałem pokonuje bramkarza drużyny przeciwnej Jerzego Jurowicza, otwierając tym samym wynik meczu na 1:0^[4]^[5]^[6]. W 32 minucie napastnik Gwardii Kraków Józef Kohut po wspólnej akcji z Zdzisławem Mordarskim oddaje piękny strzał w stronę bramkarza drużyny przeciwnej Edwarda Szymkowiaka, który wykazuje się piękną obroną, przez co jest oklaskiwany przez publiczność^[6].

W 48. minucie zawodnik Gwardii Kraków Zbigniew Jaskowski po przypadkowym zderzeniu z Czesławem Suszczykiem odnosi kontuzje i zostaje zastąpiony przez Rudolfa Patkoló^[6].

W 49. minucie napastnik Unii Chorzów Eugeniusz Kubicki marnuje okazję do zdobycia gola, przestrzeliwując piłkę z kilku zaledwie metrów, natomiast w 61. minucie obrońca Gwardii Kraków Mieczysław Szczurek ostro zatrzymuje napastnika drużyny przeciwnej Gerarda Cieślika, w wyniku czego ten przez dwie minuty zostaje wyłączony z gry, a po powrocie zostaje przywitany przez publiczność z entuzjazmem^[6].

W 83. minucie napastnik Unii Chorzów Eugeniusz Kubicki uwalnia się spod kontroli Jana Wapiennika, po czym celnie podaje do Henryka Alszera, który przedłuża podanie do Jana Przecherki, który strzela w lewy róg bramki, ustalając wynik meczu na 2:0^[6]^[5].

Szczegóły meczu

16 września 1951 16:00	Unia Chorzów Alszer 7'	2:0 1:0 Raport	Sparta Lwów 83' Przecherka	Stadion Wojska Polskiego, Warszawa Widzów: 35 000^[7] Sędzia: Władysław Przybysz (Bydgoszcz)


UNIA CHORZÓW
BR	Edward Szymkowiak
OB	Henryk Bartyla
OB	Jerzy Bomba
OB	Czesław Suszczyk
PO	Edward Cebula
PO	Hubert Jacek
NA	Jan Przecherka	84'
NA	Gerard Cieślik
NA	Henryk Alszer
NA	Franciszek Tim
NA	Eugeniusz Kubicki
Rezerwowi:
NA	Jerzy Skorupa	84'
Trener:
Ryszard Koncewicz


GWARDIA KRAKÓW
BR	Jerzy Jurowicz
OB	Mieczysław Dudek
OB	Stanisław Flanek
OB	Jan Wapiennik
PO	Mieczysław Szczurek
PO	Józef Mamoń
NA	Zbigniew Kotaba
NA	Zbigniew Jaskowski	48'
NA	Józef Kohut
NA	Mieczysław Gracz
NA	Zdzisław Mordarski
Rezerwowi:
NA	Rudolf Patkoló	48'
Trener:
Michał Matyas

Puchar Polski w piłce nożnej 1950/1951 Zwycięzcy
Unia Chorzów 1. Tytuł

Mistrz Polski 1951
Unia Chorzów 6. Tytuł

Po meczu

Triumfatorem rozgrywek została Unia Chorzów, która równocześnie została mistrzem Polski. Trofeum wręczył przewodniczący GKKF Tadeusz Karuga kapitanowi zwycięskiego klubu, Gerardowi Cieślikowi^[6]^[5]^[8].

Przypisy

↑ Od 1948 r. Unia nie wygrała z Gwardią. A co będzie w finale Pucharu Polski?. „Przegląd Sportowy”. 78, s. 2, 1951-09-14.
↑ Unia i Gwardia w finale Pucharu. „Sport. Pismo Głównego Komitetu Kultury Fizycznej”. 75, s. 1, 1951-09-10.
↑ Sport. Gwardia Kraków – Unia Chorzów finaliści Pucharu Polski. „Nowiny Rzeszowskie”. 243, s. 6, 1951-09-12.
↑ Tytuł mistrzowski i Puchar Polski zdobyła Unia zwyciężając Gwardię 2:0. Unia Chorzów — Gwardia Kraków 2:0 (1:0). Stosunek rogów 4:7. „Przegląd Sportowy”. 81, s. 1, 1951-09-17.
↑ ^a ^b ^c Unia Chorzów zdobywa Puchar Polski. „Gazeta Krakowska”. 246, s. 4, 1951-09-17.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Unia mistrzem Polski po zwycięstwie nad Gwardią Kraków 2:0 (1:0). „Sport. Pismo Głównego Komitetu Kultury Fizycznej”. 78, s. 1, 1951-09-17.
↑ Finał Pucharu Polski. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. 38, s. 3, 1951-09-17.
↑ CWKS-Lechia 5:0. „Przegląd Sportowy”, 1955-09-30.

[1] Od 1948 r. Unia nie wygrała z Gwardią. A co będzie w finale Pucharu Polski?. „Przegląd Sportowy”. 78, s. 2, 1951-09-14.

[2] Unia i Gwardia w finale Pucharu. „Sport. Pismo Głównego Komitetu Kultury Fizycznej”. 75, s. 1, 1951-09-10.

[nowiny1-3] Sport. Gwardia Kraków – Unia Chorzów finaliści Pucharu Polski. „Nowiny Rzeszowskie”. 243, s. 6, 1951-09-12.

[ps1-4] Tytuł mistrzowski i Puchar Polski zdobyła Unia zwyciężając Gwardię 2:0. Unia Chorzów — Gwardia Kraków 2:0 (1:0). Stosunek rogów 4:7. „Przegląd Sportowy”. 81, s. 1, 1951-09-17.

[krakow-5] Unia Chorzów zdobywa Puchar Polski. „Gazeta Krakowska”. 246, s. 4, 1951-09-17.

[sport1-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Unia mistrzem Polski po zwycięstwie nad Gwardią Kraków 2:0 (1:0). „Sport. Pismo Głównego Komitetu Kultury Fizycznej”. 78, s. 1, 1951-09-17.

[nowiny2-7] Finał Pucharu Polski. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. 38, s. 3, 1951-09-17.

[8] CWKS-Lechia 5:0. „Przegląd Sportowy”, 1955-09-30.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]