Flathead
Flathead[1] (nazwa własna: Salish) – Indianie Ameryki Północnej zamieszkujący zachodnią Montanę. Używali języka flathead z rodziny salisz.
Charakterystyka edytuj
Wywodzący się z kręgu kulturowego Płaskowyżu, przejęli liczne obyczaje Indian Wielkich Równin. Budowali zarówno półziemianki, charakterystyczne dla Płaskowyżu, jak i tipi typowe dla Indian Wielkich Równin.
Nazwa Płaskogłowi nie wynika ze zwyczaju spłaszczania głów, któremu plemię nie hołdowało. Flathead trzymali natomiast często niewolników z plemion praktykujących spłaszczanie czaszki.
Historia i dzieje współczesne edytuj
Flathead zamieszkiwali wschodnie tereny Płaskowyżu. Od XIX w. hodowali konie i organizowali wyprawy na Wielkie Równiny, wchodząc w konflikty z żyjącymi tam plemionami. Od 1872 roku żyli głównie na obszarze swego rezerwatu w Montanie, obecnie rozproszeni także w wielu innych częściach USA.
Wierzenia edytuj
Wierzyli w duchy opiekuńcze, uprawiali szamanizm.
Liczebność edytuj
Według danych U.S. Census Bureau, podczas spisu powszechnego w 2000 roku 3310 obywateli USA zadeklarowało, że jest pochodzenia Salish, zaś 3464 – wyłącznie Salish and Kootenai. Jednocześnie 4739 osób oświadczyło, że ma pochodzenie wyłącznie lub między innymi Salish a 4203 – wyłącznie lub między innymi Salish and Kootenai.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ B. Hlebowicz, Algonkini, Kikapowie, Ute i inni. O nazywaniu grup tubylczych Ameryki Północnej w polskojęzycznej literaturze naukowej i popularnonaukowej, „Lud” 99 (2015), s. 312.
Bibliografia edytuj
- Barry M. Pritzker: A Native American Encyclopedia: History, Culture, and Peoples. Oxford: Oxford University Press, 2000. ISBN 978-0-19-513877-1. (ang.).