Frankolin chiński

Frankolin chiński
	Francolinus pintadeanus
	(Scopoli, 1786)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Gallini
Rodzaj	Francolinus
Gatunek	frankolin chiński
Synonimy
	Tetrao Pintadeanus Scopoli, 1786;
	Tetrao Pintadeanus Scopoli, 1786;
Podgatunki
	F. p. phayrei (Blyth, 1843); F. p. pintadeanus (Scopoli, 1786);
	F. p. phayrei (Blyth, 1843); F. p. pintadeanus (Scopoli, 1786);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Frankolin chiński^[4] (Francolinus pintadeanus) − gatunek średniej wielkości azjatyckiego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Osiadły.

Systematyka edytuj

Wyróżniono dwa podgatunki F. pintadeanus^[5]^[2]:

F. pintadeanus phayrei – północno-wschodnie Indie do południowych Chin i Indochin.
F. pintadeanus pintadeanus – południowo-wschodnie Chiny.

Charakterystyka edytuj

Morfologia edytuj

Wygląd zewnętrzny: Samiec od pokrewnych gatunków różni się ma czarnym paskiem policzkowym i brakiem przedkońcowego, płowego paska na barkówkach. Samica ma mniej kontrastowy rysunek głowy i nie ma rdzawego koloru na piórach skrzydeł. Młode ubarwione podobnie do samicy.

Rozmiary: długość ciała: ok. 33 cm

Masa ciała: samiec ok. 370 g, samica ok. 310 g

Występowanie edytuj

Środowisko edytuj

Suche, luźne lasy oraz zarośla i tereny trawiaste, często na granicy pól uprawnych.

Zasięg występowania edytuj

Południowo-wschodnia Azja od północno-wschodnich Indii, poprzez Mjanmę, południowo-wschodnie Chiny, Tajlandię i Laos aż po Kambodżę i Wietnam. Introdukowany na Filipiny i Mauritius.

Pożywienie edytuj

Nasiona, pędy roślin i owady.

Rozród edytuj

Gniazdo: na ziemi, ukryte wśród traw lub pędów bambusa.

Okres lęgowy: Od marca do września.

Jaja: znosi 4–5 jaj.

Status, zagrożenie i ochrona edytuj

Status według kryteriów Czerwonej księgi gatunków zagrożonych IUCN: gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny^[3].

Przypisy edytuj

↑ Francolinus pintadeanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Chinese Francolin (Francolinus pintadeanus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (ang.).
↑ ^a ^b Francolinus pintadeanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-26].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-26]. (ang.).

Bibliografia edytuj

P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 489. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Francolinus pintadeanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[ibc-2] Chinese Francolin (Francolinus pintadeanus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (ang.).

[iucn-3] Francolinus pintadeanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-26].

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-26]. (ang.).

[4]

[1]

[2]

[3]

[5]