Lista pojęć związanych z wrestlingiem

(Przekierowano z Freebird Rule)

Poniżej znajduje się lista pojęć związanych z wrestlingiem. Ta rozrywka sportowa posiada wiele terminów charakterystycznych tylko dla niej[1]. W początkowych latach istnienia wrestlingu wiele z przedstawionych sformułowań było znanych wyłącznie przez zawodników i osoby bezpośrednio związane z organizacją show, a określenia te służyły przede wszystkim do porozumiewania się w obecności osób z zewnątrz[1][2]. W ostatnich latach ogólnodostępność Internetu pozwoliła na wzrost popularności tych terminów[1]. Części z nich używa się tylko w aspektach finansowych, zaś reszty odnośnie do samych zawodników i ich walk[2].

Spis treści: Do góry0–9 A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

A edytuj

A-show edytuj

 
WrestleMania jest największym z A-shows WWE.
Gala wrestlingu, na której rywalizują ze sobą największe obecne gwiazdy federacji[1].

A-team edytuj

Grupa najlepszych zawodników federacji, którzy występują na A-show[1].

Abort edytuj

Nagłe zakończenie feudu, angle’a lub gimmicku bez podania oficjalnej przyczyny, najczęściej z powodu braku zainteresowania fanów[1].

Agent edytuj

Pracownik organizacji, często emerytowany weteran ringu, który pomaga zawodnikom układać pojedynki, planuje fabułę oraz przekazuje informacje od tak zwanych bookerów. Często działa jako łącznik pomiędzy zapaśnikami a kadrą zarządzającą wyższego szczebla. Czasami dba o trening i naukę młodych wrestlerów, którym często nie szczędzi słów krytyki. Przez niektóre organizacje agenci określani są jako producenci.

Alliance edytuj

Wspólna relacja (sojusz) pomiędzy dwoma lub więcej wrestlerami, którzy walczą wspólnie w tag teamach lub indywidualnych walkach. Sojusze są formowane często z konkretnego powodu, np. w celu zdobycia tytułów mistrzowskich lub pozbycia się innej grupy wrestlerów[3].

Angle edytuj

Fikcyjny storyline. Angle zaczyna się zwykle atakiem jednego zawodnika na drugiego (fizycznym lub psychicznym), co doprowadza do feudu[2]. Scenariusz angle’a może przewidywać jedną walkę lub nawet wieloletnią rywalizację.

Apter mag edytuj

Staroszkolny magazyn profesjonalnego wrestlingu, który trzyma się zasad kayfabe[1]. Termin pochodzi od współpracy magazynu z Billem Apterem, np. w przypadku Pro Wrestling Illustrated[1].

B edytuj

B-show edytuj

Wydarzenie, w którym rywalizują ze sobą zawodnicy znajdujący się „w środku stawki” w danej federacji. Czasami uczestniczą w nim dobrze znani zapaśnicy, którzy powracają po nieobecności lub kończą swoje kariery[1].

B-team edytuj

Grupa zawodników występujących w B-Show. Zazwyczaj rywalizują oni w tym samym czasie co zawodnicy z A-Team, ale w innej arenie. Czasem zdarza się, że federacja organizuje galę z zawodnikami z B-Teamu, aby przebadać nowy rynek.

Babyface edytuj

Face

Beat down edytuj

 
Przykład beat downuThe Shield atakują Kane’a.
Sytuacja, w której wrestler zostaje zaatakowany najczęściej przez kilku przeciwników, co doprowadza do jednostronnej walki kończącej się dłuższym ogłuszeniem atakowanego zawodnika.[1]

Blading edytuj

 
Przykład bladingu – Ric Flair na WrestleManii X8.
Zamierzone rozcięcie skóry, wywołujące krwawienie u wykonującego je zawodnika.

Blind edytuj

Sytuacja, gdy sędzia nie widzi obecnej sytuacji na ringu, co najczęściej jest wykorzystywane przez heeli do nieprzepisowej interwencji w pojedynek.

Blind tag edytuj

Zmiana w meczu tag-teamowym, którą wrestler znajdujący się w ringu wykonuje bez swojej wiedzy lub świadomości. Określenie to odnosi się także do sytuacji, w której to przeciwnik wykonującego zmianę nie jest świadom tego, że ona nastąpiła. Wystawia go to na blindside attack. Najczęściej dochodzi do takiej sytuacji, kiedy zawodnik walczący w ringu zostaje z niego wyrzucany przez liny lub jest spychany do własnego narożnika.

Blown spot edytuj

Missed spot.

Blow off edytuj

Finałowa walka feudu[1]. Czasem jest to ostatnia walka w federacji dla jednego lub więcej wrestlerów[1].

Blow up edytuj

Sytuacja, w której wrestler jest bardzo wyczerpany podczas walki[1].

Book edytuj

Ustalenie oraz wprowadzenie do karty gali danego wydarzenia. Osoba zajmująca się układaniem pojedynków oraz pisaniem storyline’ów określana jest jako „booker”[1]. Jest to odpowiednik scenarzysty. Określenie to czasem odnosi się także do osoby, która rekrutuje i/lub zatrudnia talenty do pracy w danej federacji. Terminu „booking”, wrestlerzy używają także do określenia zaplanowanego pojedynku czy wystąpienia podczas show[1].

Booker edytuj

Osoba zajmująca się układaniem pojedynków oraz pisaniem storyline’ów, wykonująca tzw. „booking”.

Botch edytuj

 
Słynny botch Brocka Lesnara na WrestleManii XIX – podczas wykonywania Shooting Star Press Lesnar wylądował na głowie doznając obrażeń karku.
Wykonanie spotu w sposób inny, niż pierwotnie planowany, w wyniku pomyłki, złej oceny sytuacji lub wypadku. Większość takich sytuacji jest niegroźna, zazwyczaj zawodnik zahacza o liny lub upada przed przeciwnikiem. Niektóre źle wykonane akcje mogą się jednak skończyć poważnymi kontuzjami, a nawet śmiercią.

Brand edytuj

Formuła organizacji WWE w latach 2002–2011 i od 19 lipca 2016. Federacja jest podzielona na trzy brandy (dwa główne: Raw i SmackDown oraz brand rozwojowy NXT). Do brandu zalicza się własna tygodniówka (odziedziczona po swojej nazwie, przykładowo tygodniówka Raw), pasy mistrzowskie, roster wrestlerów i wrestlerek, zespół komentatorski, pracownicy z zaplecza, a także własne gale pay-per-view.

Brawl edytuj

Bójka pomiędzy zawodnikami, która nie ma miejsca podczas walki.

Broadway edytuj

Czasowa, krótkotrwała popularność danego wrestlera.

Bump edytuj

Przyjęcie akcji, która wiąże się z upadkiem z pewnej wysokości na matę[1][4].

Burial/bury edytuj

Zaplanowane działania w celu obniżenia popularności lubianego przez fanów wrestlera. Odbywa się to poprzez działania promotora lub bookera zmuszające wrestlera do udziału w walkach typu squash, ciągłe porażki i/lub udział w mało interesujących feudach. Wrestler traci zaufanie ze strony organizacji, może otrzymać niepopularny gimmick, który powoduje spadek popularności u fanów. Może to być swego rodzaju zemsta bookera wobec wrestlera za pozaringowe scysje.

Business edytuj

Inaczej profesjonalny wrestling; tego określenia używa się w wypadku celowego pominięcia wyrazów „zawód” lub „sport”[2].

Bust open edytuj

Ang. „zacząć krwawić”, zazwyczaj jest to krwawienie z głowy po otrzymaniu uderzenia krzesłem czy poprzez blading. Komentatorzy często wobec krwawiącego wrestlera używają określenia „busted (wide) open”.

C edytuj

C-show edytuj

Wydarzenie, w którym udział biorą zawodnicy o najniższych umiejętnościach spośród wszystkich wrestlerów w organizacji. Często używane jako określenie deprecjonujące kogoś.

Call edytuj

Podpowiadanie drugiemu wrestlerowi o następnych spotach w walce, za pomocą gestów lub klepnięć. Taki język porozumiewania się nazywa się „carny”. Często tę rolę pełnią sędziowie.

Card edytuj

Pol. karta (walk). Pełny zestaw pojedynków, które zostaną rozegrane podczas gali[1]. Na plakatach promujących daną galę często harmonogram walk umieszcza się w odwrotnej kolejności niż ma to rzeczywiście miejsce w trakcie danego wieczoru. Walki wieczoru pomiędzy najbardziej rozpoznawalnymi gwiazdami federacji zazwyczaj są walkami o jakiś tytuł i określane są jako top of the card oraz headliners. Z kolei walki pomiędzy mniej znanymi postaciami organizacji określane są jako undercard.

Carry edytuj

Prowadzenie walki przez lepszego technicznie wrestlera. Ma to na celu lepsze postrzeganie rywala przez kibiców.

Cash in edytuj

Używane tylko w WWE i w Lucha Underground. Wykorzystanie kontraktu Money in the Bank lub mistrzostwa Lucha Underground Gift of the Gods Championship do walki o pas mistrzowski.

Catchphrase edytuj

Tekst lub charakterystyczne powiedzonko wygłaszane przez danego wrestlera.

Catfight edytuj

Chaotyczna szarpanina między kobietami, charakteryzująca się brakiem elementów technicznych typowych dla wrestlingu, często naginająca zasady walki poprzez szarpanie i ciągnięcie za kostium czy włosy.

Chant edytuj

Hasło skandowane przez publiczność podczas walki czy segmentu.

Cheap heat edytuj

Prowokowanie negatywnej reakcji publiczności, najczęściej poprzez obrażanie mieszkańców miasta czy lokalnego zespołu sportowego (na przykład noszenie bluzy Yankees w Bostonie). Takie akcje wykonuje najczęściej heel, aby zostać wygwizdanym czy „wybuczanym”[1][2].

Cheap pop edytuj

Prowokowanie pozytywnej reakcji fanów, najczęściej poprzez komplementy na temat miasta, w którym odbywa się dana gala.

Cheap shot edytuj

Używanie nieprzepisowych zagrań, przykładowo cios poniżej pasa lub użycie niedozwolonego przedmiotu, który pozwala uzyskać przewagę nad przeciwnikiem.

Cheer edytuj

Pop.

Clean finish edytuj

Zakończenie pojedynku bez interwencji z zewnątrz, najczęściej w obrębie ringu.

Clean wrestling edytuj

Walka pomiędzy dwoma face’ami, między którymi nie ma akurat feudu. Tego typu pojedynki są rozgrywane przeważnie w celu podkreślenia umiejętności technicznych wrestlerów[5].

Closet champion edytuj

Posiadacz pasa (najczęściej heel), który broni swój tytuł bardzo rzadko, unika rywalizacji z najlepszymi zawodnikami, wygrywa nieuczciwie (często poprzez interwencję z zewnątrz), a kiedy jest zmuszony rywalizować z lepszymi przeciwnikami, bezustannie doprowadza do dyskwalifikacji, aby zachować tytuł[1].

Color edytuj

Określenie krwi[1][6][7].

Color comentator edytuj

Osoba komentująca walki, niebędąca głównym komentatorem.

Comeback edytuj

Nagły zwrot akcji w walce; zawodnik, który do pewnego momentu przegrywał (najczęściej face), zaczyna przeważać w pojedynku. Przykładem comebacku jest „Hulking up”, co odnosi się do tej samej sytuacji związanej z Hulkiem Hoganem.

Counter edytuj

Skontrowanie akcji przeciwnika.

Countout edytuj

Wyliczenie, sposób na wygranie pojedynku. Polega na wyrzuceniu przeciwnika z ringu na czas doliczenia sędziego do 10. Pasy mistrzowskie nie zmieniają właściciela poprzez Count-out.

Crimson mask edytuj

„Szkarłatna maska”, określenie twarzy zawodnika pokrytej krwią.

Cross-promotion edytuj

Gala organizowana razem przez dwie (lub więcej) federacje. Ma swoje początki już w początkach wrestlingu, kiedy to rywalizujący promotorzy często organizowali tego typu pojedynki.

D edytuj

Dark match edytuj

Nietransmitowana w telewizji walka, która najczęściej odbywa się przed główną częścią show. Zazwyczaj walczą w niej nowi zawodnicy, którzy są sprawdzani przed dołączeniem do głównej części rosteru[1]. Zdarza się także, że dark matche rozgrywane są po głównym show. Biorą w nich udział zazwyczaj Main eventerzy. Ma to na celu zwiększenie sprzedaży biletów i zadowolenie fanów, bez wpływania na rozgrywane storyline’y.

Dirt sheet edytuj

Biuletyn (lub strona internetowa) odsłaniający wewnętrzne funkcjonowanie pro wrestlingu.

Diva edytuj

Niefunkcjonujące już określenie zawodniczki (kobiety) występującej w WWE.

Double team edytuj

 
The Fabulous Rougeaus wykonujący double team maneuver (akcję drużynową).
Taktyka używana w walkach tag teamów, polegająca na wykorzystaniu 5 sekund po tagu (zmianie) do wykonania akcji zespołowej.

Double turn edytuj

Sytuacja w której jednocześnie heel staje się face’em, a face heelem (przechodzą turn) podczas jednej walki lub angle’u.

Draw edytuj

Popularność wrestlera. Najwięcej fanów na gale ściąga wrestler, który ma największy draw. Draw oznacza także walkę remisową[1].

Drop edytuj

Przegranie walki lub mistrzostwa, gdy przegrany zgadza się na porażkę.

Dud edytuj

Bardzo słaby, nudny mecz pozbawiony interesujących elementów[8].

Dusty finish edytuj

Sytuacja, kiedy sędzia, który zastąpił ogłuszonego oficjela, który zaczął walkę, odlicza pinfall, który prowadzi do zakończenia walki, a sędzia rozpoczynający starcie unieważnia decyzje drugiego sędziego. Określenie pochodzi od imienia Dusty’ego Rhodesa[1].

E edytuj

Enforcer edytuj

 
Kane (w białej koszuli) jako enforcer Authority.
Zawodnik, który pełni rolę ochroniarza innego wrestlera. „Ochroniarz” zazwyczaj ma lepsze warunki fizyczne od zawodnika ochranianego[1]. Określenie to wymyślone zostało przez Arna Andersona, którego obdarzono właśnie nickiem „The Enforcer”. Pojęcie enforcer używane jest także w odniesieniu do osoby, która poprzez swoje działania pozaringowe wchodzi w rolę sędziego specjalnego, rzekomo w celu zachowania porządku.

Entrance edytuj

Wejście zawodnika na ring.

Entrance video edytuj

Film wyświetlany na titantronie podczas wejścia zawodnika.

Eye-gouging edytuj

Atak na oczy, zabroniony w wrestlingu.

F edytuj

Face edytuj

 
John Cena – topowy face WWE.
Zawodnik, który gra rolę bohatera, który zawsze walczy według zasad; jest bookowany, aby otrzymywał pozytywne reakcje fanów, przeciwieństwo heela. W Lucha libre nazywa się técnico[1].

Face turn edytuj

Odmiana turnu, heel staje się face’em.

Face-in-Peril edytuj

Sytuacja podczas walki tag teamów, w której jeden zawodnik teamu face’ów jest dominowany przez team heel’ów przez dłuższy okres walki. Taktyka ta ma na celu spowodowanie jeszcze bardziej pozytywnej reakcji na team face’ów.

Fall edytuj

Zakończenie walki. Zazwyczaj odbywa się przez przypięcie (pinfall), poddanie (submission), wyliczenie (count-out) lub dyskwalifikację. W two out of three falls matchu zawodnik, aby wygrać musi zdobyć 2 falle, aby wygrać walkę.

Fallout show edytuj

Pierwsza gala telewizyjna po gali Pay-per-view.

False comeback edytuj

Moment, kiedy zdominowany zawodnik na chwilę przejmuje inicjatywę, ale szybko ją traci na rzecz przeciwnika[1]. Zazwyczaj false comeback następuje tuż przed faktycznym comebackiem.

False finish edytuj

Sytuacja, w której zawodnik (zazwyczaj po otrzymaniu kilku finisherów) jest przypinany, ale wykonuje kickout zanim sędzia doliczy do 3. Buduje to napięcie i zainteresowanie publiczności.

Fantasy booking edytuj

Życzeniowy booking, najczęściej są to rozmyślenia fanów na temat możliwych scenariuszy.

Feud edytuj

Rywalizacja pomiędzy zawodnikami lub grupami zawodników, którzy zazwyczaj rywalizują ze sobą przez kilka walk. Najczęściej feud jest prowadzony między heelem a face’em[9].

Fighting champion edytuj

Mistrz, który często broni swojego tytułu.

Finish edytuj

Zaplanowane zakończenie walki.

Finisher edytuj

 
Nattie Neidhart wykonująca swój finisher (w tym wypadku jest to chwyt Sharpshooter) na Ariel.
Charakterystyczna akcja wrestlera, zazwyczaj prowadząca do przypięcia lub poddania.

Five moves of doom edytuj

Stała kombinacja akcji, którą dany wrestler wykonuje w niemalże każdym pojedynku, zawsze w takiej samej kolejności, zazwyczaj kończąca się finisherem i prowadząca do przypięcia lub poddania. W latach 90. taka taktyka została spopularyzowana przez Breta Harta, obecnie stosowana m.in. przez Johna Cenę.

Foreign object edytuj

Broń niedozwolona w danym pojedynku, zazwyczaj znajdowana pod ringiem lub w jego okolicach, ukryta w stroju zawodnika lub wręczana walczącemu przez jego menedżera, ingerującego w walkę innego wrestlera lub, co ma miejsce bardzo rzadko, osobę z publiczności. Jeżeli sędzia nie zauważy, że użyty został niedozwolony przedmiot, często prowadzi to do pinfallu. Zauważenie użycia tego przedmiotu przez sędziego prowadzi do dyskwalifikacji.

Freebird Rule edytuj

 
The New Day z pasami mistrzowskimi WWE Tag Team Championship – trzyosobowy zespół, którego wszyscy członkowie byli mistrzami tag teamów zgodnie z zasadą Freebird Rule.
Zasada, zgodnie z którą mistrzostwo tag teamów może być posiadane przez trzy osoby. Trzyosobowa grupa stosująca Freebird Rule może wystawić dowolnych dwóch członków do bronienia tytułu. Nazwa reguły pochodzi od nazwy zespołu The Fabulous Freebirds, których uważa się też za twórców tej zasady[10][11].

G edytuj

Gala PPV edytuj

Gala udostępniana w systemie pay-per-view, położona najwyżej w hierarchii gal. Określenie używane również w kontekście ważniejszych, telewizyjnych gal federacji niegenerujących w wydarzenia cotygodniowe.

Gas edytuj

Określenie sterydów, użyte w kontekście „out of gas” oznacza wytrzymałość[1].

Gassed edytuj

Wyczerpany, nie mogący złapać oddechu w trakcie walki.

Getting light edytuj

Pomoc dla przeciwnika w prawidłowym wykonywaniu akcji.

Gig edytuj

Czasownik określający celowe wywołanie krwawienia poprzez nacięcie np. żyletką przez zawodnika krwawiącego[1].

Gimmick edytuj

 
Mike Rotunda posługujący się gimmickiem poborcy podatkowego, Irwina R. Schystera.
Wcielenie, postać odgrywana przez wrestlera. Składają się na niego zbiór cech charakterystycznych dla zawodnika, jego ubiór oraz historia w kayfabe. Ma on swoje przełożenie na zachowanie zawodnika w czasie pojedynków i w segmentach promocyjnych. W zależności od swojego gimmicku wrestler może być face’em, czyli bohaterem pozytywnym, któremu kibicuje publiczność, lub heelemczarnym charakterem nielubianym przez publiczność. Wrestler, który nie jest ani face’em, ani heelem, nazywany jest tweenerem.

Glorified jobber edytuj

Jobber, który pokonuje innych jobberów, jak i również mid-cardowych wrestlerów, lecz przegrywa z największymi gwiazdami federacji.

Go home edytuj

Hasło, które zawodnicy wypowiadają, gdy z pewnych przyczyn nie są w stanie dokończyć walki według scenariusza. Skutkuje to skróceniem walki i szybkim zakończeniem pojedynku.

Go-home show edytuj

Ostatnia gala telewizyjna przed galą Pay-Per-View.

Gold edytuj

Jedno z określeń tytułu mistrzowskiego.

Go over edytuj

Czasownik oznaczający „pokonać kogoś”.

Gorilla position edytuj

Miejsce na zapleczu, w którym zawodnicy oczekują na wejście na ring. Swą nazwę zawdzięcza jednej z legend profesjonalnego wrestlingu – Gorilla Monsoonowi.

Green edytuj

Zawodnik, który słabo walczy z powodu braku doświadczenia. Aby walka z jego udziałem była ciekawa, jego przeciwnik musi być w stanie go prowadzić (carry somebody)[1].

Gusher edytuj

Głęboko wykonane nacięcie po którym następuje obfite krwawienie, zazwyczaj wykonywane przez nieuwagę[1][7].

H edytuj

Hardway edytuj

Niezamierzona rana doznana podczas walki, której skutkiem jest nieplanowane krwawienie.

Head drop edytuj

Akcja, która nie została wykonana prawidłowo i skutkuje niebezpiecznym upadkiem na głowę, najczęściej w wyniku botchu.

Heat edytuj

Negatywna reakcja publiczności, buczenie. Najczęściej wywoływana przez heeli.

Heel edytuj

 
Iron Sheik przez większość swojej kariery odgrywał rolę heela.
Zawodnik, który gra rolę antagonisty, który często łamie zasady; jest bookowany, aby otrzymywał negatywne reakcje fanów, przeciwieństwo face’a. W lucha libre nazywa się rudo.

Heel pay-per-view edytuj

Gala Pay-Per-View, podczas której wszystkie lub znaczna większość walk wygrywają heele.

Heel turn edytuj

Odmiana turnu, w którym face staje się heelem.

High-flyer edytuj

(z ang. wysoki lotnik) – Określenie zawodnika, którego styl walki bazuje na akrobatycznych skokach i ryzykownych, efektownych akcjach, takich jak Moonsault i Suicide dive. Zawodnicy stosujący ten styl często są ograniczeni siłowo i nadrabiają swoje słabości akrobatyką. Przykładem zawodnika stosującego często ten styl jest Rey Mysterio[12].

High rent district edytuj

Miejsce na szczycie narożnika, z którego często wykonywane są akcje.

Highspot edytuj

 
Przykład highspotu – Adrian Neville wykonujący Red Arrow.
Akcja z najwyższej liny lub z narożnika, a także kombinacja akcji uznawanych za niebezpieczne[1].

Hooker edytuj

Niewalczący zbyt dobrze zapaśnik, który najczęściej interweniuje w pojedynki innych zawodników[1].

Hoss edytuj

Zawodnik o znakomitych warunkach fizycznych, który nie posiada jednak zbyt dobrych umiejętności ringowych.

Hotshot edytuj

Bardzo krótki feud albo wielki pojedynek, który transmitowany jest w telewizji zamiast na gali PPV. Ma to na celu zdobycie krótkoterminowego wzrostu popularności biznesu. Określenia tego używa się także wobec angle’ów, które rozgrywa się dla uzyskania efektu zaskoczenia, szoku, a jako część właśnie trwającego storyline’u[1].

Hot tag edytuj

Zmiana (tag) zmęczonego zawodnika ze świeżym partnerem podczas walki tag teamów, po czym ów partner najczęściej zaczyna dominację w ringu[1].

House edytuj

Określenie publiczności zgromadzonej w arenie podczas gali.

House show edytuj

Nietransmitowana w telewizji gala.

I edytuj

Indie/independent promotion edytuj

Federacja niezależna. Mała federacja wrestlingu, która zazwyczaj działa regionalnie, a zawodnicy występujący w niej najczęściej nie posiadają oficjalnych kontraktów z federacją (zazwyczaj podpisują kontrakt na występy na danych galach, mogąc wystąpić również w tym samym czasie w innych federacjach).

Interbrand edytuj

Termin używany przez WWE podczas podziału federacji na brandy podczas walk pomiędzy zawodnikami z rosterów Raw, SmackDown lub ECW.

Interpromotional edytuj

Cross-promotion

Interference edytuj

Ingerencja w przebieg walki zawodnika, który nie jest częścią pojedynku. Określenie to oznacza zarówno interwencję fizyczną, jak i rozproszenie jednego z zawodników.

Invasion storyline edytuj

Storyline, w którym grupa wrestlerów jednej federacji pojawia się w innej. Najczęściej doprowadza to do walk pomiędzy wrestlerami obu federacji.

IWC edytuj

Skrót od Internet wrestling community. Społeczność, która za pośrednictwem Internetu dyskutuje o wydarzeniach w świecie wrestlingu. WWE określa ich jako sports-entertainment community[13].

J edytuj

Jerk the curtain edytuj

Walczyć w pierwszej walce wieczoru. Określenie zaczerpnięte od kurtyny oddzielającej wejście na arenę od zaplecza.

Juice edytuj

Slangowe określenie sterydów lub krwi[1][2][6].

Job edytuj

Systematyczne przegrywanie walki. Uczciwa porażka przez przypięcie lub submission bez ingerencji z zewnątrz nazywany jest „clean job”. Określenie job zatarło się ostatnio w WWE, gdzie wrestlerzy podkładający się bardziej pushowanym zawodnikom nazywani są „lovable losers”, „local competitors” lub „journeymen”.

Jobber edytuj

Zawodnik, który regularnie przegrywa większość walk, w celu podbudowania pozycji innych wrestlerów. Nie jest to jednak określenie często używane przez promotorów ze względu na jego negatywny wydźwięk[1].

Jobber to the stars edytuj

Mid-carder, który przegrywa głównie z Main eventerami.

K edytuj

Kayfabe edytuj

Osobny artykuł: Kayfabe.
Tworzenie iluzji, że wszystko co widzi publiczność w trakcie gali jest prawdziwe – w tym także postacie, fabuła i rywalizacja zawodników w ringu[14].

Kick-out edytuj

Oderwanie łopatek od maty podczas pinfallu (liczenia przez sędziego do trzech). Powoduje przerwanie liczenia.

L edytuj

Legit edytuj

Autentyczne wydarzenie, które miało miejsce podczas gali, jednakże nie było przewidziane w bookingu i nie jest elementem kayfabe.

Lemon edytuj

Zawodnik, który nie zbiera negatywnych reakcji fanów, choć odgrywa rolę heela.

Live event edytuj

House show

Low blow edytuj

Uderzenie w krocze.

Low-carder edytuj

Zawodnik, który najczęściej walczy w początkowych walkach gali i nie jest brany pod uwagę przy bookowaniu ważnych feudów czy walk.

Lumberjack (zawodnik)/Lumberjill (zawodniczka) edytuj

Zawodnik (lub zawodniczka), który bierze udział w Lumberjack matchu w charakterze osoby, która znajduje się przy ringu i ma prawo atakować zawodnika, który wypadł z ringu.

M edytuj

Main event edytuj

Pol. walka wieczoru. Najbardziej promowana walka, która najczęściej kończy galę. Również nazywana jako „headliner”.

Main eventer edytuj

Wrestler, który często bierze udział w walkach wieczoru. W hierarchii uznawany jest za jedną z najważniejszych postaci federacji. Również nazywany jako „headliner”.

Mark edytuj

1. Fan wrestlingu, który uważa, że prezentowane wydarzenia i walki są realne; że wrestling nie jest reżyserowany[15][1]
2. Używane określenie przez niektórych specjalistów z branży, aby opisać uczestnika branży wrestlingowej, który ich zdaniem uważa, że jakikolwiek aspekt worku w branży jest ważniejszy niż pieniądze, które mogą zarobić; na przykład skupianie się na posiadaniu pasa tytułowego, a nie na otrzymywaniu większych zarobków[1].

Match edytuj

Walka.

Matchcard edytuj

Card

Mechanic edytuj

Zawodnik, którego zadaniem jest prowadzenie feudu z przyszłym Main eventerem, aby pomóc przygotować im się do pełnienia tej roli w przyszłości.

Manager edytuj

 
Paul Heyman (na prawo) jako menedżer Brocka Lesnara.
Pol. menedżer. Osoba (zazwyczaj nie jest to wrestler), która reprezentuje zawodnika lub grupę zawodników, pomaga im być bardziej over z publiką. Najczęściej menadżerzy towarzyszą wrestlerowi podczas drogi do ringu i wygłaszają za nich proma.

Mic skill edytuj

Umiejętności oratorskie danego zawodnika.

Mid-carder edytuj

Zawodnik, który najczęściej walczy w pojedynkach znajdujących się w środku karty walk. Mid-carder jest wyżej w hierarchii niż Low-carder czy Jobber, ale niżej niż Main eventer[1]. Upper-midcarder jest to zawodnik, który jest w hierarchii pomiędzy Mid-carderem i Main eventerem, biorąc okazjonalnie udział w ważnych storyline’ach[1].

Missed spot edytuj

Ominięty spot podczas walki. Inaczej określana jako „blown spot” lub „mis-selling”[1].

Money match edytuj

Najbardziej promowana walka gali, która jest powodem wysokiej ilości widzów[1].

Monster edytuj

 
André the Giant, który pod koniec swojej kariery był monster heelem.
Niezwykle silny, często niepokonany zapaśnik (face lub heel), który najczęściej wygrywa swoje pojedynki szybko i jednostronnie.

Mouthpiece edytuj

Menadżer, który wygłasza promo oraz przemówienia w imieniu zawodnika[1].

Moveset edytuj

W dosłownym tłumaczeniu: „zbiór akcji” – ogólne określenie wszystkich akcji, jakie wykonuje zawodnik.

Muta scale edytuj

Nieformalna skala (od 0,0 do 1,0), według której niektórzy widzowie określają ilość krwi utraconej przez zawodników podczas walki. Nazwana od japońskiego wrestlera The Great Muta.

N edytuj

Nearfall edytuj

Sytuacja, w której ramiona wrestlera pozostają na macie podczas liczenia do dwóch, jednakże wrestlerowi udaje się przerwać liczenie tuż przed ostatnim klepnięciem sędziego w matę, które oznaczałoby przypięcie i zakończenie walki. Wydarzenie takie ma przede wszystkim na celu budowę zainteresowania i stopniowania emocji w trakcie walki. Inaczej określane jako „two-and-a-half count” lub „false finish”.

No contest edytuj

Walka bez zwycięzcy, oznaczana jako nieodbyta. Najczęściej jest on ogłaszany po interwencji zawodnika lub grupy zawodników, którzy atakują obu wrestlerów podczas pojedynku.

No-sell edytuj

Brak jakiejkolwiek reakcji na ciosy i ataki przeciwnika. Jest to sposób demonstracji siły, odporności na ból oraz wytrzymałości w celu osłabienie pewności siebie przeciwnika; może również służyć pokazaniu nieskuteczności przeciwnika, jako forma burialu. Czasem używana też przez zawodników o gimmickach osób z problemami psychicznymi.

No-show edytuj

Niepojawienie się wrestlera na gali. Zazwyczaj dzieje się tak na potrzeby konkretnego storyline’u. Rzadziej są to rzeczywiste absencje, które kończą się działaniami dyscyplinarnymi.

Nuclear heat edytuj

Intensywny heat – bardzo negatywna reakcja fanów.

Number-one contender edytuj

Pretendent do tytułu mistrzowskiego, pierwszy w kolejce do walki o pas.

O edytuj

Opener edytuj

Walka otwierająca właściwą część gali.

Over edytuj

Otrzymujący oczekiwane reakcje od fanów (heat dla heeli i pop dla face’ów), zaakceptowany przez fanów.

Over-sell edytuj

Przesadne okazywanie reakcji na ciosy przeciwnika.

The „Owen” voice edytuj

Poważny ton głosu używany przez komentatorów do odniesienia się do groźnych, niezaplanowanych sytuacji (np. poważnej kontuzji wrestlera). Nazwa pochodzi od głosu Jima Rossa, który podczas gali Over the Edge 1999 poinformował widzów o śmierci Owena Harta.

P edytuj

Paper edytuj

Darmowe bilety rozdawane najczęściej dla rodziny i znajomych występujących wrestlerów, w celu wypełnienia areny.

Paper champion edytuj

Słabo walczący i łatwy do pokonania mistrz, który zazwyczaj otrzymał tytuł w wyniku kontrowersji.

Parts Unknown edytuj

 
The Ultimate Warrior podczas wielu lat kariery był zapowiadany z Parts Unknown.
„Nieznane Strony” - nieokreślona, fikcyjna lokalizacja. Niekiedy miejsce pochodzenia zawodnika jest celowo utajnianie, w celu dodania mu tajemniczości. W obecnych czasach używa się tego terminu coraz rzadziej. Czasami fraza jest zastępowana podobną, przykładowo Cody Rhodes zapowiadany z „The 5th Dimension” („piątego wymiaru”)[16].

Payoff edytuj

Kulminacyjny moment feudu, podczas którego najczęściej face ostatecznie pokonuje dominującego w rywalizacji heela.

Pinfall edytuj

 
Przykład pinfallu (Paige przypina AJ Lee na Raw).
Przypięcie, jeden ze sposobów na wygranie walki. Polega na przytrzymaniu łopatek przeciwnika do maty, na czas trzech uderzeń sędziego w podłoże. Działanie podobne do tzw. „tuszu” w zapasach amatorskich.

Pipe bomb edytuj

Worked shoot promo, nieplanowane promo podczas którego zawodnik umyślnie łamie kayfabe i opisuje realne wydarzenia podczas gali. Termin został użyty po raz pierwszy przez CM Punka.

Plant edytuj

Wrestler (zazwyczaj mniej znany zawodnik) lub celebryta, który udaje fana podczas walki, zazwyczaj siedzi w jednym z pierwszych rzędów podczas show i atakuje zapaśników po lub w trakcie pojedynku[1].

Policeman edytuj

Szanowany lub budzący strach zawodnik, który jest bardzo silny i uzdolniony, który za wszelką cenę wykonuje polecenia swojego promotora. Przykładami takich postaci są Hiro Matsuda, Gene LeBell, The Iron Sheik oraz John „Bradshaw” Layfield[1].

Pop edytuj

Pozytywna reakcja fanów.

Potato edytuj

Ukaranie wrestlera przez wykonanie na nim jednej lub kilku akcji bardziej stiffowo. Zwykle jest to kara wymierzana przez bardziej doświadczonego wrestlera za źle wykonany lub zapomniany spot.

Powdering edytuj

Wymuszona, niedobrowolna ucieczka z ringu, najczęściej w wyniku ofensywnych działań przeciwnika.

Preshow edytuj

Walka odbywająca się przed zasadniczą częścią gali, najczęściej mająca na celu rozgrzać publiczność.

Program edytuj

Seria pojedynków, w której rywalizują ze sobą ci sami wrestlerzy.

Promo edytuj

 
JBL (po prawej) wygłaszający promo.
Przemówienie wygłaszane przez zawodnika lub jego menedżera, które najczęściej zawiera charakterystyczne elementy jego gimmicku i ma na celu budowanie napięcia przed walką[1].

Pull apart edytuj

Brawl, którego uczestnicy są rozdzielani przez innych wrestlerów.

Push edytuj

Zwiększony nacisk na promowanie danego wrestlera, który zaczyna wygrywać walki, dostaje wiele szans na walki o tytuł. Oznacza to więcej czasu w telewizji.

R edytuj

Rating edytuj

Oglądalność danego show, liczba widzów oglądających dane show w stosunku do wszystkich widzów posiadających odbiorniki, nawet gdy nie oglądają w danym momencie telewizji. Przeważnie podaje się ratingi ze Stanów Zjednoczonych, za które odpowiada firma Media Nielsen Research. Rating 1,0 oznacza około 1 milion widzów.

Ref bump edytuj

Sytuacja, w której sędzia jest ogłuszony podczas walki. Jest to czas, w którym walczący wrestler lub jego menadżer, zazwyczaj heel, może nagiąć reguły i wykonać nieprzepisową akcję na rywalu.

Reign edytuj

Run.

Rematch clause edytuj

Klauzula, dająca każdemu mistrzowi prawo odbycia walki rewanżowej o utracony tytuł mistrzowski najszybciej, jak to możliwe. Często ignorowana podczas storyline’ów.

Repackage edytuj

Otrzymanie nowego gimmicku przez zawodnika.

Rest hold edytuj

 
Ted DiBiase Jr. wykonujący rest hold na Danielu Bryanie.
Luźno wykonana dźwignia podczas walki, przeznaczona na złapanie oddechu przez walczących wrestlerów albo wspólne zaplanowanie następnego spotu[1].

Rib edytuj

Psikus, żart spłatany wrestlerowi bądź przez wrestlera[1].

Ring general edytuj

Doświadczony wrestler, który wie jak prowadzić walki, aby były jak najbardziej atrakcyjne.

Ringname edytuj

Pseudonim wrestlera, element gimmicku.

Ring post edytuj

Słupek utrzymujący liny, znajdujący się za ringiem, na przedłużeniu przekątnych ringu.

Ring psychology edytuj

Sposób prowadzenia walki tak, aby publiczność była w nią jak najbardziej zaangażowana emocjonalnie. Potrzebne do tego są dobre umiejętności aktorskie oraz wyczucie[17].

Ring rat edytuj

Kobieta uczęszczająca na gale, w nadziei na kontakt seksualny z którymś z zawodników[1][18] (groupie).

Ring skill edytuj

Określenie umiejętności ringowych danego zawodnika.

Ring rust edytuj

Utrata lub pogorszenie umiejętności ringowych, wynikające z braku ćwiczeń w czasie kontuzji.

Rope break edytuj

Dotknięcie lin przez zawodnika, na którym została wykonana dźwignia lub pinfall. Skutkuje to przerwaniem liczenia przez sędziego lub zmuszeniem zawodnika wykonującego dźwignię do przerwania uchwytu pod groźbą dyskwalifikacji.

Roster edytuj

Określenie zespołu wrestlerów i wrestlerek, którzy pracują w danej organizacji lub danym brandzie.

Rub edytuj

Pomoc mniej popularnemu zawodnikowi w uzyskaniu popularności[19].

Run edytuj

Okres posiadania pasu mistrzowskiego przez zawodnika lub tag team.

Run-in edytuj

 
nWo wykonujące run-in na WrestleManii 31.
Interwencja w przebieg pojedynku osoby trzeciej. Zazwyczaj run-in wykonywany jest przez heela wobec rywalizującego z nim face’a, co ma na celu podtrzymanie feudu. Zdarzają się również przypadki interwencji face’a, w celu obrony atakowanego zawodnika.

Rushed finish edytuj

Wcześniejsze zakończenie walki niż to było zaplanowane. Najczęściej wywołane kontuzją, kończeniem się czasu antenowego albo w wyniku botchu, który zmienia scenariusz walki.

S edytuj

Sandbag edytuj

Sytuacja, w której wrestler nie chce współpracować ze swoim przeciwnikiem przy wykonywaniu akcji, co sprawia, że rzut jest trudniejszy lub wręcz niemożliwy do wykonania. Takie zachowanie może być bardzo niebezpiecznie, gdyż wiele akcji wymaga konkretnych, skoordynowanych zachowań obydwu zawodników, aby uniknąć kontuzji[1].

Schmoz edytuj

Sytuacja, w której w brawlu bierze udział większa ilość zawodników.

School edytuj

Szkółka wrestlingowa, w której trenują wrestlerzy. Przykładowymi miejscami są WWE Performance Center, New Japan Dojo czy też nieistniejące WCW Power Plant.

Screwjob edytuj

Kontrowersyjne zakończenie pojedynku, często poprzez oszustwo lub ingerencję z zewnątrz. „Worked screwjob” jest częścią storyline’u i ma na celu zyskanie heatu lub sympatii. Z kolei „shoot screwjob” ma miejsce, kiedy jeden z rywali doprowadza do końca walki bez poinformowania o tym przegrywającego rywala; nie jest on zawarty w scenariuszu[1]. Najbardziej znanym przykładem jest walka Shawna Michaelsa i Breta Harta z Survivor Series 1997.

Segment edytuj

Część show, podczas której wygłaszane są proma. Segmenty pojawiają się najczęściej w przerwie pomiędzy poszczególnymi walkami.

Sell edytuj

Reakcja na ataki przeciwnika, symulowanie bólu po ciosach[1].

Shoot edytuj

Sytuacja, w której wrestler lub inna osoba z pełną premedytacją znacznie odbiega od scenariusza, wygłaszając komentarz lub wykonujący niezaplanowane czynności.

Showing light edytuj

Sytuacja, w której ciosy są markowane w nieudolny sposób, tak, że widownia może to dostrzec.

Signature move edytuj

Akcja rozpoznawcza, charakterystyczna dla danego zawodnika[20].

Slow burn edytuj

Storyline, który rozgrywa się przez dłuższy czas.

Smark edytuj

Fan, który jest bardzo świadomy i zainteresowany akcjami zakulisowymi i niewyreżyserowanymi aspektami wrestlingu. Powstał jako zlepek słów „smart” oraz „mark”.

Smart edytuj

Osoba, która posiada rozległą wiedzę na temat wrestlingu, również od strony biznesowej.

Spot edytuj

Każda zaplanowana akcja lub sekwencja akcji podczas pojedynku.

Squared circle edytuj

Pol. „kwadratowy okrąg”; potoczna nazwa ringu. Patrz: Ring (wrestling).

Squash edytuj

Jednostronna i bardzo krótka walka, zazwyczaj z udziałem gwiazdy i jobbera[1].

Stable edytuj

 
Stable (stajnie) mogą być małymi trzyosobowymi grupami jak The Shield (na obrazku) lub wielkimi ugrupowaniami jak nWo.
Stajnia, drużyna złożona z minimum trzech zawodników, których łączą wspólne cele, sojusze i wrogowie podczas jednego lub kilku storyline’ów.

Stiff edytuj

Świadome lub nieświadome użycie nadmiernej siły niż jest to konieczne podczas wykonywania danej akcji[21]. Często powoduje to ból u rywala[1].

Storyline edytuj

Scenariusz rozgrywanych wydarzeń.

Strap edytuj

Pas mistrzowski.

Stretching edytuj

Umyślne, nieprawidłowe wykonywanie akcji w celu zadania dużego bólu przeciwnikowi.

Stipulation edytuj

Stypulacja – rodzaj danej walki, dodatkowe zasady dodawane do pojedynku.

Submission edytuj

 
Ezekiel Jackson próbujący wygrać walkę przez submission doprowając Drew McIntyre do poddania się poprzez torturowanie go chwytem Torture Rack.
Poddanie, rodzaj zakończenia pojedynku. Polega na zmuszeniu przeciwnika do poddania poprzez założenie dźwigni na któryś ze stawów rywala.

Submission hold edytuj

Dźwignia, która jest wykorzystywana do zmuszania przeciwnika do poddania.

Swerve edytuj

Nagła zmiana w toczącym się storyline’ie, mająca na celu zaskoczenie fanów. Zazwyczaj jest to turn jednego z zapaśników, który decyduje się dołączyć do swoich dotychczasowych rywali. To z kolei rozpoczyna feud pomiędzy poprzednimi sojusznikami[1].

T edytuj

Tag edytuj

Zmiana zawodnika podczas walk tag teamów. Jest wykonywana poprzez dotknięcie (najczęściej przybicie piątki) przez zawodników zmieniających się. Zawodnik zmieniany musi w 5 sekund opuścić ring, a w tym czasie może być wykonana jedna akcja zespołowa.

Tag team edytuj

 
America’s Most Wanted (Chris Harris, James Storm i ich valet Gail Kim), były tag team występujący w TNA.
Drużyna złożona z minimum dwóch zawodników. W walkach tag teamów w ringu znajduje się tylko jeden zawodnik, aż do zrobienia zmiany (tagu).

Taping edytuj

Nagranie gali, która jest emitowana z opóźnieniem w mediach (najczęściej w telewizji).

Tap out edytuj

Ogłoszenie poddania poprzez wielokrotne uderzenie w ring lub w ciało przeciwnika, bądź poprzez ogłoszenie werbalne. Obecnie stosowany „tapout” został wprowadzony do profesjonalnego wrestlingu przez Tazza, a spopularyzowany przez Kena Shamrocka w 1997 roku.

Taunt edytuj

Gest lub okrzyk charakterystyczny dla danego zawodnika.

Theme song edytuj

Motyw muzyczny odtwarzany podczas wejścia zawodnika na ring.

TitanTron edytuj

 
TitanTron (w tle) na Money in the Bank 2011.
Ekran znajdujący się na arenie, który jest używany do wyświetlania filmów, np. podczas wejścia zawodników. Jest to swego rodzaju gra słów, połączenie zwrotów „Jumbo Tron” oraz „Titan Sports”, firmy-matki World Wrestling Federation. TitanTron został zaprezentowany na tygodniówce WWF Raw w połowie lat 90. Szybko został zaadaptowany przez większe federacje.

Title shot edytuj

Walka o pas mistrzowski.

Transitional champion edytuj

Mistrz przejściowy, posiadający pas przez stosunkowo krótki czas, który najczęściej ma za zadanie przekazać niebezpośrednio pas innemu zawodnikowi. Zazwyczaj jest swego rodzaju „buforem” pomiędzy dwoma face’owymi wrestlerami, który ma zapobiec ich bezpośredniej konfrontacji.

Tryout edytuj

Nabory nowych potencjalnych wrestlerów przez federację, podczas których jej pracownicy sprawdzają uczestników pod kątem dotychczasowych umiejętności i zaangażowania.

Turn edytuj

Zmiana heela w face’a lub face’a w heela[1]. Można wyróżnić dwa rodzaje turnów: twardy (mający miejsce nagle, niespodziewanie, w biegu zdarzeń) oraz delikatny (stopniowy, na przestrzeni czasu).

Turnbuckle edytuj

Narożnik ringu, miejsce styku lin, najczęściej osłonione.

Tweener edytuj

Moralnie dwuznaczny wrestler, niebędący ani face’em ani heelem. Określeniem tym można również opisać heela, który otrzymuje cheer od fanów, albo nielubianego przez publiczność face’a, gdy dwóch face’ów lub dwóch heeli konfrontuje się ze sobą[1].

Tygodniówka edytuj

Określenie gali odbywającej się regularnie co tydzień używane w celu odróżnienia ich od innych, specjalnych wydarzeń. Tygodniówki emitowane w telewizji często są traktowane (między innymi przez WWE i IMDb) jako programy nadawane w odcinkach. Przykładem są gale WWE Raw oraz WWE SmackDown.

U edytuj

Underdog edytuj

Zawodnik słabszy, teoretycznie skazany na porażkę.

Unification edytuj

 
Daniel Bryan w posiadaniu zunifkowanych pasów WWE Championship i World Heavyweight Championship.
Unifikacja – połączenie dwóch lub więcej pasów w jeden tytuł mistrzowski.

V edytuj

Vacant edytuj

Status tytułu mistrzowskiego, którego nie dzierży żaden wrestler lub tag team (wakat).

Valet edytuj

 
Enzo Amore i Colin Cassady wraz z ich valetem Carmellą.
Osoba, zazwyczaj bardzo atrakcyjna kobieta, która towarzyszy wrestlerowi podczas jego wejścia na ring[22]. Zachęca publiczność do bardziej żywiołowych reakcji lub podburza publiczność, często ingeruje w pojedynek[22].

Vignette edytuj

Winieta - materiał wideo, który przedstawia postać lub wydarzenie, a jest pokazywany publiczności, aby ją zabawić lub o czymś poinformować. Zazwyczaj jest to materiał służący zaprezentowaniu debiutującej postaci albo by zyskać uznanie fanów przed jej telewizyjnym debiutem.

Visual fall edytuj

Przypięcie, które nie zostało dostrzeżone przez sędziego. Takie zdarzenie ma na celu podniesienie dramaturgii pojedynku.

W edytuj

Wardrobe malfunction edytuj

Określenie przypadkowego odsłonięcia intymnej części ciała w wyniku najczęściej uszkodzenia odzieży (np. trykotu) zawodnika bądź zawodniczki podczas walki.

Wolny agent edytuj

Zawodnik nieposiadający żadnego kontraktu.

Work edytuj

Określenie oznaczające pełne wypełnienia ustaleń scenariusza[1]. Użyte jako czasownik (to work), określenie to oznacza stopniowe atakowanie jednej z części ciała, w celu wywołania kontuzji u przeciwnika, a także oszukiwać i manipulować publicznością.

Worker edytuj

Jedno z określeń wrestlera.

Worked shoot edytuj

Sytuacja, gdy scenariusz przewiduje istnienie zachowania, które ma symulować shoot[23].

Workrate edytuj

Poziom zaangażowania i umiejętności, jakie wrestler wkłada w walki oraz inne wydarzenia w ringu.

X edytuj

X signal edytuj

Gest używany przez sędziego podczas walki w celu sygnalizacji, że wrestler nie jest zdolny do kontynuowania pojedynku i potrzebuje pomocy medycznej. Sędzia składa ręce w kształt litery „X” i jeśli to potrzebne, wskazuje kontuzjowanego wrestlera. Od kiedy fani znają znaczenie tego sygnału, jest on czasem używany w storyline’ach, aby fani zdołali „kupić” nieprawdziwą kontuzję w rywalizacji.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf Torch Glossary of Insider Terms. PWTorch.com, 2000. [dostęp 2007-07-10].
  2. a b c d e f George E. Kerrick, strony = 142–145, lato 1980, DOI10.2307/3050508, JSTOR3050508.
  3. Nicholas Sammond: Steel Chair to the Head: The Pleasure and Pain of Professional Wrestling. 2004.
  4. Mick Foley: Have A Nice Day: A Tale of Blood and Sweatsocks. s. 65.
  5. Joe Jares: Whatever Happened to Gorgeous George. Tempo Books, 1974, s. 85.
  6. a b Harley Race, Ricky Steamboat, Les Thatcher: The Professional Wrestlers’ Workout & Instructional Guide. s. 106.
  7. a b Steve Austin: The Stone Cold Truth. s. 90.
  8. TORCH GLOSSARY OF INSIDER TERMS. pwtorch.com. [dostęp 2018-12-28]. (ang.).
  9. Pro Wrestling Torch Glossary of Insider Terms. pwtorch.com. [dostęp 2009-01-14].
  10. Shocking update on Wyatt Family title reign [online], WWE, 9 grudnia 2016 [dostęp 2017-04-23] (ang.).
  11. Matt O’Connell, 13 Best Ever Freebird Rule Tag Teams [online], WhatCulture.com, 7 października 2016 [dostęp 2017-04-23] (ang.).
  12. Bruno "Bammer" Brito, Bammer: "Os vários estilos do lutador" [online], Wrestling PT, 11 kwietnia 2014 [dostęp 2022-08-20] (port.).
  13. WWE Raw results, April 13, 2015: Orton and Rollins make ‘Extreme’ decisions to shape Extreme Rules title match.
  14. Ed Grabianowski, How Pro Wrestling Works [online], HowStuffWorks, 13 stycznia 2006 [dostęp 2017-11-07] (ang.).
  15. Grantland Dictionary: Pro Wrestling Edition. grantland.com. [dostęp 2014-10-24].
  16. From Inside a Bad-Guy Wrestler, a Brutal Artist Screamed for Release. [dostęp 2016-01-14].
  17. Booker T: Wrestling’s consummate performer. [dostęp 2000-06-18].
  18. Joanie Laurer: If They Only Knew. s. 192–193.
  19. #RAW Christmas Feedback.... [dostęp 2013-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 grudnia 2013)].
  20. Angie Peterson Kaelberer: The Hardy Boyz: Pro Wrestlers Matt and Jeff Hardy. Capstone Press, 2003, s. 44. ISBN 0-7368-2142-2.
  21. Torrie toughs it out on WWE circuit. [dostęp 2005-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 grudnia 2014)].
  22. a b The Luchagors Drop a Powerbomb. [dostęp 2007-09-07].
  23. Punk’d. [dostęp 2011-06-28].

Linki zewnętrzne edytuj