Gardęga

rzeka Rogóźno

Gardęga (także Gardeja, Gardzięga, Jardęga, niem. Gardenga) – rzeka w województwach warmińsko-mazurskim, pomorskim i kujawsko-pomorskim[1]. Bierze początek ze źródeł w okolicy miasta Susz, płynie przez Pojezierze Iławskie, przepływa przez jeziora Nogat i Kuchnia i uchodzi do Osy jako jej prawy dopływ we wsi Rogóźno-Zamek.

Gardęga
Ilustracja
Gardęga na granicy Szynwałdu i Czarnego Górnego
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Rzeka
Długość 51,1 km
Powierzchnia zlewni

310 km²

Źródło
Miejsce okolice Susza
Wysokość

103,87m

Współrzędne

53°39′02,3″N 19°23′04,7″E/53,650639 19,384646

Ujście
Recypient Osa (rzeka)
Miejsce

we wsi Rogóźno-Zamek

Wysokość

32,27

Współrzędne

53°31′04,3″N 18°56′46,9″E/53,517861 18,946361

Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Na potrzeby gospodarki wodnej Gardęga podzielona jest na dwie jednolite części wód: PLRW200017296839 (Gardęga do dopływu z Jeziora Klasztornego, bez dopływu z Jeziora Klasztornego) oraz PLRW200019296899 (Gardęga od dopływu z Jeziora Klasztornego do ujścia). Ponadto do scalonej części wód Gardęga włączono jednolite części wód: PLRW200025296849 (Dopływ z Jeziora Klasztornego), PLRW200017296872 (Dopływ z Zawdy) i PLRW20001729692 (Dopływ z jeziora Piaseczno)[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 67, ISBN 83-239-9607-5.
  2. Katalog jednolitych i scalonych części wód. Wojciech Szczepański (red.). Warszawa: Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2009, s. 764. ISBN 978-83-61227-16-8.

Linki zewnętrzne edytuj