Gennai Hiraga (jap. 平賀 源内 Hiraga Gennai; ur. 1728, zm. 1779), znany także jako Kunitomo (国倫), Fūrai Sanjin (風来山人), Tenjiku rōnin (天竺浪人) i Fukuchi Kigai (福内鬼外)[1]japoński uczony epoki Edo.

Seijūrō Nakamaru (1840-1895), portret Gennaia Hiragi (1886)

Życiorys

edytuj

Pochodził z prowincji Sanuki (ob. prefektura Kagawa), z drobnej rodziny samurajskiej[1]. Przez całe życie zmagał się z biedą, w związku z czym imał się rozmaitych zajęć, był m.in. wędrownym aktorem, tłumaczem, pracownikiem administracji hanu Takamatsu i autorem sztuk dla teatru lalek[2]. Miał wszechstronne zainteresowania, interesował się m.in. filozofią, medycyną, zielarstwem, botaniką. Pasjonowały go także osiągnięcia nauki europejskiej. Nauczył się języka holenderskiego, a poznane zdobycze techniki zachodniej próbował wdrażać w dziedzinach takich jak ceramika, tkactwo, malarstwo, górnictwo[1][2]. Eksperymentował z elektrycznością i pomiarami temperatury[1]. Pisał również sztuki jōruri i jest autorem m.in. humorystycznych, komicznych form prozy zwanych kokkeibon pt.: Nenashi-gusa (Rzęsa [wodna] 1763–1769) i Fūryū Shidōkenden (Biografia modnego Shidōkena, 1763)[1][3].

Jego pasje spotkały się z powszechnym niezrozumieniem i pewnego dnia w napadzie szału zabił jednego ze swoich uczniów, za co został aresztowany i stracony[1].


Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 315. ISBN 0-674-01753-6.
  2. a b Wielka Historia Świata. T. 8. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 417. ISBN 83-85719-92-X.
  3. Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN, 2012, s. 244, 245, 254. ISBN 978-83-01-17214-5.