George Georgescu

rumuński dyrygent i wiolonczelista

George Georgescu (ur. 12 września 1887 w Sulinie, zm. 1 września[a] 1964 w Bukareszcie)[1][2]rumuński dyrygent, wiolonczelista i pedagog.

George Georgescu
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 września 1887
Sulina

Pochodzenie

rumuńskie

Data i miejsce śmierci

1 września 1964
Bukareszt

Instrumenty

skrzypce, wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent, wiolonczelista, pedagog

Wydawnictwo

Electrecord

Życiorys edytuj

W wieku 5 lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach, ale zdecydował się studiować grę na wiolonczeli u Constantina Dimitrescu w konserwatorium w Bukareszcie[1][2], a następnie u Hugo Beckera w berlińskim Hochschule für Musik (1910–1914)[2], gdzie również studiował kompozycję u Roberta Kahna i dyrygenturę u A. Klaffela[1]. Początkowo odnosił sukcesy jako wiolonczelista i członek Marteau Quartet (1911–1916)[1][2], jednak ze względu na upośledzenie fizyczne musiał zrezygnować z gry wiolonczelowej[2]. Za radą Richarda Straussa zdecydował się na dyrygentuę i podjął dodatkowe studia dyrygenckie w koncerwatorium w Lipsku u Arthura Nikischa[1][2].

15 lutego 1918 zadebiutował w Filharmonii Berlińskiej, gdzie dyrygował wykonaniem VI Symfonii Piotra Czajkowskiego, koncertu fortepianowego Griega oraz Till Eulenspiegels lustige Streiche Richarda Straussa. W 1920 powrócił do Rumunii i zainaugurował koncerty Filharmonii w Bukareszcie (obecnie filharmonia bukaresztańska im. G. Enescu(inne języki))[1][2], której był dyrygentem w latach 1920–1945 i 1954–1964. Równocześnie w latach 1922–1926, 1930–1933 i w sezonie 1939–1940 był także dyrygentem bukaresztańskiej opery, zaś w latach 1950–1953 – profesorem dyrygentury orkiestrowej w konserwatorium w Bukareszcie[1].

Pod jego kierownictwem Filharmonia osiągnęła bardzo wysoki poziom[1][2] i gościła takich znanych solistów jak Alfred Cortot, Artur Rubinstein, Pau Casals, Swiatosław Richter i Yehudi Menuhin[2]. Wraz z bukaresztańskimi filharmonikami Georgescu koncertował w ZSRR i Zachodniej Europie[1][2], debiutując w Wielkiej Brytanii w Royal Festival Hall w 1963[2]. Był cenionym interpretatorem George Enescu i Richarda Straussa[3]. Jako dyrygent gościnny koncertował w Europie i USA.

Nagrał wszystkie symfonie Ludwiga van Beethovena, zarejestrowane przez rumuńską wytwórnię płytową Electrecord[2][3].

Dwukrotny laureat Rumuńskiej Nagrody Państwowej (1949, 1957)[1][2]. W 1960 otrzymał rumuński Order Pracy I Klasy (Ordinul Muncii)[2] oraz tytuł Ludowego Artysty[1][2].

Uwagi edytuj

  1. Andrzej Chodkowski i Encyklopedia PWN podają datę śmierci 1 kwietnia 1964[3][4].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k Michalski 1987 ↓, s. 268.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o Cosma 2004 ↓.
  3. a b c Chodkowski 1995 ↓, s. 303.
  4. Georgescu George, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-02-07].

Bibliografia edytuj

  • Grzegorz Michalski: Georgescu George. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 3: EFG część biograficzna. Kraków: PWM, 1987, s. 268. ISBN 83-224-0344-5. (pol.).
  • Viorel Cosma: Georgescu, George. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. G. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).