Giacinto-Boulos Marcuzzo

Giacinto-Boulos Marcuzzo (ur. 24 kwietnia 1945 w San Polo di Piave) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy łacińskiego patriarchatu Jerozolimy i wikariusz generalny dla Izraela rezydujący w Nazarecie w latach 1993–2020, od 2020 biskup pomocniczy senior łacińskiego patriarchatu Jerozolimy.

Giacinto-Boulos Marcuzzo
Biskup tytularny Emmaus-Nikopolis
Ilustracja
Giacinto-Boulos Marcuzzo (2011)
Kraj działania

Izrael

Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1945
San Polo di Piave

Biskup pomocniczy łacińskiego patriarchatu Jerozolimy
Okres sprawowania

1993–2020

Wikariusz generalny dla Izraela
Okres sprawowania

1993–2020

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

22 czerwca 1969

Nominacja biskupia

29 kwietnia 1993

Sakra biskupia

3 lipca 1993

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

3 lipca 1993

Miejscowość

Jerozolima

Miejsce

bazylika Grobu Świętego

Konsekrator

Michel Sabbah

Współkonsekratorzy

Salim Sayegh
Guerino Domenico Picchi

Życiorys

edytuj

Bp Marcuzzo studiował filozofię i teologię w Wyższym Seminarium Patriarchalnym w Bajt Dżala. Został wyświęcony na kapłana 22 czerwca 1969 w bazylice w Getsemani. Potem pracował jako duszpasterz w Bajt Dżala na Zachodnim Brzegu, w Ramallah oraz w Malakal w południowym Sudanie, także jako dyrektor niższego seminarium. Następnie był nauczycielem w Niższym Seminarium Duchownym Patriarchatu Łacińskiego w Bajt Dżala.

W latach 1977–1980 studiował teologię dogmatyczną na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim oraz teologię duchowości na Teresianum w Rzymie. Po obronieniu doktoratu został wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Bajt Dżala. Przez pewien czas był jego rektorem[1]. Wykładał też patrologię i arabską literaturę chrześcijańską na uniwersytecie w Betlejem[2].

W 1993 mianowany biskupem pomocniczym łacińskiego patriarchy Jerozolimy jako biskup tytularny Simininy. Sakrę biskupią przyjął z rąk patriarchy jerozolimskiego Michela Sabbaha 3 lipca 1993 w bazylice Bożego Grobu. Od 29 października 1994 biskup tytularny Emaus-Nikopolis. Jako biskup pomocniczy Jerozolimy był rezydującym w Nazarecie wikariuszem patriarchalnym dla Izraela. 29 sierpnia 2020 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego łacińskiego patriarchatu Jerozolimy[3].

Bp Marcuzzo włada biegle arabskim, francuskim, angielskim, niemieckim i hebrajskim[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b His Excellency Bishop Giacinto-Boulos Marcuzzo. religiousstudies.bethlehem.edu. [dostęp 2011-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-21)]. (ang.).
  2. Alexander Deriev: Latin Patriarchate of Jerusalem. morewhoiswho.tripod.com. [dostęp 2011-02-25]. (ang.).
  3. Rinunce e nomine (continuazione). vatican.va, 2020-08-29. [dostęp 2020-08-29]. (wł.).

Linki zewnętrzne

edytuj