Giacinto-Boulos Marcuzzo

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	3 lipca 1993
Miejscowość	Jerozolima
Miejsce	bazylika Grobu Świętego
Konsekrator	Michel Sabbah
Współkonsekratorzy	Salim Sayegh; Guerino Domenico Picchi
Współkonsekrowani biskupi
William Shomali	27 maja 2010
Ilario Antoniazzi	16 marca 2013

Giacinto-Boulos Marcuzzo
	Biskup tytularny Emmaus-Nikopolis
	; Giacinto-Boulos Marcuzzo (2011)
Kraj działania	Izrael
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1945 ; San Polo di Piave
	Biskup pomocniczy łacińskiego patriarchatu Jerozolimy
Okres sprawowania	1993–2020
	Wikariusz generalny dla Izraela
Okres sprawowania	1993–2020
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	22 czerwca 1969
Nominacja biskupia	29 kwietnia 1993
Sakra biskupia	3 lipca 1993
	Multimedia w Wikimedia Commons

Giacinto-Boulos Marcuzzo (ur. 24 kwietnia 1945 w San Polo di Piave) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy łacińskiego patriarchatu Jerozolimy i wikariusz generalny dla Izraela rezydujący w Nazarecie w latach 1993–2020, od 2020 biskup pomocniczy senior łacińskiego patriarchatu Jerozolimy.

Życiorys

Bp Marcuzzo studiował filozofię i teologię w Wyższym Seminarium Patriarchalnym w Bajt Dżala. Został wyświęcony na kapłana 22 czerwca 1969 w bazylice w Getsemani. Potem pracował jako duszpasterz w Bajt Dżala na Zachodnim Brzegu, w Ramallah oraz w Malakal w południowym Sudanie, także jako dyrektor niższego seminarium. Następnie był nauczycielem w Niższym Seminarium Duchownym Patriarchatu Łacińskiego w Bajt Dżala.

W latach 1977–1980 studiował teologię dogmatyczną na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim oraz teologię duchowości na Teresianum w Rzymie. Po obronieniu doktoratu został wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Bajt Dżala. Przez pewien czas był jego rektorem^[1]. Wykładał też patrologię i arabską literaturę chrześcijańską na uniwersytecie w Betlejem^[2].

W 1993 mianowany biskupem pomocniczym łacińskiego patriarchy Jerozolimy jako biskup tytularny Simininy. Sakrę biskupią przyjął z rąk patriarchy jerozolimskiego Michela Sabbaha 3 lipca 1993 w bazylice Bożego Grobu. Od 29 października 1994 biskup tytularny Emaus-Nikopolis. Jako biskup pomocniczy Jerozolimy był rezydującym w Nazarecie wikariuszem patriarchalnym dla Izraela. 29 sierpnia 2020 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego łacińskiego patriarchatu Jerozolimy^[3].

Bp Marcuzzo włada biegle arabskim, francuskim, angielskim, niemieckim i hebrajskim^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b His Excellency Bishop Giacinto-Boulos Marcuzzo. religiousstudies.bethlehem.edu. [dostęp 2011-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-21)]. (ang.).
↑ Alexander Deriev: Latin Patriarchate of Jerusalem. morewhoiswho.tripod.com. [dostęp 2011-02-25]. (ang.).
↑ Rinunce e nomine (continuazione). vatican.va, 2020-08-29. [dostęp 2020-08-29]. (wł.).

Linki zewnętrzne

Giacinto-Boulos Marcuzzo [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-08-29] (ang.).

[religiouss-1] His Excellency Bishop Giacinto-Boulos Marcuzzo. religiousstudies.bethlehem.edu. [dostęp 2011-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-21)]. (ang.).

[2] Alexander Deriev: Latin Patriarchate of Jerusalem. morewhoiswho.tripod.com. [dostęp 2011-02-25]. (ang.).

[3] Rinunce e nomine (continuazione). vatican.va, 2020-08-29. [dostęp 2020-08-29]. (wł.).

[1]

[2]

[3]