Gianni Alemanno

Gianni Alemanno
Data i miejsce urodzenia	3 marca 1958 ; Bari
	Burmistrz Rzymu
Okres	od 2008; do 2013
Przynależność polityczna	Lud Wolności
Poprzednik	Mario Morcone (p.o.)
Następca	Ignazio Marino
	Minister rolnictwa Włoch
Okres	od 11 czerwca 2001; do 17 maja 2006
Przynależność polityczna	Sojusz Narodowy
Poprzednik	Alfonso Pecoraro Scanio
Następca	Paolo De Castro
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Giovanni (Gianni) Alemanno (ur. 3 marca 1958 w Bari) – włoski polityk, parlamentarzysta, były minister od 2008 do 2013 burmistrz Rzymu.

Życiorys edytuj

Z wykształcenia inżynier środowiska, absolwent Uniwersytetu w Perugii; studia ukończył w 2004. Zawodowo pracował jako dziennikarz i publicysta. Działalność polityczną rozpoczął w ramach postfaszystowskiego Włoskiego Ruchu Socjalnego. W 1992 został zięciem Pina Rautiego, byłego lidera tej formacji. Jego małżeństwo z Isabellą Rauti zakończyło się rozwodem^[1].

Od 1994 do 2008 sprawował mandat poselski do Izby Deputowanych XII, XIII, XIV i XV kadencji. Po rozwiązaniu MSI został działaczem Sojuszu Narodowego, a w jego ramach jednym z liderów konserwatywnego skrzydła. Od 2001 do 2006 sprawował urząd ministra rolnictwa w drugim i trzecim rządzie Silvia Berlusconiego.

W 2006 bez powodzenia kandydował na stanowisko burmistrza Rzymu, przegrywając z Walterem Veltronim. Dwa lata później z poparciem m.in. Ludu Wolności ponownie ubiegał się o ten urząd, tym razem pokonując Francesca Rutelliego z Partii Demokratycznej. W 2013 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję, przegrywając w drugiej turze z kandydatem PD^[2].

W 2017 został sekretarzem nowo powołanej partii pod nazwą Movimento Nazionale per la Sovranità^[3], która w 2019 przyłączyła się do formacji Bracia Włosi^[4] (Gianni Alemanno działał w niej uprzednio w latach 2014–2015). W 2023 powołał nową firmację polityczną – Indipendenza^[5].

Przypisy edytuj

↑ Isabella Rauti all'ex marito Alemanno: „Non sei degno di ricordare mio padre”. huffingtonpost.it, 3 listopada 2018. [dostęp 2022-10-06]. (wł.).
↑ Campidoglio, Marino nuovo sindaco di Roma. republicca.it, 10 czerwca 2013. [dostęp 2018-01-08]. (wł.).
↑ Alemanno: centrodestra unito per salvare l’Italia, guai a tirarsi indietro. secoloditalia.it, 19 lutego 2017. [dostęp 2018-01-08]. (wł.).
↑ Il Movimento di Alemanno aderisce a Fratelli d’Italia. brindisioggi.it, 10 grudnia 2019. [dostęp 2022-10-06]. (wł.).
↑ Carlotta De Leo: Alemanno e Rizzo insieme per «Indipendenza!» (con la bandiera palestinese al collo): «Hanno paura di noi». corriere.it, 26 listopada 2023. [dostęp 2024-02-14]. (wł.).

Bibliografia edytuj

Nota biograficzna na portalu CityMayors.com. [dostęp 2018-01-08]. (ang.).
Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2022-10-06]. (wł.).

[1] Isabella Rauti all'ex marito Alemanno: „Non sei degno di ricordare mio padre”. huffingtonpost.it, 3 listopada 2018. [dostęp 2022-10-06]. (wł.).

[2] Campidoglio, Marino nuovo sindaco di Roma. republicca.it, 10 czerwca 2013. [dostęp 2018-01-08]. (wł.).

[3] Alemanno: centrodestra unito per salvare l’Italia, guai a tirarsi indietro. secoloditalia.it, 19 lutego 2017. [dostęp 2018-01-08]. (wł.).

[4] Il Movimento di Alemanno aderisce a Fratelli d’Italia. brindisioggi.it, 10 grudnia 2019. [dostęp 2022-10-06]. (wł.).

[5] Carlotta De Leo: Alemanno e Rizzo insieme per «Indipendenza!» (con la bandiera palestinese al collo): «Hanno paura di noi». corriere.it, 26 listopada 2023. [dostęp 2024-02-14]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]